2 Korintubréf 4
1 Sjálfur Guð hefur af miskunn sinni fengið okkur þetta mikla hlutverk (að flytja öðrum gleðiboðskapinn) og þess vegna gefumst við aldrei upp.
Pamhnama m’yeneinak am ahina khutbi a jah peta kyase, kami ktha am se.
2 Við reynum ekki að fá fólk til að trúa með því að beita það brögðum – við höfum ekki áhuga á að blekkja neinn. Við reynum aldrei að telja neinum trú um að Biblían kenni eitthvað sem hún alls ekki kennir. Við forðumst alla slíka pretti. Þegar við tölum, þá stöndum við frammi fyrir augliti Guðs og því segjum við sannleikann – um það eru allir sammála sem okkur þekkja.
Angthupnaka bilawha khyakeinak kami yawk hütki. Hleihlaknak am bilo u lü, Pamhnama ngthu khyang mhleinak vaia am kami biloki; ngthungtak ksingsak u lü, Pamhnama hmuha khyang naküta ngaiha dawnak va kami biloki.
3 Ef einhverjir skilja ekki fagnaðarerindið sem við flytjum, þá eru það þeir sem ganga veg hins eilífa dauða.
Kami sanga thangkdaw thupa akya üng pi khyükaki hea phäha ni thupa akya ve.
4 Satan, – guð þessa heims, sem sneri baki við Drottni – hefur blindað þá og komið í veg fyrir að þeir sæju birtuna sem stafar af fagnaðarerindinu. Þeir skilja ekki heldur hinn stórkostlega boðskap sem við flytjum, boðskapinn um dýrð Krists, hann sem birtir okkur Guð. (aiōn g165)
Acukba am jummeiki he cun khawmdek mhnama johit naw ami ksingnak nghmüp khui üng a jah thupa phäha kyaki. Ami khana vaikia akvai, thangkdaw üngka naw lawkia Khritawa hlüngtainak cun amät Pamhnam kunga tängpüi, ami hmuhnak thei üngka naw Khawmdek mhnam naw a jah thupa kyaki. (aiōn g165)
5 Við ferðumst ekki um til að predika um okkur sjálfa, heldur til að boða að Jesús Kristur sé Drottinn. Við segjum að við séum þjónar ykkar, vegna þess sem Jesús hefur gert fyrir okkur.
Kami mäta mawngma am pyen u nawng, Jesuh Khritaw Bawia a kyanak la Jesuha phäha m'ya kami kyanaka mawng ni kami pyen ve.
6 Guð sagði: „Ljós skal skína í myrkrinu.“– Hann lét það skína inn í sálir okkar til þess að þaðan bæri birtu af dýrð Guðs, eins og hún birtist í Jesú Kristi sjálfum.
Jesuh Khritawa hmai üng Pamhnama hlüngtainak, ksingnaka akvai, vainak jah pe khaia, “Nghmüp üngka akvai vai law khai,” tikia Pamhnam kung naw mi mlungmthin he üng akvai vai lawsaki.
7 Við sem höfum þennan mikla fjársjóð – ljósið og kraftinn sem nú skín innra með okkur – erum bara eins og brothætt ílát, leirker, til að öllum verði ljóst að þessi dýrlegi kraftur, sem í okkur er, hlýtur að vera frá Guði en ekki frá sjálfum okkur.
Cunsepi khyaihnak cun mimi üngka am kya lü, Pamhnama vei üngka akyanak a ngdangnak vaia, acuna ngmüimkhya khawh cun mdek k’am üng mi taki.
8 Erfiðleikar þrengja að á báða bóga, en samt höfum við ekki látið undan síga. Við erum oft spyrjandi, því við skiljum alls ekki hvers vegna margt fer eins og það fer, en samt hættum við hvorki né gefumst upp.
