< איוב 6 >

ויען איוב ויאמר׃ 1
Lalu Ayub menjawab:
לו שקול ישקל כעשי והיתי במאזנים ישאו יחד׃ 2
"Ah, hendaklah kiranya kekesalan hatiku ditimbang, dan kemalanganku ditaruh bersama-sama di atas neraca!
כי עתה מחול ימים יכבד על כן דברי לעו׃ 3
Maka beratnya akan melebihi pasir di laut; oleh sebab itu tergesa-gesalah perkataanku.
כי חצי שדי עמדי אשר חמתם שתה רוחי בעותי אלוה יערכוני׃ 4
Karena anak panah dari Yang Mahakuasa tertancap pada tubuhku, dan racunnya diisap oleh jiwaku; kedahsyatan Allah seperti pasukan melawan aku.
הינהק פרא עלי דשא אם יגעה שור על בלילו׃ 5
Meringkikkah keledai liar di tempat rumput muda, atau melenguhkah lembu dekat makanannya?
היאכל תפל מבלי מלח אם יש טעם בריר חלמות׃ 6
Dapatkah makanan tawar dimakan tanpa garam atau apakah putih telur ada rasanya?
מאנה לנגוע נפשי המה כדוי לחמי׃ 7
Aku tidak sudi menjamahnya, semuanya itu makanan yang memualkan bagiku.
מי יתן תבוא שאלתי ותקותי יתן אלוה׃ 8
Ah, kiranya terkabul permintaanku dan Allah memberi apa yang kuharapkan!
ויאל אלוה וידכאני יתר ידו ויבצעני׃ 9
Kiranya Allah berkenan meremukkan aku, kiranya Ia melepaskan tangan-Nya dan menghabisi nyawaku!
ותהי עוד נחמתי ואסלדה בחילה לא יחמול כי לא כחדתי אמרי קדוש׃ 10
Itulah yang masih merupakan hiburan bagiku, bahkan aku akan melompat-lompat kegirangan di waktu kepedihan yang tak kenal belas kasihan, sebab aku tidak pernah menyangkal firman Yang Mahakudus.
מה כחי כי איחל ומה קצי כי אאריך נפשי׃ 11
Apakah kekuatanku, sehingga aku sanggup bertahan, dan apakah masa depanku, sehingga aku harus bersabar?
אם כח אבנים כחי אם בשרי נחוש׃ 12
Apakah kekuatanku seperti kekuatan batu? Apakah tubuhku dari tembaga?
האם אין עזרתי בי ותשיה נדחה ממני׃ 13
Bukankah tidak ada lagi pertolongan bagiku, dan keselamatan jauh dari padaku?
למס מרעהו חסד ויראת שדי יעזוב׃ 14
Siapa menahan kasih sayang terhadap sesamanya, melalaikan takut akan Yang Mahakuasa.
אחי בגדו כמו נחל כאפיק נחלים יעברו׃ 15
Saudara-saudaraku tidak dapat dipercaya seperti sungai, seperti dasar dari pada sungai yang mengalir lenyap,
הקדרים מני קרח עלימו יתעלם שלג׃ 16
yang keruh karena air beku, yang di dalamnya salju menjadi cair,
בעת יזרבו נצמתו בחמו נדעכו ממקומם׃ 17
yang surut pada musim kemarau, dan menjadi kering di tempatnya apabila kena panas;
ילפתו ארחות דרכם יעלו בתהו ויאבדו׃ 18
berkeluk-keluk jalan arusnya, mengalir ke padang tandus, lalu lenyap.
הביטו ארחות תמא הליכת שבא קוו למו׃ 19
Kafilah dari Tema mengamat-amatinya dan rombongan dari Syeba mengharapkannya,
בשו כי בטח באו עדיה ויחפרו׃ 20
tetapi mereka kecewa karena keyakinan mereka, mereka tertipu setibanya di sana.
כי עתה הייתם לא תראו חתת ותיראו׃ 21
Demikianlah kamu sekarang bagiku, ketika melihat yang dahsyat, takutlah kamu.
הכי אמרתי הבו לי ומכחכם שחדו בעדי׃ 22
Pernahkah aku berkata: Berilah aku sesuatu, atau: Berilah aku uang suap dari hartamu,
ומלטוני מיד צר ומיד עריצים תפדוני׃ 23
atau: Luputkan aku dari tangan musuh, atau: Tebuslah aku dari tangan orang lalim?
הורוני ואני אחריש ומה שגיתי הבינו לי׃ 24
Ajarilah aku, maka aku akan diam; dan tunjukkan kepadaku dalam hal apa aku tersesat.
מה נמרצו אמרי ישר ומה יוכיח הוכח מכם׃ 25
Alangkah kokohnya kata-kata yang jujur! Tetapi apakah maksud celaan dari pihakmu itu?
הלהוכח מלים תחשבו ולרוח אמרי נאש׃ 26
Apakah kamu bermaksud mencela perkataan? Apakah perkataan orang yang putus asa dianggap angin?
אף על יתום תפילו ותכרו על ריעכם׃ 27
Bahkan atas anak yatim kamu membuang undi, dan sahabatmu kamu perlakukan sebagai barang dagangan.
ועתה הואילו פנו בי ועל פניכם אם אכזב׃ 28
Tetapi sekarang, berpalinglah kepadaku; aku tidak akan berdusta di hadapanmu.
שבו נא אל תהי עולה ושבי עוד צדקי בה׃ 29
Berbaliklah, janganlah terjadi kecurangan, berbaliklah, aku pasti benar.
היש בלשוני עולה אם חכי לא יבין הוות׃ 30
Apakah ada kecurangan pada lidahku? Apakah langit-langitku tidak dapat membeda-bedakan bencana?"

< איוב 6 >