< מִשְׁלֵי 27 >
אל-תתהלל ביום מחר כי לא-תדע מה-ילד יום | 1 |
Nelielies ar rītdienu; jo tu nezini, ko diena atnesīs.
יהללך זר ולא-פיך נכרי ואל-שפתיך | 2 |
Lai cits tevi slavē un ne paša mute, svešs un ne paša lūpas.
כבד-אבן ונטל החול וכעס אויל כבד משניהם | 3 |
Akmens ir grūts un smiltis smagas, bet ģeķa sēras sūrākas nekā abi.
אכזריות חמה ושטף אף ומי יעמד לפני קנאה | 4 |
Nežēlība ir briesmīga lieta un bardzība ir kā plūdi; bet priekš skaudības, kas tur pastāvēs!
טובה תוכחת מגלה-- מאהבה מסתרת | 5 |
Labāki skaidri pārmācīt, nekā mīlestība, ko nedabū redzēt.
נאמנים פצעי אוהב ונעתרות נשיקות שונא | 6 |
Drauga sitieni nāk no labas sirds, bet viltīga ir nīdētāja skūpstīšana.
נפש שבעה תבוס נפת ונפש רעבה כל-מר מתוק | 7 |
Paēdis arī tīru medu min pa kājām, bet izsalkušam ikviens rūgtums ir salds.
כצפור נודדת מן-קנה-- כן-איש נודד ממקומו | 8 |
Kā putns, kas savu ligzdu atstājis, tāds ir cilvēks, no dzimtenes aizgājis.
שמן וקטרת ישמח-לב ומתק רעהו מעצת-נפש | 9 |
Eļļa un kvēpināšana iepriecina sirdi; tāds mīlīgs ir draugs, kas padomu dod no sirds.
רעך ורעה (ורע) אביך אל-תעזב-- ובית אחיך אל-תבוא ביום אידך טוב שכן קרוב מאח רחוק | 10 |
Neatstāj savu draugu, nedz sava tēva draugu, un savā bēdu laikā neej sava brāļa namā; labāks ir kaimiņš tuvumā, nekā brālis tālumā.
חכם בני ושמח לבי ואשיבה חרפי דבר | 11 |
Esi gudrs, mans dēls, tad mana sirds priecāsies, un es varēšu atbildēt saviem nievātājiem.
ערום ראה רעה נסתר פתאים עברו נענשו | 12 |
Gudrais paredz nelaimi un paglābjās; bet neprāta ļaudis skrien vien un dabū ciest.
קח-בגדו כי-ערב זר ובעד נכריה חבלהו | 13 |
„Atņem tam drēbi; jo viņš priekš sveša galvojis, un tā nezināmā vietā ķīlā to.“
מברך רעהו בקול גדול--בבקר השכים קללה תחשב לו | 14 |
Ja arī cilvēks no paša rīta skaņā balsī savu tuvāko svētī, to viņam tomēr var pārgriezt par lāstiem.
דלף טורד ביום סגריר ואשת מדונים (מדינים) נשתוה | 15 |
Bez gala pil, kad lietus līst, un rējēja sieva tāda pat.
צפניה צפן-רוח ושמן ימינו יקרא | 16 |
Kas tādu grib valdīt, tas valda vēju un tur eļļu savā rokā.
ברזל בברזל יחד ואיש יחד פני-רעהו | 17 |
Dzelzs trinās pie dzelzs un cilvēks trinās pie cilvēka.
נצר תאנה יאכל פריה ושמר אדניו יכבד | 18 |
Kas vīģes koku kopj, ēdīs viņa augļus, un kas par savu kungu gādā, taps godā.
כמים הפנים לפנים-- כן לב-האדם לאדם | 19 |
Kā vaigam vaigs atspīd ūdenī, tā cilvēka sirds cilvēkam.
שאול ואבדה לא תשבענה ועיני האדם לא תשבענה (Sheol ) | 20 |
Elle un bezdibenis nav pildāmi, tāpat cilvēka acis nav pildāmas. (Sheol )
מצרף לכסף וכור לזהב ואיש לפי מהללו | 21 |
Kausējams katls sudrabam, ceplis zeltam, un vīrs pēc savas slavas.
אם תכתוש-את-האויל במכתש בתוך הריפות-- בעלי לא-תסור מעליו אולתו | 22 |
Ja tu ģeķi piestā ar piestalu putraimos sagrūstu, ģeķība no viņa neatstāsies.
ידע תדע פני צאנך שית לבך לעדרים | 23 |
Liec labi ziņā savus sīkos lopus un ņem vērā savus ganāmos,
כי לא לעולם חסן ואם-נזר לדור דור (ודור) | 24 |
Jo mantas nepaliek mūžīgi, nedz ķēniņa kronis uz radu radiem.
גלה חציר ונראה-דשא ונאספו עשבות הרים | 25 |
(Bet) kad siens nopļauts, un jauns zaļums nācis, un zāles uz kalniem salasītas,
כבשים ללבושך ומחיר שדה עתודים | 26 |
Tad tev jēri būs apģērbam, un āži par tīruma maksu,
ודי חלב עזים--ללחמך ללחם ביתך וחיים לנערותיך | 27 |
Un kazu piena būs diezgan tev un tavam namam par barību un par uzturu tavām kalponēm.