< Ayuba 9 >
2 “Lalle, na san wannan gaskiya ne. Amma ta yaya mutum zai iya zama mai adalci a gaban Allah?
Vere scio quod ita sit, et quod non iustificetur homo compositus Deo.
3 Ko da mutum yana so yă yi gardama da shi, ba zai taɓa amsa masa ba ko da sau ɗaya cikin dubu.
Si voluerit contendere cum eo, non poterit ei respondere unum pro mille.
4 Hikimarsa tana da zurfi, ikonsa yana da yawa. Wane ne ya taɓa yin faɗa da shi har ya yi nasara?
Sapiens corde est, et fortis robore: quis restitit ei, et pacem habuit?
5 Yana matsar da manyan duwatsu kafin su sani kuma yana juya su cikin fushinsa.
Qui transtulit montes, et nescierunt hi quos subvertit in furore suo.
6 Yana girgiza ƙasa, yana girgiza harsashenta.
Qui commovet terram de loco suo, et columnæ eius concutiuntur.
7 Yana magana da rana sai ta ƙi yin haske; yana hana taurari yin haske.
Qui præcipit Soli, et non oritur: et stellas claudit quasi sub signaculo:
8 Shi kaɗai ya shimfiɗa sammai ya kuma yi tafiya a kan raƙuman ruwan teku.
Qui extendit cælos solus, et graditur super fluctus maris.
9 Shi ne ya halicci Mafarauci da Kare da Zomo, da Kaza, da’Ya’yanta da tarin taurari a sama, da taurarin kudu.
Qui facit Arcturum, et Oriona, et Hyadas, et interiora austri.
10 Yana yin abubuwan banmamaki waɗanda ba a iya ganewa, mu’ujizai waɗanda ba a iya ƙirgawa.
Qui facit magna, et incomprehensibilia, et mirabilia, quorum non est numerus.
11 Ba na iya ganinsa lokacin da ya wuce ni; ba na sani ya wuce lokacin da ya wuce.
Si venerit ad me, non videbo eum: si abierit, non intelligam.
12 Wane ne ya isa yă hana shi in ya ƙwace abu? Wa zai ce masa, ‘Me kake yi?’
Si repente interroget, quis respondebit ei? vel quis dicere potest: Cur ita facis?
13 Allah ba ya danne fushinsa; ko dodannin ruwan da ake kira ayarin Rahab ya tattake su.
Deus, cuius iræ nemo resistere potest, et sub quo curvantur qui portant orbem.
14 “Ta yaya zan iya yin faɗa da shi? Ina zan iya samun kalmomin da zan yi gardama da shi?
Quantus ergo sum ego, ut respondeam ei, et loquar verbis meis cum eo?
15 Ko da yake ba ni da laifi, ba zan iya amsa masa ba; sai dai roƙon jinƙai zan iya yi ga mahukuncina.
Qui etiam si habuero quippiam iustum, non respondebo, sed meum iudicem deprecabor.
16 Ko da na yi kira gare shi ya amsa mini, ban yarda cewa zai saurare ni ba.
Et cum invocantem exaudierit me, non credo quod audierit vocem meam.
17 Zai sa hadari yă danne ni yă ƙara mini ciwona ba dalili.
In turbine enim conteret me, et multiplicabit vulnera mea etiam sine causa.
18 Ba zai bari in yi numfashi ba, sai dai yă ƙara mini azaba.
Non concedit requiescere spiritum meum, et implet me amaritudinibus.
19 In maganar ƙarfi ne, shi babban mai ƙarfi ne! In kuma maganar shari’a ne, wa zai kai kararsa?
Si fortitudo quæritur, robustissimus est: si æquitas iudicii, nemo audet pro me testimonium dicere.
20 Ko da ni marar ƙarfi ne, bakina ya isa yă sa in zama mai laifi; in ba ni da laifi, zai sa in yi laifi.
Si iustificare me voluero, os meum condemnabit me: si innocentem ostendero, pravum me comprobabit.
21 “Ko da yake ba ni da laifi, ban damu da kaina ba; na rena raina.
Etiam si simplex fuero, hoc ipsum ignorabit anima mea, et tædebit me vitæ meæ.
22 Ba bambanci; shi ya sa na ce, ‘Yana hallaka marasa laifi da kuma mugaye.’
Unum est quod locutus sum, et innocentem et impium ipse consumit.
23 Lokacin da bala’i ya kawo ga mutuwa, yakan yi dariyar baƙin cikin marasa laifi.
Si flagellat, occidat semel, et non de pœnis innocentum rideat.
24 Lokacin da ƙasa ta faɗa a hannun mugaye, yakan rufe idanun masu shari’a. In ba shi ba wa zai yi wannan?
Terra data est in manus impii, vultum iudicum eius operit: quod si non ille est, quis ergo est?
25 “Kwanakina sun fi mai gudu wucewa da sauri; suna firiya babu wani abin jin daɗi a cikinsu.
Dies mei velociores fuerunt cursore: fugerunt, et non viderunt bonum.
26 Suna wucewa kamar jirgin ruwan da aka yi da kyauro, kamar jahurma da ta kai wa namanta cafka.
Pertransierunt quasi naves poma portantes, sicut aquila volans ad escam.
27 ‘In na ce zan manta da abin da yake damu na, zan yi murmushi in daina nuna ɓacin rai,’
Cum dixero: Nequaquam ita loquar: commuto faciem meam, et dolore torqueor.
28 duk da haka ina tsoron duk wahalata, domin na san ba za ka ɗauke ni marar laifi ba.
Verebar omnia opera mea, sciens quod non parceres delinquenti.
29 Tun da an riga an ɗauke ni mai laifi, duk ƙoƙarina a banza yake.
Si autem et sic impius sum, quare frustra laboravi?
30 Ko da na wanke jikina duka da sabulu, na wanke hannuwana kuma da soda,
Si lotus fuero quasi aquis nivis, et fulserit velut mundissimæ manus meæ:
31 duk da haka za ka jefa ni cikin ƙazamin wuri, yadda ko rigunan jikina ma za su ƙi ni.
Tamen sordibus intinges me, et abominabuntur me vestimenta mea.
32 “Shi ba mutum ba ne kamar ni wanda zan iya amsa masa, har da za mu yi faɗa da juna a wurin shari’a.
Neque enim viro qui similis mei est, respondebo: nec qui mecum in iudicio ex æquo possit audiri.
33 In da akwai wanda zai iya shiga tsakaninmu, ya ɗora hannunsa a kanmu tare,
Non est qui utrumque valeat arguere, et ponere manum suam in ambobus.
34 wani wanda zai sa Allah yă daina duka na, don yă daina ba ni tsoro.
Auferat a me virgam suam, et pavor eius non me terreat.
35 Sa’an nan ne zan iya yin magana ba tare da jin tsoronsa ba, amma a yadda nake a yanzu ba zan iya ba.
Loquar, et non timebo eum: neque enim possum metuens respondere.