Jeremiás sir 5
1 Emlékezzél meg, mi lett velünk, tekintsd és nézd gyalázatunkat!
Ya Rəbb, başımıza gələni yada sal Gör bu xəcalətimizi, buna nəzər sal.
2 Birtokunk átszállt idegenekre, házaink külföldiekre.
İrs torpağımız yadellilərin əlinə keçib, Evlərimiz əcnəbilərə verilib.
3 Árvák lettünk, apátlanok, anyáink mintegy özvegyek.
Atalarımız öldü, yetim qaldıq, Analarımız dul qaldı.
4 Vizünket pénzért ittuk, fát díjon szerzünk.
Suyumuzu pulla alıb içirik, Pulla odun almağa məcburuq.
5 Nyakunkon üldöztek minket, elfáradtunk, nem adatott pihennünk.
Bizi qovub başımızdan basırlar, Yorulmuşuq, bizi rahat qoymurlar.
6 Egyiptomnak adtunk kezet, Assúrnak, hogy jóllakjunk kenyérrel.
Doyunca çörək yemək üçün Misirə, Aşşura əl açmışıq.
7 Atyáink vétkeztek és nincsenek, mi pedig bűneiket hordoztuk.
Ata-babalarımız günah işlədərək keçib-getdi, Təqsirlərinin cəzası üstümüzə yükləndi.
8 Szolgák uralkodnak rajtunk, nincs ki kezökből kiszabadítana.
Qullar bizə hökmran olub, Bizi onların əlindən qurtaran yoxdur.
9 Lelkünk árán szerezzük kenyerünket a pusztának kardja miatt.
Çöldəki qılınca görə, Canımız bahasına çörək qazanırıq.
10 Bőrünk megfeketélett mint a kemencze az éhség forrósága miatt.
Aclıq bizi yandırıb-yaxdığına görə Dərimiz qaralıb, kürəyə bənzəyir.
11 Asszonyokat bántalmaztak Cziónban, hajadonokat Jehúda városaiban.
Sionda qadınlar, Yəhuda şəhərlərindəki bakirə qızlar zorlanır.
12 Vezérek akasztattak fel kezük által, vének arcza nem tiszteltetett.
Başçılar əllərindən asılıb, Ağsaqqallar hörmətdən düşüb.
13 Ifjak malmot hordtak és fiuk a fában botlottak meg.
Məcburiyyət qarşısında cavanlar əl dəyirmanını çəkir, Oğlanlar odun yükləri altında səndələyir.
14 Vének eltüntek a kapuból, ifjak az ő daluktól.
Şəhər darvazasında ağsaqqallar oturmur, Gənclər çalğı alətlərində çalmır.
15 Eltünt szivünk vigalma, gyászra fordult körtánczunk.
Ürəyimizdən şadlıq çəkilib, Oyunlarımız yasa çevrilib.
16 Leesett fejünk koronája, oh jaj nekünk, hogy vétkeztünk.
Başımızın tacı düşüb, Vay halımıza! Çünki günah işlətmişik.
17 Ezért lett sínylővé a szivünk, ezek miatt sötétültek el szemeink:
Buna görə ürəklərimiz çəkilib, Gözlərimiz qaralıb,
18 Czión hegyéért, hogy elpusztult, rókák kószálnak rajta.
Çünki Sion dağı viran qalıb, Üstündə tülkülər gəzib-dolaşır.
19 Te, Örökkévaló, székelsz örökre, trónod nemzedékre meg nemzedékre.
Sən isə, ya Rəbb, əbədi hökmransan, Nəsildən-nəslə qədər taxtında oturacaqsan.
20 Miért felejtesz el bennünket mindig, elhagysz minket hosszú időkre?
Uzun zamandan bəri niyə bizi bu qədər tərk etmisən? Niyə bizi bu qədər uzun müddətə tərk etmisən?
21 Téríts bennünket magadhoz, hogy megtérjünk, újítsd meg napjainkat mint hajdanta.
Ya Rəbb, bizi Özünə qaytar, Təzədən əvvəlki günlərimizə qayıdaq!
22 Avagy végkép elvetettél minket, olyannyira haragudtál ránk!
Yoxsa hüzurundan bizi tamamilə atmısan, Bizə qarşı hədsiz qəzəblənmisən?
