Zabura 147
1 Yabi Ubangiji. Yana da kyau a rera yabai ga Allahnmu, abu mai daɗi ne daidai ne kuma a yabe shi!
Hallelúja! Já, lofið Drottin! Það er gott að lofa Drottin! Indælt og rétt!
2 Ubangiji ya gina Urushalima; ya tattara kamammu na Isra’ilan da aka kai bauta.
Hann er að endurreisa Jerúsalem og flytja hina herleiddu heim.
3 Ya warkar da masu raunanar zuciya ya ɗaɗɗaura miyakunsu.
Hann reisir upp hina niðurbeygðu og bindur um sár þeirra.
4 Ya lissafta yawan taurari ya kuma kira kowannensu da suna.
Hann þekkir fjölda stjarnanna, já og hverja fyrir sig með nafni!
5 Shugabanmu mai girma ne mai iko duka; ganewarsa ba shi da iyaka.
Mikill er Drottinn! Vald hans er stórkostlegt! Þekking hans er takmarkalaus.
6 Ubangiji yana kula da masu sauƙinkai yakan yar da mugaye a ƙasa.
Drottinn styður auðmjúka, en varpar illmennum til jarðar.
7 Rera wa Ubangiji waƙar godiya; ku kada garaya ga Allahnmu.
Syngið honum þakkarljóð, lofið Guð með hörpuleik.
8 Ya rufe sararin sama da gizagizai; yana tanada wa duniya ruwan sama yana kuma sa ciyawa tă yi girma a kan tuddai.
Hann fyllir himininn skýjum, gefur steypiregn og klæðir fjöllin grænu grasi.
9 Yakan tanada wa shanu abinci da kuma saboda’ya’yan hankaki sa’ad da suka yi kira.
Hann fæðir hin villtu dýr og hrafnarnir krunka til hans eftir æti.
10 Jin daɗinsa ba ya a ƙarfin doki, balle farin cikinsa yă kasance a ƙafafun mutum;
Í hans augum kemst sprettharður foli varla úr sporunum og máttur mannsins má sín lítils.
11 Ubangiji yakan yi farin ciki a waɗanda suke tsoronsa, waɗanda suke sa zuciya a ƙaunarsa marar ƙarewa.
En hann gleðst yfir þeim sem elska hann og reiða sig á kærleika hans og gæsku.
12 Ki ɗaukaka Ubangiji, ya Urushalima; ki yabi Allahnki, ya Sihiyona.
Lofa þú hann, Jerúsalem! Vegsama Guð þinn, Síon!
13 Gama yana ƙarfafa ƙyamaren ƙofofinki yana kuma albarkace mutanenki a cikinki.
Því að hann hefur gert múra þína öfluga og blessað börnin þín.
14 Yana ba da salama ga iyakokinki yana kuma ƙosar da ke da alkama mafi kyau.
Hann lætur frið haldast í landinu og fyllir hlöður þínar af úrvals hveiti.
15 Yana ba da umarninsa ga duniya; maganarsa tana tafiya da sauri.
Hann sendir boð sín til jarðar, skipanir hans berast hratt eins og vindurinn.
16 Yana shimfiɗa ƙanƙara kamar ulu yă kuma watsar da hazo kamar toka.
Skjannahvít mjöllin er frá honum komin og hrímið sem glitrar á jörðinni.
17 Yana zuba ƙanƙara kamar ƙananan duwatsu. Wa zai iya jure wa sanyin da ya aiko?
Haglélið er líka hans verk og frostið sem bítur í kinnarnar.
18 Yakan aiki maganarsa ta kuwa narkar da su; yakan tā da iskarsa, ruwaye kuwa su gudu.
En síðan sendir hann hlýjan vorvind, snjórinn þiðnar og árnar ryðja sig.
19 Ya bayyana maganarsa ga Yaƙub, dokokinsa da ƙa’idodinsa ga Isra’ila.
Hann kunngjörði Ísrael lögmál sitt og ákvæði
20 Bai yi wannan ga wata al’umma ba; ba su san dokokinsa ba. Yabi Ubangiji.
– það hefur hann ekki gert við neina aðra þjóð, nei, þeim kennir hann ekki fyrirmæli sín. Hallelúja! Dýrð sé Drottni!
