< Karin Magana 12 >
1 Duk mai ƙaunar horo yana ƙaunar sani, amma duk mai ƙin gyara wawa ne.
Qui aime la réprimande aime la science; mais qui hait les remontrances est un sot.
2 Mutumin kirki kan sami tagomashi daga Ubangiji, amma Ubangiji yakan hukunta mai son yin wayo.
L’Homme bon s’attire la bienveillance de l’Eternel, l’homme artificieux sa réprobation:
3 Ba yadda mutum zai kahu ta wurin aikata mugunta, amma ba za a tumɓuke adali ba.
On ne se maintient pas par l’iniquité; mais les justes jettent des racines inébranlables.
4 Mace mai halin kirki rawanin mijinta ne, amma mace marar kunya tana kama da ciwo a ƙasusuwansa.
Une femme vertueuse est la couronne de son époux; une dévergondée, c’est la carie dans ses os.
5 Shirye-shiryen masu adalci daidai ne, amma shawarar mugaye ruɗu ne.
Les justes ne rêvent que justice, les méchants ne combinent que tromperies.
6 Kalmomin mugu sukan kwanta suna jira su yi kisankai, amma jawabin masu aikata gaskiya kan kuɓutar da su.
Les méchants ne parlent que de dresser des embûches meurtrières; mais la bouche des justes ne s’applique qu’à sauver.
7 Akan tumɓuke mugaye ba a ƙara ganinsu, amma gidan masu adalci kan tsaya daram.
Une secousse, et les méchants ne sont plus! Mais la demeure des justes est stable.
8 Akan yabi mutum bisa ga hikimarsa, amma mutane marasa azanci akan rena su.
En proportion de son intelligence, l’homme mérite des éloges; mais les cœurs obliques sont un objet de mépris.
9 Gara ka zama kai ba kome ba ne amma kana da bawa da ka mai da kanka kai wani ne alhali kuwa ba ka da abinci.
Mieux vaut être dédaigné et posséder un esclave, que de faire le grand et manquer de pain.
10 Mai adalci kan kula da bukatun dabbobinsa, amma halaye mafi kyau na mugaye su ne ƙeta.
Le juste a le souci du bien-être de ses bêtes; mais les entrailles des méchants ne connaissent pas la pitié.
11 Duk wanda ya nome gonarsa zai sami abinci a yalwace, amma shi da yake naushin iska marar azanci ne.
Celui qui cultive sa terre a du pain à satiété; celui qui poursuit des frivolités manque de sens.
12 Mugaye suna sha’awar ganimar mugayen mutane, amma saiwar masu adalci kan haɓaka.
L’Impie convoite ce qui devient un piège pour les méchants; mais la racine des justes est généreuse en fruits.
13 Mugun mutum kan fāɗa a tarkon maganarsa ta zunubi, amma adali kan kuɓuta daga wahala.
Les lèvres criminelles constituent un piège funeste; mais le juste échappe à la peine.
14 Daga abubuwan da suke fitowa daga leɓunansa mutum kan cika da abubuwa masu kyau tabbatacce yadda aikin hannuwansa suke ba shi lada.
L’Homme doit à l’usage de la parole le bien dont il jouit; on paie à chacun le prix de ses œuvres.
15 Hanyar wawa daidai take a gare shi, amma mai hikima kan saurari shawara.
La voie de l’insensé paraît droite à ses yeux; mais écouter des conseils, c’est être sage.
16 Wawa kan nuna fushinsa nan take, amma mai la’akari kan ƙyale zargi.
Le sot, sur l’heure, manifeste son dépit; un habile homme sait dévorer un affront.
17 Mashaidin gaskiya kan ba da shaidar gaskiya, amma mashaidin ƙarya yana baza ƙarairayi ne.
Celui qui est épris de loyauté expose fidèlement les faits; le témoin mensonger les dénature.
18 Maganganun rashin tunani sukan soki mutum kamar takobi, amma harshen mai hikima kan kawo warkarwa.
Il en est dont la parole blesse comme des coups d’épée, mais, le langage des sages est un baume bienfaisant.
19 Leɓunan gaskiya kan dawwama har abada, amma harshen ƙarya yakan dawwama na ɗan lokaci ne kawai.
La vérité est éternelle; le mensonge dure un clin d’œil.
20 Akwai ruɗu a zukatan waɗanda suke ƙulla mugunta, amma waɗanda suke aikata alheri za su yi farin ciki.
Dans le cœur de ceux qui méditent le mal s’il n’y a que perfidie; chez ceux qui donnent des conseils salutaires, il n’y a que joie.
21 Ba wani lahanin da zai sami masu adalci, amma mugaye suna da nasu cike da wahala.
Aucune calamité ne surprend le juste; mais les méchants sont accablés de maux.
22 Ubangiji yana ƙyamar leɓunan masu ƙarya, amma yana jin daɗin mutanen da suke masu gaskiya.
L’Eternel a horreur des lèvres mensongères; mais il aime ceux qui agissent avec loyauté.
23 Mai la’akari kan kiyaye saninsa wa kansa, amma zuciyar wawa kan yi ta tallar wawanci.
Un homme avisé ne fait pas montre de son savoir; les esprits sots crient leur sottise.
24 Hannuwan masu aiki tuƙuru za su yi mulki, amma ragwanci kan ƙarasa a aikin bauta.
La main diligente assure le pouvoir; la main négligente paie tribut.
25 Zuciya mai damuwa takan naƙasar da mutum, amma maganar alheri kan faranta masa rai.
Le souci abat le cœur de l’homme; mais une bonne parole y ramène la joie.
26 Adali yakan yi hankali a abokantaka, amma hanyar mugaye kan kai su ga kaucewa.
Supérieur à tous est le juste; les méchants suivent un chemin qui les égare.
27 Rago ba ya gashin abin da ya kama daga farauta, amma mai aiki tuƙuru yakan ɗauki mallakarsa da muhimmanci.
La paresse évite de mettre son gibier sur le feu; mais l’activité est un trésor précieux pour l’homme.
28 A hanyar adalci akwai rai; a wannan hanya akwai rashin mutuwa.
Sur le chemin de la vertu se trouve la vie, et son sentier aboutit à l’immortalité.