< תהילים 91 >
ישב בסתר עליון בצל שדי יתלונן | 1 |
Kas sēž tā Visuaugstākā patvērumā un mīt tā Visuvarenā ēnā,
אמר--ליהוה מחסי ומצודתי אלהי אבטח-בו | 2 |
Tas saka uz To Kungu: mana cerība un mana stipra pils, mans Dievs, uz ko es paļaujos.
כי הוא יצילך מפח יקוש מדבר הוות | 3 |
Jo Viņš tevi glābj no mednieka valgiem, no kaitīgā mēra.
באברתו יסך לך--ותחת-כנפיו תחסה צנה וסחרה אמתו | 4 |
Viņš tevi sedz Saviem spārniem, un apakš Viņa spārniem tu esi glābts; Viņa patiesība ir par apsegu un par priekšturamām bruņām,
לא-תירא מפחד לילה מחץ יעוף יומם | 5 |
Ka tev nav ko bīties no nakts baidekļiem, no bultām, kas dienā skraida,
מדבר באפל יהלך מקטב ישוד צהרים | 6 |
No mēra, kas tumsā lien, no sērgas, kas dienas vidū samaitā.
יפל מצדך אלף--ורבבה מימינך אליך לא יגש | 7 |
Jebšu tūkstoši krīt tev sānis, un desmit tūkstoši pie tavas labās rokas, taču tevi neaizņems.
רק בעיניך תביט ושלמת רשעים תראה | 8 |
Tiešām, ar savām acīm tu uzlūkosi un redzēsi, kā bezdievīgiem top atmaksāts.
כי-אתה יהוה מחסי עליון שמת מעונך | 9 |
Tu, Kungs, esi mans patvērums! To Visuaugstāko tu esi licis par savu stiprumu.
לא-תאנה אליך רעה ונגע לא-יקרב באהלך | 10 |
Ļaunums tev neuzies, un pie tava dzīvokļa mokas nepiestāsies.
כי מלאכיו יצוה-לך לשמרך בכל-דרכיך | 11 |
Jo Viņš Saviem eņģeļiem par tevi pavēlēs, tevi pasargāt uz visiem taviem ceļiem.
על-כפים ישאונך פן-תגף באבן רגלך | 12 |
Tie tevi uz rokām nesīs, ka tu savu kāju pie akmens nepiedauzīsi.
על-שחל ופתן תדרך תרמס כפיר ותנין | 13 |
Pār lauvām un odzēm tu kāpsi un samīsi jaunos lauvas un pūķus.
כי בי חשק ואפלטהו אשגבהו כי-ידע שמי | 14 |
„Viņš tveras pie Manis, un Es viņu izglābšu; Es viņu paaugstināšu, jo viņš pazīst Manu vārdu.
יקראני ואענהו--עמו-אנכי בצרה אחלצהו ואכבדהו | 15 |
Viņš Mani piesauc, un Es viņu paklausīšu. Es viņam klāt esmu bēdās, Es viņu gribu izraut un viņu pagodināt.
ארך ימים אשביעהו ואראהו בישועתי | 16 |
Ar ilgu dzīvošanu Es viņu gribu paēdināt un viņam parādīt Savu pestīšanu“.