Κατα Ιωαννην 19
1 Τότε λοιπόν έλαβεν ο Πιλάτος τον Ιησούν και εμαστίγωσε.
പീലാതോ യീശുമ് ആനീയ കശയാ പ്രാഹാരയത്|
2 Και οι στρατιώται, πλέξαντες στέφανον εξ ακανθών, έθεσαν επί της κεφαλής αυτού και ενέδυσαν αυτόν ιμάτιον πορφυρούν
പശ്ചാത് സേനാഗണഃ കണ്ടകനിർമ്മിതം മുകുടം തസ്യ മസ്തകേ സമർപ്യ വാർത്താകീവർണം രാജപരിച്ഛദം പരിധാപ്യ,
3 και έλεγον· Χαίρε βασιλεύ των Ιουδαίων· και έδιδον εις αυτόν ραπίσματα.
ഹേ യിഹൂദീയാനാം രാജൻ നമസ്കാര ഇത്യുക്ത്വാ തം ചപേടേനാഹന്തുമ് ആരഭത|
4 Εξήλθε δε πάλιν έξω ο Πιλάτος και λέγει προς αυτούς· Ιδού, σας φέρω αυτόν έξω, διά να γνωρίσητε ότι ουδέν έγκλημα ευρίσκω εν αυτώ.
തദാ പീലാതഃ പുനരപി ബഹിർഗത്വാ ലോകാൻ അവദത്, അസ്യ കമപ്യപരാധം ന ലഭേഽഹം, പശ്യത തദ് യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയിതും യുഷ്മാകം സന്നിധൗ ബഹിരേനമ് ആനയാമി|
5 Εξήλθε λοιπόν ο Ιησούς έξω, φορών τον ακάνθινον στέφανον και το πορφυρούν ιμάτιον, και λέγει προς αυτούς ο Πιλάτος· Ιδέ ο άνθρωπος.
തതഃ പരം യീശുഃ കണ്ടകമുകുടവാൻ വാർത്താകീവർണവസനവാംശ്ച ബഹിരാഗച്ഛത്| തതഃ പീലാത ഉക്തവാൻ ഏനം മനുഷ്യം പശ്യത|
6 Ότε δε είδον αυτόν οι αρχιερείς και οι υπηρέται, εκραύγασαν λέγοντες· Σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν. Λέγει προς αυτούς ο Πιλάτος· Λάβετε αυτόν σεις και σταυρώσατε· διότι εγώ δεν ευρίσκω εν αυτώ έγκλημα.
തദാ പ്രധാനയാജകാഃ പദാതയശ്ച തം ദൃഷ്ട്വാ, ഏനം ക്രുശേ വിധ, ഏനം ക്രുശേ വിധ, ഇത്യുക്ത്വാ രവിതും ആരഭന്ത| തതഃ പീലാതഃ കഥിതവാൻ യൂയം സ്വയമ് ഏനം നീത്വാ ക്രുശേ വിധത, അഹമ് ഏതസ്യ കമപ്യപരാധം ന പ്രാപ്തവാൻ|
7 Απεκρίθησαν προς αυτόν οι Ιουδαίοι· Ημείς νόμον έχομεν, και κατά τον νόμον ημών πρέπει να αποθάνη, διότι έκαμεν εαυτόν Υιόν του Θεού.
യിഹൂദീയാഃ പ്രത്യവദൻ അസ്മാകം യാ വ്യവസ്ഥാസ്തേ തദനുസാരേണാസ്യ പ്രാണഹനനമ് ഉചിതം യതോയം സ്വമ് ഈശ്വരസ്യ പുത്രമവദത്|
8 Ότε δε ήκουσεν ο Πιλάτος τούτον τον λόγον, μάλλον εφοβήθη,
പീലാത ഇമാം കഥാം ശ്രുത്വാ മഹാത്രാസയുക്തഃ
9 και εισήλθε πάλιν εις το πραιτώριον, και λέγει προς τον Ιησούν· Πόθεν είσαι συ; Ο δε Ιησούς απόκρισιν δεν έδωκεν εις αυτόν.
