Sòm 147
1 Louwe SENYÈ a! Paske li bon pou chante lwanj a Bondye nou an. Paske se agreyab epi lwanj Li se dous.
Haleluja! Ĉar estas bone kanti al nia Dio, Ĉar agrabla estas la glorkantado.
2 SENYÈ a ap ranfòse Jérusalem. Li ranmase egzile Israël yo.
La Eternulo konstruas Jerusalemon, La elpelitojn de Izrael Li kolektas.
3 Li geri (sila) ak kè kase yo e mete pansman sou blesi yo.
Li sanigas la korprematojn Kaj bandaĝas iliajn vundojn.
4 Li konte fòs kantite zetwal yo. Li bay non a yo tout.
Li kalkulas la stelojn, Kaj al ili ĉiuj Li donas nomojn.
5 Gran se SENYÈ nou an e Li ranpli ak fòs. Bon konprann Li an san limit nèt.
Granda estas nia Sinjoro kaj tre forta; Lia saĝo estas nemezurebla.
6 SENYÈ a bay soutyen a aflije yo. Li fè mechan yo bese desann jis rive atè.
La Eternulo altigas la humilulojn; Sed la malvirtulojn Li malaltigas ĝis la tero.
7 Chante a SENYÈ a ak remèsiman. Chante lwanj a Bondye nou an sou gita,
Kantu al la Eternulo gloradon, Muziku al nia Dio per harpo.
8 ki kouvri syèl la ak nwaj yo, ki founi lapli pou tè a, ki fè zèb yo grandi sou mòn yo.
Li kovras la ĉielon per nuboj, Pretigas por la tero pluvon, Kreskigas sur la montoj herbon.
9 Li bay bèt la manje li, ak jenn kòbo k ap kriye yo.
Li donas al la bruto ĝian nutraĵon, Kaj al la korvidoj, kiuj krias.
10 Li pa pran plezi nan fòs cheval la. Li pa pran plezi nan janm a moun.
Ne la forton de ĉevalo Li ŝatas; Ne la femuroj de homo al Li plaĉas:
11 SENYÈ a bay favè a (sila) ki krent Li yo, (sila) ki tann lanmou dous Li yo.
Plaĉas al la Eternulo Liaj timantoj, Kiuj fidas Lian bonecon.
12 Louwe SENYÈ a, O Jérusalem! Louwe Bondye ou a, O Sion!
Laŭdu, ho Jerusalem, la Eternulon; Gloru vian Dion, ho Cion.
13 Paske Li te fòtifye ba fè nan pòtay ou yo; Li te beni fis ou yo anndan w.
Ĉar Li fortikigis la riglilojn en viaj pordegoj, Li benis viajn filojn interne de vi.
14 Li fè lapè anndan lizyè ou yo. Li satisfè ou ak meyè kalite ble.
Li donas pacon al viaj limoj, Li satigas vin per la plej bona el la tritiko.
15 Li voye lòd Li sou latè. Pawòl Li kouri byen vit.
Li sendas Sian ordonon al la tero; Tre rapide kuras Lia vorto.
16 Li bay lanèj kon lenn. Li gaye lawouze glase kon sann.
Li donas neĝon kiel lanon, Li ŝutas prujnon kiel cindron.
17 Li jete voye glas Li kon ti mòso. Se kilès ki kab kanpe devan fredi Li a?
Li ĵetas Sian glacion kiel pecojn; Kiu kontraŭstaros al Lia frosto?
18 Li voye pawòl Li pou fonn yo. Li fè van Li soufle e dlo yo koule.
Li sendas Sian vorton, kaj ĉio degelas; Li blovas per Sia vento, kaj ekfluas akvo.
19 Li deklare pawòl Li yo a Jacob, règleman Li yo ak òdonans Li yo a Israël.
Li sciigas al Jakob Sian vorton, Siajn leĝojn kaj decidojn al Izrael.
20 Li pa t aji konsa avèk okenn lòt nasyon. Selon òdonans Li yo, yo pa konnen yo. Louwe SENYÈ a!
Tiel Li ne faras al iu alia popolo; Kaj Liajn decidojn ili ne scias. Haleluja!
