< Ioba 5 >
1 E KAHEA ano, ina paha e pane mai kekahi ia oe; Io wai la o na mea laa e huli ai oe?
Chama agora; ha alguem que te responda? e para qual dos sanctos te virarás?
2 No ka mea, ke pepehi nei ka inaina i ka mea naaupo, A ke hoomake nei ka huhu i ka mea hawawa.
Porque a ira destroe o louco; e o zelo mata o tolo.
3 Ua ike au i ka mea naaupo e ulu ana; A hoino koke aku au i kona noho ana.
Bem vi eu o louco lançar raizes; porém logo amaldiçoei a sua habitação.
4 Ua mamao aku kana poe keiki i ka maluhia, Ua ulupaia lakou ma ka pukapa, Aohe mea nana e hoopakele.
Seus filhos estão longe da salvação; e são despedaçados ás portas, e não ha quem os livre.
5 O kana ai i ohiia ua pau i ka mea pololi, A ua lawe aku ia mea mailoko mai o na laau kuku, A kaili na powa i ko lakou waiwai.
A sua sega a devora o faminto, e até d'entre os espinhos a tira; e o salteador traga a sua fazenda.
6 No ka mea, aole e puka mai ka popilikia mai ka lepo mai, Aole hoi e kupu mai ka ehaeha mailoko mai o ka honua.
Porque do pó não procede a afflicção, nem da terra brota o trabalho.
7 Aka, ua hanau ke kanaka no ka ehaeha, E like me na hunaahi i lele ae iluna.
Mas o homem nasce para o trabalho, como as faiscas das brazas se levantam para voarem.
8 Aka e imi au i ke Akua, A i ke Akua e waiho aku i kuu olelo;
Porém eu buscaria a Deus; e a Elle dirigiria a minha falla.
9 Oia ke hana i na mea nui, a hiki ole ke hoomaopopoia; I na mea kupaianaha, a hiki ole ke heluia:
Elle faz coisas tão grandiosas, que se não podem esquadrinhar; e tantas maravilhas, que se não podem contar.
10 Ka mea e haawi ana i ka ua maluna o ka honua, A e hoouna mai ana i na wai maluna o na kula.
Que dá a chuva sobre a terra, e envia aguas sobre os campos,
11 E hookiekie iluna i ka poe i hoowahawahaia; I kaikaiia'i iluna i kahi malu ka poe e uwe ana.
Para pôr aos abatidos n'um logar alto: e para que os enlutados se exaltem na salvação.
12 Ke hookahuli nei oia i na manao o ka poe maalea, A hiki ole i ko lakou lima ke hooko i ko lakou mea i manao ai.
Elle aniquila as imaginações dos astutos, para que as suas mãos não possam levar coisa alguma a effeito.
13 Ke hei aku nei oia i ka poe akamai iloko o ko lakou maalea; A ua hoohioloia ka manao o ka poe paakiki.
Elle apanha os sabios na sua propria astucia; e o conselho dos perversos se precipita.
14 I ke ao halawai lakou me ka pouli, A ke hana nei lakou i ka wa awakea, e like me ia i ka po.
Elles de dia encontrem as trevas; e ao meio dia andem como de noite, ás apalpadelas.
15 Aka, ke hoopakele no ia i ka poe ilihune mai ka pahikaua mai, mai ko lakou waha mai, A mai ka lima mai o ka mea ikaika.
Porém ao necessitado livra da espada, e da bocca d'elles, e da mão do forte.
16 Nolaila, ua loaa i ka mea hune ka manaolana, A ua hoopaa ka hewa i kona waha.
Assim ha esperança para o pobre; e a iniquidade tapa a sua bocca.
17 Aia hoi, pomaikai ke kanaka a ke Akua i hoeha mai; Nolaila, mai hoowahawaha oe i ka hahau ana mai o ka Mea mana:
Eis que bemaventurado é o homem a quem Deus castiga; pois não desprezes o castigo do Todo-poderoso.
18 No ka mea, ke hoeha mai nei ia, a e lapaau mai hoi: Ke hahau mai nei oia, a e hoola mai hoi kona mau lima.
Porque elle faz a chaga, e elle mesmo a liga: elle fere, e as suas mãos curam.
19 Iloko o na pilikia eono e hoopakele mai oia ia oe: A iloko o ka hiku hoi, aole e hoopa mai ka ino ia oe.
Em seis angustias te livrará; e na setima o mal te não tocará.
20 Iloko o ka wi e hoopakele mai oia ia oe i ka make; A iloko o ke kaua, mai ka lima o ka pahikaua mai.
Na fome te livrará da morte; e na guerra da violencia da espada.
21 E hunaia oe mai ke alelo hoino mai: Aole hoi oe e makau i ka luku, ke hiki mai.
Do açoite da lingua estarás encoberto; e não temerás a assolação, quando vier.
22 I ka luku a i ka pololi e akaaka no oe: Aole hoi oe e makau i na holoholona hihiu o ka honua.
Da assolação e da fome te rirás, e os animaes da terra não temerás.
23 No ka mea, e noho kuikahi oe me na pohaku o ke kula; A e maluhia na holoholona hihiu o ke kula me oe.
Porque até com as pedras do campo terás a tua alliança; e os animaes do campo serão pacificos comtigo.
24 A e ike no oe, he maluhia kou halelewa: A e nana no oe i kou hale, aohe mea nalo.
E saberás que a tua tenda está em paz; e visitarás a tua habitação, e não falharás.
25 A e ike no oe, he nui kou hua, A o kau poe keiki, e like me ka weuweu o ka honua.
Tambem saberás que se multiplicará a tua semente e a tua posteridade como a herva da terra.
26 E hele auanei oe i ka luakupapau me ka ikaika nui, E like me na puu hua palaoa i kona manawa.
Na velhice virás á sepultura, como se recolhe o feixe de trigo a seu tempo.
27 Aia hoi o keia ka makou i manao ai, pela io no; E hoolohe oe, a e ike oe ia mea pono nou.
Eis que isto já o havemos inquirido, e assim é; ouve-o, e medita n'isso para teu bem.