സൻ പുനരപി രാജഗൃഹ ആഗത്യ യീശും പൃഷ്ടവാൻ ത്വം കുത്രത്യോ ലോകഃ? കിന്തു യീശസ്തസ്യ കിമപി പ്രത്യുത്തരം നാവദത്|
10 Λέγει λοιπόν προς αυτόν ο Πιλάτος· Προς εμέ δεν λαλείς; δεν εξεύρεις ότι εξουσίαν έχω να σε σταυρώσω και εξουσίαν έχω να σε απολύσω;
തതഃ പീലാത് കഥിതവാന ത്വം കിം മയാ സാർദ്ധം ന സംലപിഷ്യസി? ത്വാം ക്രുശേ വേധിതും വാ മോചയിതും ശക്തി ർമമാസ്തേ ഇതി കിം ത്വം ന ജാനാസി? തദാ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് ഈശ്വരേണാദം മമോപരി തവ കിമപ്യധിപതിത്വം ന വിദ്യതേ, തഥാപി യോ ജനോ മാം തവ ഹസ്തേ സമാർപയത് തസ്യ മഹാപാതകം ജാതമ്|
11 Απεκρίθη ο Ιησούς· Δεν είχες ουδεμίαν εξουσίαν κατ' εμού, εάν δεν σοι ήτο δεδομένον άνωθεν· διά τούτο ο παραδίδων με εις σε έχει μεγαλητέραν αμαρτίαν.
തദാ യീശുഃ പ്രത്യവദദ് ഈശ്വരേണാദത്തം മമോപരി തവ കിമപ്യധിപതിത്വം ന വിദ്യതേ, തഥാപി യോ ജനോ മാം തവ ഹസ്തേ സമാർപയത് തസ്യ മഹാപാതകം ജാതമ്|
12 Έκτοτε εζήτει ο Πιλάτος να απολύση αυτόν· οι Ιουδαίοι όμως έκραζον, λέγοντες· Εάν τούτον απολύσης, δεν είσαι φίλος του Καίσαρος. Πας όστις κάμνει εαυτόν βασιλέα αντιλέγει εις τον Καίσαρα.
തദാരഭ്യ പീലാതസ്തം മോചയിതും ചേഷ്ടിതവാൻ കിന്തു യിഹൂദീയാ രുവന്തോ വ്യാഹരൻ യദീമം മാനവം ത്യജസി തർഹി ത്വം കൈസരസ്യ മിത്രം ന ഭവസി, യോ ജനഃ സ്വം രാജാനം വക്തി സഏവ കൈമരസ്യ വിരുദ്ധാം കഥാം കഥയതി|
13 Ο Πιλάτος λοιπόν, ακούσας τούτον τον λόγον, έφερεν έξω τον Ιησούν και εκάθησεν επί του βήματος εις τον τόπον λεγόμενον Λιθόστρωτον, Εβραϊστί δε Γαβαθθά.
ഏതാം കഥാം ശ്രുത്വാ പീലാതോ യീശും ബഹിരാനീയ നിസ്താരോത്സവസ്യ ആസാദനദിനസ്യ ദ്വിതീയപ്രഹരാത് പൂർവ്വം പ്രസ്തരബന്ധനനാമ്നി സ്ഥാനേ ഽർഥാത് ഇബ്രീയഭാഷയാ യദ് ഗബ്ബിഥാ കഥ്യതേ തസ്മിൻ സ്ഥാനേ വിചാരാസന ഉപാവിശത്|
14 Ήτο δε παρασκευή του πάσχα και ώρα περίπου έκτη· και λέγει προς τους Ιουδαίους· Ιδού ο βασιλεύς σας.
അനന്തരം പീലാതോ യിഹൂദീയാൻ അവദത്, യുഷ്മാകം രാജാനം പശ്യത|
15 Οι δε εκραύγασαν· Άρον, άρον, σταύρωσον αυτόν. Λέγει προς αυτούς ο Πιλάτος· Τον βασιλέα σας να σταυρώσω; Απεκρίθησαν οι αρχιερείς· Δεν έχομεν βασιλέα ειμή Καίσαρα.
കിന്തു ഏനം ദൂരീകുരു, ഏനം ദൂരീകുരു, ഏനം ക്രുശേ വിധ, ഇതി കഥാം കഥയിത്വാ തേ രവിതുമ് ആരഭന്ത; തദാ പീലാതഃ കഥിതവാൻ യുഷ്മാകം രാജാനം കിം ക്രുശേ വേധിഷ്യാമി? പ്രധാനയാജകാ ഉത്തരമ് അവദൻ കൈസരം വിനാ കോപി രാജാസ്മാകം നാസ്തി|
16 Τότε λοιπόν παρέδωκεν αυτόν εις αυτούς διά να σταυρωθή. Και παρέλαβον τον Ιησούν και απήγαγον·
തതഃ പീലാതോ യീശും ക്രുശേ വേധിതും തേഷാം ഹസ്തേഷു സമാർപയത്, തതസ്തേ തം ധൃത്വാ നീതവന്തഃ|
17 και βαστάζων τον σταυρόν αυτού, εξήλθεν εις τον λεγόμενον Κρανίου τόπον, όστις λέγεται Εβραϊστί Γολγοθά,
തതഃ പരം യീശുഃ ക്രുശം വഹൻ ശിരഃകപാലമ് അർഥാദ് യദ് ഇബ്രീയഭാഷയാ ഗുൽഗൽതാം വദന്തി തസ്മിൻ സ്ഥാന ഉപസ്ഥിതഃ|
18 όπου εσταύρωσαν αυτόν και μετ' αυτού άλλους δύο εντεύθεν και εντεύθεν, μέσον δε τον Ιησούν.
