< Zabura 124 >

1 Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba, bari Isra’ila yă ce,
David ih kasang laa. Aicae bangah Angraeng om ai nahaeloe, Israelnawk mah hae tiah thui o nasoe;
2 da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba sa’ad da aka auka mana,
aicae bangah Angraeng om ai nahaeloe, kaminawk loe aicae ih misa ah om o tih,
3 sa’ad da fushinsu ya ƙuna a kanmu, ai, da sun haɗiye mu da rai;
nihcae mah aicae han palung ang phui o thuih naah, aicae to kahing ah na paaeh o tih boeh;
4 da rigyawa ta kwashe mu, da ambaliya ta rufe mu.
kalen tui mah aicae khuk khoep ueloe, aicae pakhra nuiah tui to long tih boeh;
5 Da ruwa mai hauka ya share mu ƙaf.
kamoek tuinawk loe aicae pakhra nuiah long o tih boeh.
6 Yabo ya tabbata ga Ubangiji, wanda bai bari aka yayyage mu da haƙoransu ba.
Nihcae mah aicae haa hoi kaek hanah paek ai, Angraeng loe tahamhoihaih om nasoe.
7 Mun tsira kamar tsuntsu daga tarkon mai farauta; an tsinke tarko, muka kuwa tsira.
Aicae ih pakhra loe dongh patung kami ih dongh thung hoi kaloih tavaa baktiah loih o; dongh qui to apet dok moe, aicae loe a loih o.
8 Taimakonmu yana a sunan Ubangiji, Wanda ya yi sama da ƙasa.
Aicae abomhaih loe van hoi long sahkung, Angraeng ih ahmin ah ni oh.

< Zabura 124 >