Irmiya 15

1 Sai Ubangiji ya ce mini, “Ko da Musa da Sama’ila za su tsaya a gabana, zuciyata ba za tă komo ga mutanen nan ba. Ka kore su daga gabana! Su tafi!

To pacoengah Angraeng mah kai khaeah, Ka hmaa ah Mosi hoi Samuel to angdoe moe, lawkthui hoi langlacadoeh, ka poekhaih amkhraih mak ai; Judah kaminawk to ka hmaa hoi takhoe o ving ah, caeh o ving lai nasoe.

2 In kuma suka tambaye ka, ‘Ina za mu tafi?’ Sai ka faɗa musu, ‘Ga abin da Ubangiji yana cewa, “‘Waɗanda aka ƙaddara ga mutuwa, ga mutuwa za su; waɗanda aka ƙaddara ga takobi, ga takobi za su; waɗanda aka ƙaddara ga yunwa, ga yunwa za su; waɗanda aka ƙaddara ga zaman bauta, ga zaman bauta za su.’

Nihcae mah, naa ah maw ka caeh o han loe? tiah na naa o nahaeloe, duek han pahoe ih kaminawk loe, duekhaih khaeah, sumsen han pahoe ih kaminawk loe, sumsen khaeah, khokhahaih hoi duek han pahoe ih kaminawk loe, khokhahaih khaeah, misong ah pahoe ih kaminawk loe, misong ah caeh o tih, tiah Angraeng mah thuih, tiah thuih paeh, tiah ang naa.

3 “Zan aika musu da iri masu hallakarwa guda huɗu,” in ji Ubangiji, “takobi zai kashe, karnuka za su kwashe, tsuntsaye da namun jeji kuma su cinye su kuma hallaka.

Nihcae nuiah ka suek han ih misa palitonawk loe, hum hanah sumsen, ruet hanah uinawk, caak moe paaeh hanah, van ih tavaanawk hoi long ih moisannawk hae ni, tiah Angraeng mah thuih.

4 Zan sa su zama abin ƙyama ga dukan mulkokin duniya saboda abin da Manasse ɗan Hezekiya sarkin Yahuda ya aikata a Urushalima.

Judah siangpahrang Hezekiah capa Manasseh loe Jerusalem ah sak ih hmuen pongah, long praenawk boih ah raihaih ka phaksak han.

5 “Wa zai ji tausayinki, ya Urushalima? Wa zai yi makoki dominki? Wa zai dakata ya tambayi lafiyarki?

Aw Jerusalem, mi mah maw na tahmen tih? To tih ai boeh loe mi mah maw na qah thui tih? To tih ai boeh loe ngantui maw tiah dueng hanah, mi maw nang khaeah angzo tih?

6 Kin ƙi ni,” in ji Ubangiji. “Ki ci gaba da ja da baya. Ta haka zan ɗibiya hannuwana a kanki in hallaka ki; ba zan ƙara nuna miki jinƙai ba.

Kai nang pahnawt sut moe, hnukbang nam laem boeh pongah, na nuiah ban ka phok moe, kang hum han; dawnpakhuemhaih ka tawn mak ai, tiah Angraeng mah thuih.

7 Zan sheƙe ki da abin sheƙewa a ƙofofin birnin ƙasar. Zan kawo baƙin ciki da hallaka a kan mutanena, gama ba su canja hanyoyinsu ba.

Nihcae to prae khongkhanawk ah takhi hawhhaih paqa hoiah ka hawh han; a caanawk to palung ka setsak han, a caeh o haih loklam hoi amlaem o ai pongah, nihcae to kang hmatsak han.

8 Zan ƙara yawan gwaurayensu su fi yashin teku yawa. Da tsakar rana zan kawo mai hallakarwa a kan iyaye mata na samarinsu; farat ɗaya zan kawo musu wahala da razana.

Judah ih lamhmainawk loe ka hmaa ah tuipui ih savuet pongah pop o tih; thendoengnawk ih amno hum kaminawk to athun naah ka patoeh han; nihcae nuiah zit kaom tasoehhaih to ka phaksak han.

9 Mahaifiya’ya’ya bakwai za tă suma ta ja numfashinta na ƙarshe. Ranarta zai fāɗi tun lokacin bai yi ba; za tă sha kunya a kuma wulaƙanta ta. Zan sa a kashe raguwa da takobi a gaban abokan gābansu,” in ji Ubangiji.

Ca nongpa sarihto tapen kami loe, thaboeng moe, hinghaih qui apet boeh; anih hanah loe athun li naah ni duem pae boeh; anih loe azathaih to tongh moe, poek anghmang sut boeh; kanghmat thoemto kaminawk doeh sumsen hoiah hum hanah, a misanawk khaeah ka paek han, tiah Angraeng mah thuih.

10 Kaitona, mahaifiyata, da kika haife ni, mutumin da dukan ƙasa take faɗa take kuma gardama da shi! Ban ba da bashi ko in ci bashi ba, duk da haka kowa yana zagina.

