Zabura 131

1 Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Zuciyata ba mai girman kai ba ce, ya Ubangiji, idanuna ba sa fariya; ban dami kaina da manyan al’amura ba ko abubuwan da suka sha ƙarfina.

David ih kasang laa. Aw Angraeng, ka palungthin loe amoek ai, ka miknawk doeh sang ai; kaimah hoi amcuk ai kalen parai hmuennawk, to tih ai boeh loe kasang parai hmuennawk ah athumhaih ka tawn ai.

2 Amma na haƙura na kuma kwantar da raina; kamar yaron da aka yaye tare da mahaifiyarsa, kamar yaron da aka yaye haka raina yake a cikina.

Tangtang ni kai loe amno khae hoi tahnutui amphi nawkta baktiah, ka poekhaih hae mong moe, ka oh duem; ka poekhaih loe tahnutui amphi nawkta baktiah oh.

3 Ya Isra’ila, sa zuciyarka ga Ubangiji yanzu da har abada kuma.

Aw Israel, vaihi hoi dungzan khoek to na oephaih to Angraeng khaeah suem ah.