തതസ്തേ മധ്യസ്ഥാനേ തം തസ്യോഭയപാർശ്വേ ദ്വാവപരൗ ക്രുശേഽവിധൻ|
19 Έγραψε δε και τίτλον ο Πιλάτος και έθεσεν επί του σταυρού· ήτο δε γεγραμμένον· Ιησούς ο Ναζωραίος ο Βασιλεύς των Ιουδαίων.
അപരമ് ഏഷ യിഹൂദീയാനാം രാജാ നാസരതീയയീശുഃ, ഇതി വിജ്ഞാപനം ലിഖിത്വാ പീലാതസ്തസ്യ ക്രുശോപരി സമയോജയത്|
20 Και τούτον τον τίτλον ανέγνωσαν πολλοί των Ιουδαίων, διότι ήτο πλησίον της πόλεως ο τόπος, όπου εσταυρώθη ο Ιησούς· και ήτο γεγραμμένον Εβραϊστί, Ελληνιστί, Ρωμαϊστί.
സാ ലിപിഃ ഇബ്രീയയൂനാനീയരോമീയഭാഷാഭി ർലിഖിതാ; യീശോഃ ക്രുശവേധനസ്ഥാനം നഗരസ്യ സമീപം, തസ്മാദ് ബഹവോ യിഹൂദീയാസ്താം പഠിതുമ് ആരഭന്ത|
21 Έλεγον λοιπόν προς τον Πιλάτον οι αρχιερείς των Ιουδαίων· Μη γράφε, Ο βασιλεύς των Ιουδαίων· αλλ' ότι εκείνος είπε, Βασιλεύς είμαι των Ιουδαίων.
യിഹൂദീയാനാം പ്രധാനയാജകാഃ പീലാതമിതി ന്യവേദയൻ യിഹൂദീയാനാം രാജേതി വാക്യം ന കിന്തു ഏഷ സ്വം യിഹൂദീയാനാം രാജാനമ് അവദദ് ഇത്ഥം ലിഖതു|
22 Απεκρίθη ο Πιλάτος· Ο γέγραφα, γέγραφα.
തതഃ പീലാത ഉത്തരം ദത്തവാൻ യല്ലേഖനീയം തല്ലിഖിതവാൻ|
23 Οι στρατιώται λοιπόν, αφού εσταύρωσαν τον Ιησούν, έλαβον τα ιμάτια αυτού και έκαμον τέσσαρα μερίδια, εις έκαστον στρατιώτην εν μερίδιον, και τον χιτώνα· ήτο δε ο χιτών άρραφος, από άνωθεν όλος υφαντός.
ഇത്ഥം സേനാഗണോ യീശും ക്രുശേ വിധിത്വാ തസ്യ പരിധേയവസ്ത്രം ചതുരോ ഭാഗാൻ കൃത്വാ ഏകൈകസേനാ ഏകൈകഭാഗമ് അഗൃഹ്ലത് തസ്യോത്തരീയവസ്ത്രഞ്ചാഗൃഹ്ലത്| കിന്തൂത്തരീയവസ്ത്രം സൂചിസേവനം വിനാ സർവ്വമ് ഊതം|
24 Είπον λοιπόν προς αλλήλους· Ας μη σχίσωμεν αυτόν, αλλ' ας ρίψωμεν λαχνόν περί αυτού τίνος θέλει είσθαι· διά να πληρωθή η γραφή η λέγουσα· Διεμερίσθησαν τα ιμάτιά μου εις εαυτούς, και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον· οι μεν λοιπόν στρατιώται ταύτα έκαμον.
തസ്മാത്തേ വ്യാഹരൻ ഏതത് കഃ പ്രാപ്സ്യതി? തന്ന ഖണ്ഡയിത്വാ തത്ര ഗുടികാപാതം കരവാമ| വിഭജന്തേഽധരീയം മേ വസനം തേ പരസ്പരം| മമോത്തരീയവസ്ത്രാർഥം ഗുടികാം പാതയന്തി ച| ഇതി യദ്വാക്യം ധർമ്മപുസ്തകേ ലിഖിതമാസ്തേ തത് സേനാഗണേനേത്ഥം വ്യവഹരണാത് സിദ്ധമഭവത്|
25 Ίσταντο δε πλησίον εις τον σταυρόν του Ιησού η μήτηρ αυτού και η αδελφή της μητρός αυτού, Μαρία η γυνή του Κλωπά και Μαρία η Μαγδαληνή.
