Zabura 102
1 Addu’ar mutum mai shan wahala. Sa’ad da ya rasa ƙarfi ya kuma yi makoki a gaban Ubangiji. Ka ji addu’ata, ya Ubangiji; bari kukata ta neman taimako ta zo gare ka.
Drottinn, heyrðu bæn mína! Hlustaðu á ákall mitt!
2 Kada ka ɓoye fuskarka daga gare ni sa’ad da nake cikin damuwa. Ka juye kunnenka gare ni; sa’ad da na yi kira, ka amsa mini da sauri.
Snúðu ekki baki við mér á ógæfutímum. Hneigðu eyra þitt að mér og svaraðu mér fljótt.
3 Gama kwanakina sun ɓace kamar hayaƙi; ƙasusuwana suna ƙuna kamar jan wuta.
Ævi mín líður svo hratt, dagarnir fljúga hver af öðrum.
4 Zuciyata ta kamu da ciwo ta kuma bushe kamar ciyawa; na manta in ci abinci.
Heilsan er búin, hjartað er sjúkt – ég er eins og visið strá. Maturinn er bragðlaus, ég er hættur að finna bragð.
5 Saboda nishina mai ƙarfi na rame na bar ƙasusuwa kawai.
Ég er ekkert nema skinn og bein.
6 Ni kamar mujiyar jeji ne, kamar mujiya a kufai.
Ég er líkastur pelikan í eyðimörk eða uglu í húsarúst.
7 Na kwanta a faɗake; na zama kamar tsuntsun da yake shi kaɗai a kan rufin ɗaki.
Ég ligg andvaka og styn eins og einmana fugl á þaki.
8 Dukan yini abokan gābana suna tsokanata; waɗanda suke mini ba’a suna amfani da sunana yă zama abin la’ana.
Óvinir mínir hæða mig og spotta dag eftir dag.
9 Gama ina cin toka a matsayin abincina ina kuma gauraye abin sha nawa da hawaye
Fæða mín er aska, ekki brauð, og drykkur minn blandast tárum mínum.
10 saboda fushinka mai girma, gama ka ɗaga ni sama ka yar a gefe.
Þú ert mér reiður Drottinn og hefur varpað mér burt frá þér.
11 Kwanakina suna kamar inuwar yamma; na bushe kamar ciyawa.
Líf mitt líður burt eins og kvöldskuggi. Ég visna eins og gras
12 Amma kai, ya Ubangiji, kana zaune a kursiyinka har abada; sunan da ka yi zai dawwama a dukan zamanai.
en þú Drottinn ríkir í dýrð þinni að eilífu. Þinn orðstír mun lifa frá kynslóð til kynslóðar.
13 Za ka tashi ka kuma ji tausayin Sihiyona, gama lokaci ne na nuna alheri gare ta; ƙayyadadden lokacin ya zo.
Ég veit að þú munt koma og vægja Jerúsalem. – Gerðu það núna! – Efndu loforð þitt um hjálp.
14 Gama duwatsunta suna da daraja ga bayinka; ƙurarta kawai kan sa su ji tausayi.
Því að þjóð þín elskar hvern stein í múr hennar og jafnvel rykið á strætum hennar.
15 Al’ummai za su ji tsoron sunan Ubangiji, dukan sarakunan duniya za su girmama ɗaukakarka.
Þjóðirnar og konungar þeirra skjálfi fyrir Drottni og hans miklu dýrð,
16 Gama Ubangiji zai sāke gina Sihiyona ya kuma bayyana a ɗaukakarsa.
því að Drottinn mun endurreisa Jerúsalem og birtast þar í dýrð!
17 Zai amsa addu’ar marasa ƙarfi; ba zai ƙyale roƙonsu ba.
Hann hlustar á bænir fátæklinganna, gefur gaum að beiðni þeirra.
18 Bari a rubuta wannan don tsara mai zuwa, cewa mutanen da ba a riga an halitta ba za su yabi Ubangiji,
Þetta hef ég skráð til þess að komandi kynslóðir lofi Drottin fyrir öll hans verk. Fólk sem enn hefur ekki séð dagsins ljós mun vegsama hann.
19 “Ubangiji ya duba ƙasa daga wurinsa mai tsarki a bisa, daga sama ya hangi duniya,
Segið þeim að Drottinn leit niður frá musteri sínu á himnum.
20 don yă ji nishe-nishen’yan kurkuku yă kuma saki waɗanda aka yanke musu hukuncin mutuwa.”
Hann heyrði stunur þjóðar sinnar í ánauðinni – hún var dauðans matur – og hann frelsaði hana!
21 Saboda haka za a furta sunan Ubangiji a Sihiyona yabonsa kuma a Urushalima
Þess vegna streyma þúsundir til musteris hans í Jerúsalem og lofa hann og vegsama um alla borgina.
22 sa’ad da mutane da mulkoki suka tattaru don su yi wa Ubangiji sujada.
Konungar jarðarinnar eru í þeim hópi.
23 Cikin rayuwata, ya karye ƙarfina; ya gajartar da kwanakina.
Hann hefur tekið frá mér lífskraftinn og stytt ævi mína.
24 Sai na ce, “Kada ka ɗauke ni a tsakiyar kwanakina, ya Allah; shekarunka suna bi cikin dukan zamanai.
En ég hrópaði til hans: „Þú, Guð sem lifir að eilífu, láttu mig ekki deyja fyrir aldur fram!
25 A farkon fari ka kafa tushen duniya, sammai kuma aikin hannuwanka ne.
Í upphafi lagðir þú undirstöður jarðarinnar og himnarnir eru verk handa þinna.
26 Za su hallaka, amma za ka ci gaba; duk za su tsufe kamar riga. Kamar riga za ka canja su za a kuwa zubar da su.
Þau munu hverfa en þú ert að eilífu. Þau fyrnast, líkt og slitin föt sem lögð eru til hliðar.
27 Amma kana nan yadda kake, kuma shekarunka ba za su taɓa ƙarewa ba.
En þú ert hinn sami og ár þín taka aldrei enda.
28 ’Ya’yan bayinka za su zauna a gabanka; zuriyarsu za su kahu a gabanka.”
En afkomendur okkar munu lifa og þú munt varðveita þá, kynslóð fram af kynslóð.“
