< Ishaya 52 >

1 Ki farka, ki farka, ya Sihiyona, ki sanya wa kanki ƙarfi. Ki sa rigarki na daraja, Ya Urushalima, birni mai tsarki. Marasa kaciya da maƙazanta ba za su shi cikinki ba.
Aw zion, angthawk ah, anglawt ah loe tha to la ah; Aw Jerusalem, ciimcai vangpui, kahoih khukbuen to angkhuk ah; tangzat hin aat ai kami hoi panuet thok kami loe na thungah akun let mak ai boeh.
2 Ki kakkaɓe ƙurarki; ki tashi, ki zauna a kursiyinki, ya Urushalima. Ki’yantar da kanki daga sarƙoƙi a wuyanki, Ke kamammiyar Diyar Sihiyona.
Maiphu to takhoek ah loe angthawk ah; Aw Jerusalem, angraeng anghnuthaih ahmuen ah anghnu ah; Aw tamna ah kaom Zion canu, na tahnong ah na oih ih sumqui to angkhring lai ah.
3 Gama ga abin Ubangiji yana cewa, “An sayar da ke ba da kuɗi ba, kuma ba da kuɗi za a fanshe ki ba.”
Angraeng mah hae tiah thuih; nang loe tangka hoi na ai ah zawh boeh pongah, tangka hoi ai ah ni akrang tih.
4 Gama ga abin da Ubangiji Mai Iko Duka yana cewa, “Da farko mutanena suka gangara zuwa Masar don su zauna; a baya-bayan nan, Assuriya sun zalunce su.
Angraeng Sithaw mah hae tiah thuih; canghnii ah kai ih kaminawk loe Izip prae ah khosak hanah caeh o tathuk; hnukkhuem ah loe nihcae to Assyria kaminawk mah takung om ai ah pacaekthlaek o.
5 “Yanzu kuma me nake da shi a nan?” In ji Ubangiji. “Gama an kwashe mutanena ba a bakin kome ba kuma waɗanda suka mallake su sun yi musu ba’a, Kullum ana cin gaba da yin wa sunana saɓo.
Vaihi tih sak han ih maw hae ah ka oh? tiah Angraeng mah thuih; takung om ai ah kai ih kaminawk to a naeh o, ukkungnawk mah nihcae to pacaekthlaek o moe, ni thokkhruek kai ih ahmin kasae a thuih o, tiah Angraeng mah thuih.
6 Saboda haka mutanena za su san sunana; saboda haka a wannan rana za su san cewa ni ne wanda ya faɗa wannan. I, ni ne.”
To pongah kai ih kaminawk mah ka hmin hae panoek o tih; to lok thuikung loe Kai ni, tiah atue mah phak naah panoek o tih; khenah, to tiah thuikung loe Kai ni.
7 Me ya fi wannan kyau a kan duwatsu a ga ƙafafu na masu kawo labari mai daɗi waɗanda suke shelar salama, waɗanda suke kawo labari mai daɗi, waɗanda suke shelar ceto, waɗanda suke ce wa Sihiyona, “Allahnki yana mulki!”
Monghaih lok thuikung, kahoih tamthanglok sinkung, pahlonghaih lok thuikung, anghoehaih tamthanglok sinkung, Zion hanah, Na Sithaw loe Angraeng ah oh, tiah mae nui hoiah angzo lok thuikung ih khok loe kawkrukmaw kranghoih.
8 Ki kasa kunne! Masu tsaronki sun tā da muryoyinsu; tare sun yi sowa ta farin ciki. Sa’ad da Ubangiji ya komo Sihiyona, za su gan shi da idanunsu.
Na misa toep kaminawk ih lok to tahgai oh; nihcae loe anghoehaih laa to nawnto sah o tih; Angraeng loe Zion ah amlaem let boeh, tiah angmacae ih mik hoiah hnu o tih.
9 Ku ɓarke cikin waƙoƙin farin ciki gaba ɗaya, kangonki na Urushalima, gama Ubangiji ya ta’azantar da mutanensa, ya fanshi Urushalima.
Ahmuen kamro Jerusalem, anghoehaih laa to nawnto sah o oh; Angraeng mah angmah ih kaminawk to pathloep boeh, anih mah Jerusalem to akrang boeh.
10 Ubangiji zai nuna hannunsa mai tsarki a fili a idanun dukan al’ummai, da kuma dukan iyakokin duniya za su gani ceton Allahnmu.
Prae kaminawk boih mikhnuk ah, Angraeng mah kaciim a ban to amtuengsak boeh pongah, long boenghaih ahmuen ah kaom kaminawk boih mah aicae Sithaw pahlonghaih to hnu o tih.
11 Ku fita, ku fita daga can! Kada ku taɓa wani abu marar tsarki! Ku fita daga cikinta ku zama da tsarki, ku da kuke ɗaukan kayan aikin Ubangiji.
Tacawt oh, tacawt oh, to ahmuen hoiah tacawt oh! Kaciim ai hmuen to sui o hmah! To ahmuen hoiah tacawt oh; Sithaw ih laom phaw kaminawk, ciimcai oh.
12 Amma ba za ku fita a gaggauce ba ko ku tafi da gudu; gama Ubangiji zai ja gabanku, Allah na Isra’ila zai kasance mai tsaron bayanku.
Tawt hoiah caeh o hmah; cawnhhaih hoiah doeh caeh o hmah; Angraeng loe nangcae hmaa ah caeh tih; nangcae pakaa hanah Israel Sithaw loe hnukbang ah om tih.
13 Duba, bawana zai aikata abubuwa da hikima; za a tā da shi a kuma ɗaga shi da ɗaukaka ƙwarai.
Khenah, ka tamna loe toksakhaih boih ah hmacawn tih; anih loe kasangah tapom ueloe, ranui koekah pakoehhaih om tih.
14 Kamar dai yadda aka kasance da mutane masu yawa waɗanda suka giggice sa’ad da suka gan shi, kamanninsa ya lalace ƙwarai fiye da na kowane mutum siffarsa kuma ta yi muni fiye da yadda ta mutum take,
Anih to kami hoi anghmong ai ah mikhmai set o sak moe, kami hoi anghmong ai ah krang set o sak pongah, kanoih parai kaminawk loe dawnrai o:
15 haka zai ba al’ummai masu yawa mamaki, sarakuna kuma za su riƙe bakunansu don mamaki. Gama abin da ba a faɗa musu ba, shi za su gani, kuma abin da ba su ji ba, shi za su fahimta.
Anih mah kanoih parai prae kaminawk to ciimsak tih, siangpahrangnawk loe anih hmaa ah pakha tamuep o tih; minawk mah thuih vai ai ih hmuen to nihcae mah hnu o tih; minawk mah thaih vai ai ih hmuen to nihcae mah poek o tih.

< Ishaya 52 >