અયૂબ 9
Then responded Job, and said—
Of a truth, I know that so it is, But how can a mortal be just with GOD?
If he choose to contend with him, he cannot answer him, one of a thousand:
Wise in heart, and alert in vigour, What man hath hardened himself against him, and prospered!
5 ૫ તે પર્વતોને ખસેડે છે અને જ્યારે તે પોતાના કોપથી તેમને ઊંધા વાળે છે. ત્યારે તેઓને તેની ખબર પડતી નથી.
Who removeth mountains, unawares, Who overturneth them in his anger;
Who shaketh the earth, out of its place, and, the pillars thereof, shudder;
Who commandeth the sun, and it breaketh not forth, and, about the stars, he putteth a seal;
Who spreadeth out fire heavens, by himself alone! and marcheth along, on the heights of the sea;
Who made the Bear, the Giant and the Cluster, and the chambers of the south;
Who doeth great things, past finding out, and marvels, beyond number.
11 ૧૧ જુઓ, તે મારી બાજુમાંથી પસાર થાય છે, પણ હું તેમને જોઈ શકતો નથી; તે આગળ ચાલ્યા જાય છે, પણ હું તેમને જોઈ શકતો નથી.
Lo! he cometh upon me, yet can I not see him, Yea he passeth on, yet can I not discern him.
Lo! he snatcheth away, who can bring it back? Who shall say unto him, What wouldst thou do?
As for GOD, if he withdraw not his anger, under him, will have submitted themselves—the proud helpers.
14 ૧૪ ત્યારે તેમને ઉત્તર આપવાને, તથા તેમની સાથે વાદવિવાદ કરવાને યોગ્ય શબ્દ ચૂંટી કાઢવાને હું કેટલો બધો અશક્ત છું?
How much less that, I, should answer him, should choose my words with him?
Whom, though I were righteous, yet would I not answer, to be absolved, I would make supplication.
16 ૧૬ જો મેં તેમને બોલાવ્યા હોત અને તેમણે મને ઉત્તર આપ્યો હોત, તોપણ મને ખાતરી છે કે તે મારું સાંભળશે નહિ.
Though I had called, and he had answered me, I could not believe, that he would lend an ear to my voice.
For, with a tempest, would he fall upon me, and would multiply my wounds without need;
He would not suffer me to recover my breath, for he would surfeit me with bitter things.
19 ૧૯ જો આપણે બળ વિષે કહીએ કે, શા માટે તે બળવાન છે! અને જો ન્યાય વિષે બોલીએ ‘તો તે કહે છે, કે કોણ મને પ્રશ્ન પૂછી શકે?’
If it regardeth vigour, bold is he! If justice, who could summon him?
20 ૨૦ જો હું નિર્દોષ હોઉં, તોપણ મારે પોતાને મુખે હું દોષિત ઠરીશ; જો હું સંપૂર્ણ હોઉં, તોપણ તે મને ભ્રષ્ટ ઠરાવશે.
If I should justify myself, mine own mouth, would condemn me, —I blameless? then had it shewn me perverse.
I blameless? I should not know my own soul, I should despise my own life!
One thing, there is, for which cause, I have said it, The blameless and the lawless, he bringeth to an end.
If, a scourge, slay suddenly, at the despair of innocent ones, he mocketh.
24 ૨૪ પૃથ્વી દુષ્ટને સ્વાધીન કરાયેલી છે. ઈશ્વર તેઓના ન્યાયાધીશોના મુખ ઢાંકે છે. જો તે કૃત્ય તેઓનું ન હોય તો પછી બીજું કોણ કરે છે?
The earth, hath been given into the hand of a lawless one, The faces of her judges, he covereth, If not, then who is it?
25 ૨૫ મારા દિવસો એક દોડવીર કરતાં પણ વધારે ઝડપી છે. મારા દિવસો વેગે વહી રહ્યા છે અને તેમા કંઈ હિત નથી.
My days, therefore, are swifter than a runner, They have fled, they have seen no good.
They have passed away with boats of paper-reed, like a vulture [which] rusheth upon food.
27 ૨૭ જો હું એમ કહું કે ‘હું મારા દુ: ખ વિષે ભૂલી જઈશ. હું મારો ઉદાસ ચહેરો દૂર કરીને હસમુખો ચહેરો ધારણ કરીશ.
If I say, I will forget my complaint, I will lay aside my sad countenance, and brighten up,
I am afraid of all my pains, I know, that thou wilt not pronounce me innocent.
I, shall be held guilty, —Wherefore then, in vain, should I toil?
Though I bathe myself in snow water, and cleanse, in cleanness itself, my hands,
Then, in a ditch, wouldst thou plunge me, and mine own clothes should abhor me:
32 ૩૨ કેમ કે તે મારા જેવા માણસ નથી કે હું તેમને ઉત્તર આપું, કે, અમે તેના ન્યાયાસન આગળ વાદીપ્રતિવાદી થઈએ.
For he is not a man like myself, whom I might answer, nor could we come together into judgment:
There is not, between us, a mediator, who might lay his hand upon us both.
Let him take from off me his rod, and, his terror, let it not startle me:
I could speak, and not be afraid of him, although, not so, am, I, in myself!
