Zabura 120

1 Waƙar haurawa. Na yi kira ga Ubangiji cikin damuwata, ya kuwa amsa mini.

NI ai apwal akan i likwir wong Ieowa, a ap kotin mangi ia.

2 Ka cece ni, ya Ubangiji, daga leɓuna masu ƙarya da kuma daga harsuna masu yaudara.

Maing Ieowa, kotin dore ia la, sang au en me kin likam, o lo en kotaue.

3 Me zai yi maka, me kuma ya fi, ya kai harshe mai yaudara?

Da me lo likam kak wiai ong uk, o da me a kak kapwaiada?

4 Zai hukunta ku da kibiyoyi masu tsini na jarumi, tare da garwashin wuta na itacen tsintsiya.

A rasong kanangan kasik katieu kong kan ren me kelail amen, dueta kisiniai nan alek.

5 Kaitona da nake zama a Meshek, da nake zama a ciki tentunan Kedar!

Meid apwal ong ia, ai kairu nan Mesek, o ai kauson impan im en men Kedar!

6 Da daɗewa na zauna a cikin waɗanda suke ƙin salama.

Meid warai ong ai kaukauson ren aramas akan me kin tataki muei mau.

7 Ni mutum ne mai salama; amma sa’ad da na yi magana, su sai su yi ta yaƙi.

I inong iong muei mau, a ni ai pan lokaia, re kin mauki mauin.