Kam no, kai loe khosak bing boeh! Prae boih ah angzoeh koeh kami, misa angcoeng koeh kami ah nang tapen moeng boeh! Amekhaih hnuk hanah minawk han tangka ka coisak ai; minawk ih tangka doeh ka coi ai; toe kami boih mah kai kasae ang thuih o.

11 Ubangiji ya ce, “Tabbatacce zan cece ka don alheri; tabbatacce zan sa abokan gābanka su yi roƙo gare ka a lokacin masifa da kuma lokacin wahala.

Angraeng mah, Kahoih ai atue phak naah, kahoih ah kang suek han; raihaih hoi patangkhanghaih atue ah na misanawk mah nang khaeah tahmenhaih hni o tih, tiah thuih.

12 “Mutum zai iya karye ƙarfe ƙarfe daga arewa, ko tagulla?

Judah kaminawk, sum maw, to tih ai boeh loe sumboeng to na khaek thai ai batih toengah, aluek bang hoiah angzo misanawk to na pazawk thai mak ai.

13 “Dukiyarku da arzikinku zan ba da su ganima, babu tara, saboda duka zunubanku ko’ina a ƙasar.

Na sak ih zaehaihnawk pongah, na prae thungah na tawnh ih hmuenmae hoi tacongnawk to hmuenmae lomh kaminawk khaeah azom ah ka paek han.

14 Zan bautar da ku ga abokan gābanku a ƙasar da ba ku sani ba, gama fushina zai yi ƙuna kamar wuta da za tă yi ƙuna a kanku.”

Na panoek ai ih prae ah na misanawk hoi nawnto kang caehsak han; nangcae kangh hanah, palung ka phuihaih hmai baktiah angqong boeh, tiah a thuih.

15 Ka gane, ya Ubangiji; ka tuna da ni ka kuma lura da ni. Ka yi mini ramuwa a kan masu tsananta mini. Cikin jimirinka, kada ka ɗauke ni; ka tuna yadda na sha zagi saboda kai.

Aw Angraeng, nang mah panoek; na panoek poe ah loe, na khenzawn ah; kai pacaekthlaek kaminawk to lu la ah; ka misanawk nuiah palungsawk hmah, kai hae na takhoe ving hmah; kai loe nang pongah kasaethuihaih to ka yok boeh, tiah panoek ah.

16 Sa’ad da maganganunka suka zo, na cinye su; suka zama abin farin ciki zuciyata kuma ta yi murna, gama ana kirana da sunanka, Ya Ubangiji Allah Maɗaukaki.

Ka hnuk ih na loknawk to ka pazui boeh; Aw misatuh kaminawk ih Angraeng Sithaw, kai loe na hmin hoi kawk ih kami ah ka oh pongah, na lok loe kai han anghoehaih hoi oephaih ah oh.

17 Ban taɓa zauna a cikin’yan tawaye ba, ban taɓa yi murna da su ba; na zauna ni kaɗai domin hannunka yana a kaina ka kuma sa na cika da haushi.

Kai loe kami pahnui thuih kaminawk angpophaih ahmuen ah kang hnu ai; nihcae hoi anghoehaih doeh ka sah ai; ka nuiah ban na koeng moe, palungphuihaih hoiah nang koisak pongah, kaimabueng ni kang hnut sut.

18 Me ya sa wahalata ba ta ƙarewa mikina kuma ba ya warkuwa? Za ka zama mini kamar rafi mai yaudara ne, kamar maɓulɓulan da ta kafe ne?

Tipongah kai ih ahma loe nat parai moe, thah thai ai ahma, kahoih thai ai ahma ah oh loe? Nang loe kai hanah amsawnlok thui kami, tui kakaang vacong tuinawk baktiah maw na oh boeh?

19 Saboda haka ga abin da Ubangiji yana cewa, “In ka tuba, zan maido da kai don ka bauta mini; in ka ambaci maganganu masu kyau, ba marasa kyau ba, za ka zama kakakina. Bari wannan mutane su juyo gare ka, amma kada ka juye gare su.

To pongah Angraeng mah hae tiah thuih; nam laem let nahaeloe, ka tok sak hanah, kang hoih han; avang ai lok to thui ai, atho kaom loknawk to na thuih nahaeloe, kai ih pakha baktiah na om tih; nihcae loe nang khaeah amlaem o let nasoe; toe nang loe nihcae khaeah amlaem let hmah.

20 Zan mai da kai katanga ga wannan mutane, katanga mai ƙarfi na tagulla; za su yi yaƙi da kai amma ba za su yi nasara a kanka ba, gama ina tare da kai don in kuɓutar in kuma cece ka,” in ji Ubangiji.

Hae kaminawk khaeah kacak sumkamling tapang ah kang ohsak han; nang to pahlong moe, loisak hanah nang khaeah ka oh pongah, nihcae mah na tuh o cadoeh, na pazawk o mak ai, tiah Angraeng mah thuih.

21 “Zan cece ka daga hannuwan mugaye in ɓamɓare ka daga hannun marasa tausayi.”

Kasae kaminawk ih ban thung hoiah kang pahlong moe, zit kaom kaminawk ban thung hoiah kang loisak han.