< תהילים 142 >
משכיל לדוד בהיותו במערה תפלה קולי אל יהוה אזעק קולי אל יהוה אתחנן׃ | 1 |
Kwa sauti yangu namlilia Yahwe anisaidie; kwa sauti yangu naomba kwa ajili ya neema ya Yahwe.
אשפך לפניו שיחי צרתי לפניו אגיד׃ | 2 |
Namwaga malalamiko yangu mbele zake; ninamwambia shida zangu.
בהתעטף עלי רוחי ואתה ידעת נתיבתי בארח זו אהלך טמנו פח לי׃ | 3 |
Roho yangu inapokuwa dhaifu ndani yangu, wewe unajua mapito yangu. Kwenye njia niipitayo wamenifichia mtego.
הביט ימין וראה ואין לי מכיר אבד מנוס ממני אין דורש לנפשי׃ | 4 |
Natazama kulia kwangu na sioni yeyote anayenijali. Sina pa kukimbilia; hakuna anayejali kuhusu uhai wangu.
זעקתי אליך יהוה אמרתי אתה מחסי חלקי בארץ החיים׃ | 5 |
Nilikuita wewe, Yahwe; nikasema, “Wewe ni kimbilio langu, fungu langu katika nchi ya walio hai.
הקשיבה אל רנתי כי דלותי מאד הצילני מרדפי כי אמצו ממני׃ | 6 |
Sikia kuita kwangu, maana nimeshushwa chini sana; uniokoe dhidi ya watesi wangu, maana wana nguvu kuliko mimi.
הוציאה ממסגר נפשי להודות את שמך בי יכתרו צדיקים כי תגמל עלי׃ | 7 |
Uitoe nafsi yangu kifungoni ili niweze kulishukuru jina lako. Wenye haki watakusanyika karibu nami kwa sababu umekuwa mwema kwangu.”