< Zabura 112 >
1 Yabi Ubangiji. Mai albarka ne mutumin da yake tsoron Ubangiji, wanda yakan sami farin ciki mai girma a umarnansa.
Halleluja. Błogosławiony mąż, który się Pana boi, a w przykazaniach jego ma wielkie kochanie.
2 ’Ya’yansa za su zama manya a ƙasar; tsaran masu aikata gaskiya za su sami albarka.
Możne będzie na ziemi nasienie jego; rodzina szczerych błogosławiona będzie.
3 Wadata da arziki suna a cikin gidansa, adalcinsa zai dawwama har abada.
Majętność i bogactwa są w domu jego, a sprawiedliwość jego trwa na wieki.
4 Ko a cikin duhu haske kan haskaka wa mai aikata gaskiya, mai alheri mai tausayi da kuma mai adalci.
Szczerym w ciemnościach światłość wschodzi; łaskawy, miłosierny, i sprawiedliwy jest Bóg.
5 Abu mai kyau zai zo masa shi da yake kyauta yake kuma ba da bashi hannu sake, shi da yake yin al’amuransa cikin gaskiya.
Dobry człowiek litościwym jest, i pożycza, a rzeczy swe miarkuje rozsądkiem.
6 Tabbatacce ba zai taɓa jijjigu ba; za a tuna da mai adalci har abada.
Bo na wieki nie będzie poruszony; w pamięci wiecznej będzie sprawiedliwy.
7 Ba zai ji tsoron labari marar daɗi ba; zuciyarsa tsayayyiya ce, tana dogara ga Ubangiji.
Słysząc złe nowiny, nie boi się; stateczne serce jego ufa w Panu.
8 Zuciyarsa tana da kāriya, ba zai ji tsoro ba; a ƙarshe zai zama mai nasara a kan maƙiyansa.
Umocnione serce jego nie boi się, aż ogląda pomstę nad nieprzyjaciołmi swymi.
9 Ya rarraba kyautansa ga matalauta, adalcinsa zai dawwama har abada; za a ɗaga ƙahonsa sama da bangirma.
Rozprasza, i daje ubogim; sprawiedliwość jego trwa na wieki; róg jego wywyższy się w sławie.
10 Mugun mutum zai gani yă kuma yi fushi, zai ciza haƙora yă kuma lalace; sha’awace-sha’awacen mugaye za su zo ga ƙarshe.
Widząc to niepobożny, będzie się gniewał, i zębami swemi zgrzytał, i schnąć będzie; żądość niepobożnych zginie.