Ahmäi üng ami jah mkhuimkha, cunsepi am kami mhmüiki; kami mlung naki, cunsepi kami mlung am uplat ve;
9 Við erum ofsóttir eins og frekast er unnt, en Guð sleppir samt aldrei af okkur hendi sinni. Við erum felldir til jarðar, en rísum þó aftur á fætur og höldum leiðar okkar.
kami ye daki, cunsepi kami püi he awmki he; ami jah mkhuimkha, cunsepi am kami pyehki;
10 Við horfumst sífellt í augu við dauðann, eins og Jesús, og því er augljóst mál að það er aðeins hinn upprisni Kristur, sem heldur í okkur lífinu og verndar okkur.
kami pumsa üng Jesuha xünnak angdangnak vaia, Jesuha thihnak kami pumsa üng angläta kami phüiki.
11 Já, við erum í stöðugri lífshættu vegna þess að við þjónum Drottni, en þannig fáum við ný tækifæri til að sýna kraft Jesú Krists í dauðlegum líkömum okkar.
Isetiakyaküng, thi theikia kami pumsa üng Jesuha xünnak angdangnak thei vaia, kami xün k'um üng Jesuha phäha thi khai hlawka ami jah pawh khawi.
12 Vegna predikunar okkar horfumst við í augu við dauðann, en það sem við berum úr býtum er eilíft líf ykkur til handa.
Acunakyase, thihnak naw keimi üng khutbi bi se, xünnak naw nangmi üng khutbi biki.
13 Við tölum djarflega um trú okkar á sama hátt og sálmaskáldið gerði, þegar hann sagði: „Ég trúi – þess vegna tala ég.“
Cangcim üng, “Ka juma phäha ngthu ka pyenki” tia a ng’yuka kba, acuna ngmüimkhya jumnak bä am keimi naw pi kami pyenki.
14 Við vitum að sá sami Guð sem reisti Drottin Jesú upp frá dauðum, mun einnig reisa okkur frá dauðum ásamt Jesú og leiða okkur fram fyrir hann ásamt ykkur.
Bawipa Jesuh mtho bekia Pamhnam naw keimi pi Jesuh mah maha jah mtho be lü, nangmi am atänga a veia jah cehpüi khai tia kami ksingki.
15 Þjáningar okkar verða ykkur til góðs og því fleiri sem vinnast fyrir Krist ykkar á meðal, því fleiri þakka honum og því meira verður nafn Drottins vegsamað.
Avan hin nangmia phäha ni; Pamhnama bäkhäknak cun khyang khawjaha veia apha üng, Pamhnama hlüngtainak cun ktaiyü lü jenak pyen khai he.
16 Þetta er ástæða þess að við gefumst aldrei upp. Þótt líkamar okkar hrörni smátt og smátt, þá vex styrkur okkar í Drottni dag frá degi.
Acunakyase kami mlung ktha am se, kami kpung lam khyang pyehpyam sepi kami ngmüimkhya khyang cun amhmüp tä se pyang be kthai laih laiha kyaki.
17 Erfiðleikar okkar eru smámunir einir, sem vara munu stuttan tíma. Þessir skammvinnu erfiðleikar leiða þó ríkulega blessun Guðs yfir líf okkar – blessun sem vara mun til eilífðar! (aiōnios g166)
Am mawngkia kami khuikhanak, atuh asäng khuikhanak kami kham hin naw dämduh lü angläta hlüngtainak law püi khai. Acun cun atuh mi khameia kthaka däm säihki. (aiōnios g166)
18 Þess vegna horfum við ekki á það sem við sjáum þessa stundina, erfiðleikana sem eru allt í kring um okkur, heldur fram til þeirrar gleði á himnum sem við munum sjá. Þrengingarnar eru skammvinnar en fögnuðurinn, sem í vændum er, mun aldrei taka enda. (aiōnios g166)
Hmuh thei am teng u lü, am hmuh thei kami tengki; hmuh theie cun asängca vaia kya lü, am hmuh theie cun angläta kyaki. (aiōnios g166)
