< Zabura 100 >
1 Zabura ce. Don yin godiya. Ku yi sowa don farin ciki ga Ubangiji, dukan duniya.
[Uemonah ham Tingtoenglung] Diklai boeih loh BOEIPA taengah yuhui uh lah.
2 Yi wa Ubangiji sujada da murna; ku zo gabansa da waƙoƙin farin ciki.
Amah mikhmuh ah omngaih laa neh, kohoenah neh halo lamtah, BOEIPA taengah thothueng lah.
3 Ku san cewa Ubangiji shi ne Allah. Shi ne ya yi mu, mu kuwa nasa ne; mu mutanensa ne, tumakin makiyayarsa.
BOEIPA amah he Pathen tila ming uh lah. Amah loh mamih n'saii tih mamih khaw, amah pilnam neh a rhamtlim kah boiva la n'om uh.
4 Ku shiga ƙofofinsa da godiya filayen gidansa kuma da yabo; ku gode masa ku kuma yabi sunansa.
A vongka uemonah neh, a vongup te koehnah neh paan uh lah. A ming khaw a yoethen pai tila amah taengah uem uh lah.
5 Gama Ubangiji yana da kyau kuma ƙaunarsa madawwamiya ce har abada; amincinsa na cin gaba a dukan zamanai.
BOEIPA tah kumhal duela then tih, a sitlohnah neh uepomnah khaw, cadilcahma phoeikah cadilcahma duela cak.