< Jób 23 >
1 S felelt Jób és mondta:
A odpowiadając Ijob rzekł:
2 Ma is ellenszegülő a panaszom: csapásom ránehezedik nyögésemre.
Czemuż jeszcze uporem zowiecie narzekanie moje, choć bieda moja cięższa jest niż wzdychanie moje?
3 Vajha tudnám, hogy találhatom, hogy eljutok székhelyéig:
Obym wiedział, gdziebym go mógł znaleść, szedłbym aż do stolicy jego.
4 eléje terjeszteném az ügyet és szájamat megtölteném bizonyításokkal;
Przełożyłbym przed nim sprawę moję, a usta moje napełniłbym dowodami.
5 tudnám mely szavakkal felel nekem, s megérteném, mit mond nekem.
Dowiedziałbym się, jakoby mi odpowiedział, a zrozumiałbym, coby mi rzekł.
6 Vajon erőnek teljével pörölne-e velem? Nem! Csakhogy ügyelne ő rám!
Izaż się w wielkości siły swojej będzie spierał ze mną? Nie; i owszem sam mi doda siły.
7 Akkor az egyenes szállt vele vitára, s örökre megmenekülnék bírámtól.
Tamby się człowiek szczery rozprawił z nim, i byłbym wolnym wiecznie od sędziego mego.
8 Lám, keletre megyek – s ő nincs ott, nyugatra: s nem veszem észre;
Ale oto, pójdęli wprost, niemasz go; a jeźli nazad, nie dojdę go.
9 balról midőn működik, nem nézhetem meg, jobbra fordul és nem látom.
Pójdęli w lewo, choćby zatrudniony był, nie oglądam go; ukryłliby się w prawo, nie ujrzę go,
10 Mert ismeri az utat, melyet követek; megvizsgálna: mint az arany kerülnék ki.
Gdyż on zna drogę moję; a będzieli mię doświadczał, jako złoto wynijdę.
11 Ösvényéhez ragaszkodott lábam, útját őriztem meg és nem hajlok el.
Śladu jego trzymała się noga moja; drogim jego przestrzegał, a nie zstępowałem z niej.
12 Ajkai parancsától nem mozdulok el, törvényemnél fogva megóvtam szája szavait.
Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.
13 De ő az egy, ki térítheti el? S a mit lelke megkívánt, azt megcselekszi.
Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:
14 Bizony befejezi azt, mi kiszabva van nekem s efféle sok van nála.
Bo on wykona, co postanowił o mnie, a takowych przykładów dosyć jest u niego.
15 Azért rémülök meg miatta, elgondolkozom és rettegek tőle.
Przetoż od oblicza jego strwożyłem się, a uważając to, lękam się go.
16 Hisz Isten csüggesztette el szívemet s a Mindenható rémített meg engem;
Bóg zemdlił serce moje, a Wszechmocny zatrwożył mną.
17 mert nem a sötétség miatt semmisültem meg, sem mivel arczomat a homály borította.
Tak, żem mało nie zginął od ciemności; bo przed oblicznością moją nie zakrył zamroczenia.