< Zabura 129 >
1 Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,
Yon chan pou monte vè tanp lan. “Anpil fwa, yo te pèsekite mwen soti nan jenès mwen. Kite Israël di koulye a:
2 sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.
“Anpil fwa, yo te pèsekite mwen soti nan jenès mwen, men yo pa janm reyisi kont mwen.
3 Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.
Labourè yo te laboure chan yo sou do m. Yo fè tranch tè yo vin pi long.”
4 Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.
SENYÈ a dwat. Kòd a mechan yo, Li te koupe yo fè bout.
5 Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.
Ke tout (sila) ki rayi Sion yo vin wont! Ke yo retounen fè bak menm.
6 Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;
Kite yo vin tankou zèb sou kay la; zèb ki fennen avan li grandi,
7 da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.
jis moun rekòlt la p ap kapab plen men l, oubyen (sila) ki mare pote pake a, pa p ka plen lestomak li.
8 Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”
Ni (sila) ki pase yo, p ap di: “Ke benediksyon SENYÈ a rete avèk ou. Nou beni ou nan non SENYÈ a.”