< Προς Κορινθιους Α΄ 2 >

1 καγω ελθων προς υμας αδελφοι ηλθον ου καθ υπεροχην λογου η σοφιας καταγγελλων υμιν το μαρτυριον του θεου
Ti eshuwotso! taa itok twoor Ik' jango itsh t gawutso, keew falonat bog dan kitsonaliye.
2 ου γαρ εκρινα του ειδεναι τι εν υμιν ει μη ιησουν χριστον και τουτον εσταυρωμενον
Itnton t beyor Iyesus Krstosiyere oko dab jitats jiteyat b́ k'ironiyere k'osho eegoru tdanawok'osh k'ut'dek'atniye t teshi.
3 και εγω εν ασθενεια και εν φοβω και εν τρομω πολλω εγενομην προς υμας
Eshe itnton t beyor maawk wotat shatonat ay k'eewone tteshi.
4 και ο λογος μου και το κηρυγμα μου ουκ εν πειθοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν αποδειξει πνευματος και δυναμεως
T noon keewonat nabo ash danitelefonat noon keew shawshats b́ woterawo Ik' shayiri angaats tep'ekee b́teshi.
5 ινα η πιστις υμων μη η εν σοφια ανθρωπων αλλ εν δυναμει θεου
Hanowere tk'altso it imnetiyo ash danitelefats b́ woterawo ik' angaats te'ek b́ wotishee.
6 σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελειοις σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου ουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου των καταργουμενων (aiōn g165)
Ernmó bo shayiri beyon katsuwotssh dantelefi aap'o keewituwone, wotowa eree nokeewitwo datsanatsi danitelefon wee s'uwatse t'afosh wotit datsan k'eeziruwots danitelefoniyaliye. (aiōn g165)
7 αλλα λαλουμεν σοφιαν θεου εν μυστηριω την αποκεκρυμμενην ην προωρισεν ο θεος προ των αιωνων εις δοξαν ημων (aiōn g165)
No no keewiruwonmó Ik'o yoots dúroniye shinon no mangosh b́ k'anitsonat aashat teshts Ik' danitelefoniye. (aiōn g165)
8 ην ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν ει γαρ εγνωσαν ουκ αν τον κυριον της δοξης εσταυρωσαν (aiōn g165)
Datsni k'eziruwitsitsere danitelefo dantso konworu aaliye, danfno wotik'ee mang wotts Doonzo jirawuk'ne b́ tshi. (aiōn g165)
9 αλλα καθως γεγραπται α οφθαλμος ουκ ειδεν και ους ουκ ηκουσεν και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη α ητοιμασεν ο θεος τοις αγαπωσιν αυτον
Wotowa eree mas'aafo, «Ash ááw be'awo, Ash waaz shiyawo, Ash nib gawawo, Ik'o b́ shúntswotssh k'anire» etfe.
10 ημιν δε ο θεος απεκαλυψεν δια του πνευματος αυτου το γαρ πνευμα παντα ερευνα και τα βαθη του θεου
Nooshmó Ik'o b́ shayiron aashts man kitsre, Ik' shayiro dashan wokts Ik'oke aashtsonoru b́ oreraniyere jam keewo p'ec'at b́ s'iili.
11 τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω ουτως και τα του θεου ουδεις οιδεν ει μη το πνευμα του θεου
Ash iko jangosh b́ took shayironiyere okoon b́ gawiruwo dantso kone? mank'o Ik' shayironiyere okoon Ik' gawiruwo dantso konuworu aaliye.
12 ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν αλλα το πνευμα το εκ του θεου ινα ειδωμεν τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν
Ik'oke noosh b́ imets keewo nodanish Ik' shayira bako datsanatsi shayiro de'atsone.
13 α και λαλουμεν ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις αλλ εν διδακτοις πνευματος αγιου πνευματικοις πνευματικα συγκρινοντες
Eshe no shayiri keewo shayiron wotts ashuwotssh no danir ashokere daatsets danitelefon b́ woterawo Ik' shayirokere daatsets dantelefone.
14 ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται τα του πνευματος του θεου μωρια γαρ αυτω εστιν και ου δυναται γνωναι οτι πνευματικως ανακρινεται
Ik' shayiro deshaw meets ashonmó Ik' shayiroke imeyiru imo dek'osh falatse, bí im eenonuwere p'ec'ar b́s'ilet Ik' shayiron b́wottsotse t'iwints dek'osh falatse, hanuwere bísh darok'owe woshder b́ s'ileti.
15 ο δε πνευματικος ανακρινει μεν παντα αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται
Ik' shayir detsts jamonmó jam keewo p'ec'ar s'iilo falituwe, b́ took keewonomó konuwor p'ec'ar s'iilo falatse.
16 τις γαρ εγνω νουν κυριου ος συμβιβασει αυτον ημεις δε νουν χριστου εχομεν
Hanu, «Doonzo gawiruwo kone danosh faliti? Bísh izosh falituwo kone?» Ett guut'etsok'one. Noomó Krstos nibo detsfone.

< Προς Κορινθιους Α΄ 2 >