< Zabura 114 >

1 Sa’ad da Isra’ila ya fito daga Masar, gidan Yaƙub daga mutane masu baƙon harshe,
Kiam Izrael eliris el Egiptujo, La domo de Jakob el fremda popolo,
2 Yahuda ya zama wuri mai tsarki na Allah, Isra’ila mallakarsa.
Tiam Jehuda fariĝis Lia sanktaĵo, Izrael Lia regno.
3 Teku ya kalla ya kuma gudu, Urdun ya juye da baya;
La maro vidis kaj forkuris, Jordan turniĝis malantaŭen;
4 duwatsu suka yi tsalle kamar raguna, tuddai kamar tumaki.
La montoj saltis kiel ŝafoj, La montetoj kiel ŝafidoj.
5 Me ya sa, ya teku, kika gudu, Ya Urdun, ka juya baya,
Kio estas al vi, ho maro, ke vi forkuris? Jordan, kial vi turniĝis malantaŭen?
6 ku duwatsu, kuka yi tsalle kamar raguna, ku tuddai, kamar tumaki?
Montoj, kial vi saltas kiel ŝafoj, Montetoj, kiel ŝafidoj?
7 Ki yi rawar jiki, ya duniya, a gaban Ubangiji, a gaban Allah na Yaƙub,
Antaŭ la Sinjoro tremu, ho tero, Antaŭ la Dio de Jakob,
8 wanda ya juye dutse ya zama tafki, dutse mai ƙarfi zuwa maɓulɓulan ruwa.
Kiu ŝanĝas rokon en lagon da akvo, Graniton en akvodonan fonton.

< Zabura 114 >