नीतिवचन 28
1 १ दुष्ट लोग जब कोई पीछा नहीं करता तब भी भागते हैं, परन्तु धर्मी लोग जवान सिंहों के समान निडर रहते हैं।
Den gudløse flyr, skønt ingen er efter ham; tryg som en Løve er den retfærdige.
2 २ देश में पाप होने के कारण उसके हाकिम बदलते जाते हैं; परन्तु समझदार और ज्ञानी मनुष्य के द्वारा सुप्रबन्ध बहुत दिन के लिये बना रहेगा।
Ved Voldsmands Brøde opstaar Strid, den kvæles af Mand med Forstand.
3 ३ जो निर्धन पुरुष कंगालों पर अंधेर करता है, वह ऐसी भारी वर्षा के समान है जो कुछ भोजनवस्तु नहीं छोड़ती।
En fattig Tyran, der kuer de ringe, er Regn, der hærger og ej giver Brød.
4 ४ जो लोग व्यवस्था को छोड़ देते हैं, वे दुष्ट की प्रशंसा करते हैं, परन्तु व्यवस्था पर चलनेवाले उनका विरोध करते हैं।
Hvo Loven sviger, roser de gudløse, hvo Loven holder, er paa Krigsfod med dem.
Ildesindede fatter ej Ret; alt fatter de, som søger HERREN.
Hellere en fattig med lydefri Færd end en, som gaar Krogveje, er han end rig.
7 ७ जो व्यवस्था का पालन करता वह समझदार सुपूत होता है, परन्तु उड़ाऊ का संगी अपने पिता का मुँह काला करता है।
Forstandig Søn tager Vare paa Loven, men Drankeres Fælle gør sin Fader Skam.
Hvo Velstand øger ved Aager og Opgæld, samler til en, som er mild mod de ringe.
Den, der vender sit Øre fra Loven, endog hans Bøn er en Gru.
10 १० जो सीधे लोगों को भटकाकर कुमार्ग में ले जाता है वह अपने खोदे हुए गड्ढे में आप ही गिरता है; परन्तु खरे लोग कल्याण के भागी होते हैं।
Leder man retsindige vild paa onde Veje, falder man selv i sin Grav; men de lydefri arver Lykke.
Rigmand tykkes sig viis, forstandig Smaamand gennemskuer ham.
12 १२ जब धर्मी लोग जयवन्त होते हैं, तब बड़ी शोभा होती है; परन्तु जब दुष्ट लोग प्रबल होते हैं, तब मनुष्य अपने आपको छिपाता है।
Naar retfærdige jubler, er Herligheden stor, vinder gudløse frem, skal man lede efter Folk.
13 १३ जो अपने अपराध छिपा रखता है, उसका कार्य सफल नहीं होता, परन्तु जो उनको मान लेता और छोड़ भी देता है, उस पर दया की जाएगी।
At dølge sin Synd fører ikke til Held, men bekendes og slippes den, finder man Naade.
14 १४ जो मनुष्य निरन्तर प्रभु का भय मानता रहता है वह धन्य है; परन्तु जो अपना मन कठोर कर लेता है वह विपत्ति में पड़ता है।
Saligt det Menneske, som altid ængstes, men forhærder man sit Hjerte, falder man i Ulykke.
En brølende Løve, en graadig Bjørn er en gudløs, som styrer et ringe Folk.
16 १६ वह शासक जिसमें समझ की कमी हो, वह बहुत अंधेर करता है; और जो लालच का बैरी होता है वह दीर्घायु होता है।
Uforstandig Fyrste øver megen Vold, langt Liv faar den, der hader Rov.
Et Menneske, der tynges af Blodskyld, er paa Flugt til sin Grav; man hjælpe ham ikke.
Den, som vandrer lydefrit, frelses, men den, som gaar Krogveje, falder i Graven.
19 १९ जो अपनी भूमि को जोता-बोया करता है, उसका तो पेट भरता है, परन्तु जो निकम्मे लोगों की संगति करता है वह कंगालपन से घिरा रहता है।
Den mættes med brød, som dyrker sin Jord, med Fattigdom den, der jager efter Tomhed.
20 २० सच्चे मनुष्य पर बहुत आशीर्वाद होते रहते हैं, परन्तु जो धनी होने में उतावली करता है, वह निर्दोष नहीं ठहरता।
Ærlig Mand velsignes rigt, men Jag efter Rigdom undgaar ej Straf.
At være partisk er ikke godt, en Mand kan forse sig for en Bid Brød.
Misundelig Mand vil i Hast vinde Gods; at Trang kommer over ham, ved han ikke.
Den, der revser, faar Tak til sidst fremfor den, hvis Tunge er slesk.
Stjæle fra Forældre og nægte, at det er Synd, er at være Fælle med hærgende Mand.
Den vindesyge vækker Splid, men den, der stoler paa HERREN, kvæges.
Den, der stoler paa sit Vid, er en Taabe, men den, der vandrer i Visdom, reddes.
27 २७ जो निर्धन को दान देता है उसे घटी नहीं होती, परन्तु जो उससे दृष्टि फेर लेता है वह श्राप पर श्राप पाता है।
Hvo Fattigmand giver, skal intet fattes, men mangefold bandes, hvo Øjnene lukker.
28 २८ जब दुष्ट लोग प्रबल होते हैं तब तो मनुष्य ढूँढ़े नहीं मिलते, परन्तु जब वे नाश हो जाते हैं, तब धर्मी उन्नति करते हैं।
Vinder gudløse frem, kryber Folk i Skjul; naar de omkommer, bliver de retfærdige mange.
