< Jeremiás 41 >

1 És volt a hetedik hónapban, eljött Jismaél, Netanja, Elisámá fiának fia, a királyi magzatból és a király nagyjai közül való, és tíz ember ővele, Gedaljáhúhoz, Achikám fiához Miczpába, és együtt ettek ott kenyeret Miczpában.
I stało się miesiąca siódmego, że przyszedł Izmael, syn Natanijasza, syna Elisamowego, z nasienia królewskiego, i hetmani królewscy, to jest, dziesięć mężów z nim, do Godolijasza, syna Ahikamowego, do Masfy, i jedli tam społu chleb w Masfie.
2 És fölkelt Jismaél, Netanja fia meg a tíz ember, akik vele voltak és karddal leütötték Gedaljáhút, Achíkám Sáfán fiának fiát, és megölte őt, akit Bábel királya az ország fölé rendelt.
Potem wstawszy Izmael, syn Natanijaszowy, i dziesięć mężów, którzy z nim byli, zabili Godolijasza, syna Ahikama, syna Safanowego, mieczem; zabili mówię tego, którego był przełożył król Babiloński nad oną ziemią.
3 És mind a Jehúdabelieket, akik vele, Gedáljáhúval voltak Miczpában és a kaldeusokat, akik ott találtattak, a harcosokat leütötte Jismaél.
Wszystkich także Żydów, którzy byli z nim, z Godolijaszem w Masfie, i onych Chaldejczyków, których tam znalazł, mężów walecznych, pobił Izmael.
4 És volt a második napon Gedaljáhú megölése után, és senki sem tudta,
A dnia wtórego, gdy zabił Godolijasza, (o czem nikt nie zwiedział.)
5 jöttek emberek Sekhémből, Sílóból és Sómrónból, nyolcvan ember, lenyírt szakállal, megszaggatott ruhával, megvagdaltan, és kezükben lisztáldozat meg tömjén, hogy az Örökkévaló házába vigyék.
Przyszli niektórzy z Sychem, z Sylo, i z Samaryi, mężów ośmdziesiąt, ogoliwszy brody, i rozdarłszy szaty, i podrapawszy się, którzy ofiarę śniedną, i kadzidło w rękach swych mieli, aby je odnieśli do domu Pańskiego.
6 És kiment eléjük Jismaél, Netanja fia Miczpából, egyre menve és sírva; és volt, amint rájuk talált, szólt hozzájuk: Gyertek Gedaljáhúhoz, Achíkám fiához.
Tedy Izmael, syn Natanijaszowy, wyszedł przeciwko nim z Masfy, a idąc szedł i płakał; a gdy się spotkał z nimi, rzekł do nich: Pójdźcie do Godolijasza, syna Ahikamowego.
7 És volt, amint a városba értek, lemészárolta őket Jismaél, Netanja fia a verembe, ő meg az emberek, kik vele voltak.
Ale gdy przyszli w pośród miasta, pobił ich Izmael, syn Natanijaszowy, i wrzucił ich w dół, sam i mężowie, którzy z nim byli.
8 De találtatott köztük tíz ember, akik azt mondták Jismaélnek: ne ölj meg bennünket, mert kincseink vannak a mezőn: búza és árpa, olaj és méz. Erre abbahagyta és nem ölte meg őket testvéreik között.
Lecz się dziesięć mężów znalazło między nimi, którzy rzekli do Izmaela: Nie zabijaj nas, bo mamy skarby skryte w polu, pszenicy i jęczmienia, i oliwy, i miodu. I pohamował się; a nie zabił ich między braćmi ich.
9 A verem pedig, hova Jismaél beledobta mindazon emberek hulláit, akiket megölt Gedaljáhú oldalán, ugyanaz, melyet készített Ászá király Báesa, Izrael királya miatt; azt töltötte meg Jismaél, Netanjáhú fia megöltekkel.
A dół, do którego Izmael wrzucił do Godolijasza wszystkie trupy onych mężów, których pobił, ten jest, który uczynił król Aza, bojąc się Baazy, króla Izraelskiego, który napełnił Izmael syn Natanijaszowy pobitymi.
