< Sòm 139 >
1 Pou chèf sanba yo. Se yon sòm David. Seyè, ou sonde m', ou konnen ki moun mwen ye.
Zborovođi. Davidov. Jahve, proničeš me svega i poznaješ,
2 Ou konnen lè m' chita, ou konnen lè m' kanpe. Ou rete byen lwen, ou konnen tou sa k'ap pase nan tèt mwen.
ti znaš kada sjednem i kada ustanem, izdaleka ti već misli moje poznaješ.
3 Mwen te mèt ap mache, mwen te mèt kouche, ou wè m', ou konnen tou sa m'ap fè.
Hodam li ili ležim, sve ti vidiš, znani su ti svi moji putovi.
4 Mwen poko menm louvri bouch mwen, ou gen tan konnen tou sa mwen pral di.
Riječ mi još nije na jezik došla, a ti, Jahve, sve već znadeš.
5 Kote m' vire, ou la bò kote m', w'ap pwoteje m' ak pouvwa ou.
S leđa i s lica ti me obuhvaćaš, na mene si ruku svoju stavio.
6 Konesans ou genyen yo twòp pou mwen. Yo depase m', mwen pa konprann yo.
Znanje to odveć mi je čudesno, previsoko da bih ga dokučio.
7 Ki bò mwen ta ale pou m' pa jwenn ak ou? Ki bò mwen ta ale pou ou pa wè m' devan je ou?
Kamo da idem od duha tvojega i kamo da od tvog lica pobjegnem?
8 Si m' moute nan syèl la, se la ou ye. Si m' desann kote mò yo ye a, ou la tou. (Sheol )
Ako se na nebo popnem, ondje si, ako u Podzemlje legnem, i ondje si. (Sheol )
9 Si m' vole ale bò kote solèy leve, osinon si m' al rete bò lòt bò lanmè,
Uzmem li krila zorina pa se naselim moru na kraj
10 l'a ankò, w'ap toujou la pou mennen m', w'ap la pou pwoteje m'.
i ondje bi me ruka tvoja vodila, desnica bi me tvoja držala.
11 Si mwen di: -Bon! M' pral kache nan fènwa a. M' pral rete kote tout limyè mouri.
Reknem li: “Nek' me barem tmine zakriju i nek' me noć umjesto svjetla okruži!” -
12 Fènwa pa fè nwa pou ou. Lannwit klere kou lajounen pou ou. Kit li fènwa, kit li lajounen, se menm bagay pou ou.
ni tmina tebi neće biti tamna: noć sjaji kao dan i tama kao svjetlost.
13 Wi, se ou ki fòme tout pati nan kò m', se ou ki ranje yo byen ranje nan vant manman m'.
Jer ti si moje stvorio bubrege, satkao me u krilu majčinu.
14 M'ap fè lwanj ou, paske ou pa manke fè bèl bagay. Tou sa ou fè se bèl bagay. Mwen konn sa byen.
Hvala ti što sam stvoren tako čudesno, što su djela tvoja predivna. Dušu moju do dna si poznavao,
15 Ou te konnen tout zo nan kò m', depi lè m' t'ap fòme kote moun pa t' ka wè a, depi lè ou t'ap travay mwen ak ladrès nan fon tè a.
kosti moje ne bjehu ti sakrite dok nastajah u tajnosti, otkan u dubini zemlje.
16 Depi anvan m' te fèt, tout lavi m' te devan je ou. Tou sa mwen tapral fè te deja ekri nan liv ou, anvan menm mwen te fè yo.
Oči tvoje već tada gledahu djela moja, sve već bješe zapisano u knjizi tvojoj: dani su mi određeni dok još ne bješe ni jednoga.
17 Bondye, sa ki nan tèt ou twò difisil pou m' konprann, lèfini yo anpil!
Kako su mi, Bože, naumi tvoji nedokučivi, kako li je neprocjenjiv zbroj njihov.
18 Si m' ta vle konte yo, yo ta pi plis pase grenn sab ki bò lanmè. Si m' ta janm rive fin konte yo, mwen p'ap pi konnen ou pase sa.
Da ih brojim? Više ih je nego pijeska! Dođem li im do kraja, ti mi preostaješ!
19 Bondye, si ou ta vle touye mechan yo! Si ou ta vle fè ansasen yo manyè kite m' an repo!
De, istrijebi, Bože, zlotvora, krvoloci nek' odstupe od mene!
20 Yo anba chal! Y'ap revòlte kont ou. Y'ap pale ou mal.
Jer podmuklo se bune protiv tebe, uzalud se dižu tvoji dušmani.
21 Seyè, kouman ou ta vle pou m' pa rayi moun ki rayi ou yo! Kouman ou ta vle pou m' pa gen degoutans pou moun k'ap leve dèyè ou yo?
Jahve, zar da ne mrzim tvoje mrzitelje? Zar da mi se ne gade protivnici tvoji?
22 Mwen pa manke rayi yo. Mwen konsidere yo tankou lènmi m'.
Mržnjom dubokom ja ih mrzim i držim ih svojim neprijateljima.
23 Sonde m', Bondye! Wè tou sa ki nan kè m'! Fouye m'! Wè tou sa ki nan lide m'!
Pronikni me svega, Bože, srce mi upoznaj, iskušaj me i upoznaj misli moje:
24 Gade wè si m' sou yon move chemen. Mennen m' sou chemen ki la pou tout tan an.
pogledaj, ne idem li putem pogubnim i povedi me putem vječnim!