Sòm 124

1 Yon Sòm pou monte vè tanp lan. Yon Sòm David. Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, kite Israël di koulye a,

Waƙar haurawa. Ta Dawuda. Da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba, bari Isra’ila yă ce,

2 Si se pa t SENYÈ a ki te pou nou, lè lezòm te leve kont nou yo,

da ba don Ubangiji ya kasance a gefenmu ba sa’ad da aka auka mana,

3 Alò, yo t ap gen tan fin vale nou tou vivan, lè kòlè yo te limen kont nou an.

sa’ad da fushinsu ya ƙuna a kanmu, ai, da sun haɗiye mu da rai;

4 Nan lè sa a, dlo yo t ap fin anglouti nou nèt. Kouran dlo yo ta fin pase sou nanm nou.

da rigyawa ta kwashe mu, da ambaliya ta rufe mu.

5 Nan lè sa a, dlo anraje yo t ap fin pase sou nanm nou.

Da ruwa mai hauka ya share mu ƙaf.

6 Beni se SENYÈ a, ki pa t livre nou pou chire nan dan yo.

Yabo ya tabbata ga Ubangiji, wanda bai bari aka yayyage mu da haƙoransu ba.

7 Nanm nou gen tan fin chape tankou yon zwazo ki sòti nan pèlen a moun k ap fè lachas yo. Pèlen an fin kase e nou chape.

Mun tsira kamar tsuntsu daga tarkon mai farauta; an tsinke tarko, muka kuwa tsira.

8 Sekou nou se nan non SENYÈ a, ki te fè syèl la ak tè a.

Taimakonmu yana a sunan Ubangiji, Wanda ya yi sama da ƙasa.