10 És fogságba ejtette Jismaél a Miczpában levő népnek egész maradékát, a királyleányokat és a Miczpában megmaradt egész népet, melyet rábízott Nebúzaradán, a testőrök feje, Gedaljáhúra, Achíkám fiára; fogságba ejtette azokat Jismaél, Netanja fia, és elment, hogy átkeljen Ammón fiaihoz.
I pobrał w niewolę Izmael wszystkie ostatki ludu, które były w Masfie, córki królewskie, i wszystek lud, który był został w Masfie, które był poruczył Nabuzardan, hetman żołnierski, Godolijaszowi, synowi Ahikamowemu, i wziął je w pojmanie Izmael, syn Natanijaszowy, i poszedł uchodząc do synów Ammonowych.
11 És meghallotta Jóchánán, Káréach fia, meg mind a hadsereg tisztjei, kik vele voltak, mind azt a rosszat, amit cselekedett Jismaél, Netanja fia;
Wtem usłyszał Johanan, syn Kareaszowy, i wszyscy hetmani owych wojsk, którzy byli z nim, o tem wszystkiem złem, które uczynił Izmael, syn Natanijaszowy;
12 Akkor vették mind az embereket és mentek, hogy harcoljanak Jismaél, Netanja fia ellen és megtalálták őt a Gibeónban levő nagy vizeknél.
I wzięli wszystek swój lud, i ciągnęli, aby zwiedli bitwę z Izmaelem, synem Natanijaszowym, którego znaleźli u wód wielkich, które są w Gabaon.
13 És volt, amint a Jismaéllel levő egész nép látta Jóchánánt, Kárésch fiát és mind a hadsereg tisztjeit, kik vele voltak, megörültek.
A gdy ujrzał wszystek lud, który był z Izmaelem, Johanana, syna Kareaszowego, i wszystkich książąt wojsk, którzy z nim byli, uradowali się;
14 És megfordult az egész nép, melyet fogságba ejtett Jismaél Miczpából: visszatértek és elmentek Jóchánánhoz, Káréach fiához.
A obróciwszy się wszystek on lud, który był wziął w niewolę Izmael z Masfy, wrócił się zasię, a przyszedł do Johanana, syna Kareaszowego.
15 Jismaél pedig, Netanja fia, elmenekült nyolc emberrel Jóchánán elől, és Ammón fiaihoz ment.
Ale Izmael, syn Natanijaszowy, uszedł z ośmioma mężami przed Johananem, i przyszedł do synów Ammonowych.
16 Erre vette Jóchanán, Káréach fia, meg mind a hadsereg tisztjei, akik vele voltak, a nép egész maradékát, amelyet visszahozott Jismaéltől, Netanja fiától, Miczpából, miután ez megölte volt Gedalját, Achíkám fiát, a férfiakat, a harcosokat, meg az asszonyokat és gyermekeket és udvari tiszteket, akiket visszahozott Gibeónból.
Przetoż wziął Johanan, syn Kareaszowy, i wszyscy książęta wojsk, którzy z nim byli, wszystek ostatek ludu, który zaś przywiódł od Izmaela, syna Natanijaszowego, z Masfy, gdy zabił Godolijasza, syna Ahikamowego, mężów walecznych, i niewiasty, i dziatki, i komorników, których zaś przywiódł z Gabaonu.
17 Elmentek és maradtak Gérút-Kimhámban, amely Bét-Léchem mellett van, hogy elmenjenek és eljussanak Egyiptomba,
A odszedłszy pomieszkali w gospodzie Chimchamowej, która jest u Betlehemu, aby idąc uszli do Egiptu przed Chaldejczykami;
18 a kaldeusok elől, mert féltek tőlük, mert megölte Jismaél, Netanja fia Gedaljáhút, Achíkám fiát, akit Bábel királya az ország fölé rendelt.
Bo się ich bali, przeto, że był zabił Izmael, syn Natanijaszowy, Godolijasza, syna Ahikamowego, którego był przełożył król Babiloński nad oną ziemią.

< Jeremiás 41 >