തദാനീം യീശോ ർമാതാ മാതു ർഭഗിനീ ച യാ ക്ലിയപാ ഭാര്യ്യാ മരിയമ് മഗ്ദലീനീ മരിയമ് ച ഏതാസ്തസ്യ ക്രുശസ്യ സന്നിധൗ സമതിഷ്ഠൻ|
26 Ο Ιησούς λοιπόν, ως είδε την μητέρα και τον μαθητήν παριστάμενον, τον οποίον ηγάπα, λέγει προς την μητέρα αυτού· Γύναι, ιδού ο υιός σου.
തതോ യീശുഃ സ്വമാതരം പ്രിയതമശിഷ്യഞ്ച സമീപേ ദണ്ഡായമാനൗ വിലോക്യ മാതരമ് അവദത്, ഹേ യോഷിദ് ഏനം തവ പുത്രം പശ്യ,
27 Έπειτα λέγει προς τον μαθητήν· Ιδού η μήτηρ σου. Και απ' εκείνης της ώρας έλαβεν αυτήν ο μαθητής εις την οικίαν αυτού.
ശിഷ്യന്ത്വവദത്, ഏനാം തവ മാതരം പശ്യ| തതഃ സ ശിഷ്യസ്തദ്ഘടികായാം താം നിജഗൃഹം നീതവാൻ|
28 Μετά τούτο γινώσκων ο Ιησούς ότι πάντα ήδη ετελέσθησαν διά να πληρωθή η γραφή, λέγει· Διψώ.
അനന്തരം സർവ്വം കർമ്മാധുനാ സമ്പന്നമഭൂത് യീശുരിതി ജ്ഞാത്വാ ധർമ്മപുസ്തകസ്യ വചനം യഥാ സിദ്ധം ഭവതി തദർഥമ് അകഥയത് മമ പിപാസാ ജാതാ|
29 Έκειτο δε εκεί αγγείον πλήρες όξους· και εκείνοι γεμίσαντες σπόγγον από όξους και περιθέσαντες εις ύσσωπον προσέφεραν εις το στόμα αυτού.
തതസ്തസ്മിൻ സ്ഥാനേ അമ്ലരസേന പൂർണപാത്രസ്ഥിത്യാ തേ സ്പഞ്ജമേകം തദമ്ലരസേനാർദ്രീകൃത്യ ഏസോബ്നലേ തദ് യോജയിത്വാ തസ്യ മുഖസ്യ സന്നിധാവസ്ഥാപയൻ|
30 Ότε λοιπόν έλαβε το όξος ο Ιησούς, είπε, Τετέλεσται· και κλίνας την κεφαλήν παρέδωκε το πνεύμα.
തദാ യീശുരമ്ലരസം ഗൃഹീത്വാ സർവ്വം സിദ്ധമ് ഇതി കഥാം കഥയിത്വാ മസ്തകം നമയൻ പ്രാണാൻ പര്യ്യത്യജത്|
31 Οι δε Ιουδαίοι, διά να μη μείνωσιν επί του σταυρού τα σώματα εν τω σαββάτω, επειδή ήτο παρασκευή· διότι ήτο μεγάλη εκείνη η ημέρα του σαββάτου· παρεκάλεσαν τον Πιλάτον διά να συνθλασθώσιν αυτών τα σκέλη, και να σηκωθώσιν.
തദ്വിനമ് ആസാദനദിനം തസ്മാത് പരേഽഹനി വിശ്രാമവാരേ ദേഹാ യഥാ ക്രുശോപരി ന തിഷ്ഠന്തി, യതഃ സ വിശ്രാമവാരോ മഹാദിനമാസീത്, തസ്മാദ് യിഹൂദീയാഃ പീലാതനികടം ഗത്വാ തേഷാം പാദഭഞ്ജനസ്യ സ്ഥാനാന്തരനയനസ്യ ചാനുമതിം പ്രാർഥയന്ത|
32 Ήλθον λοιπόν οι στρατιώται, και του μεν πρώτου συνέθλασαν τα σκέλη και του άλλου του συσταυρωθέντος μετ' αυτού·
അതഃ സേനാ ആഗത്യ യീശുനാ സഹ ക്രുശേ ഹതയോഃ പ്രഥമദ്വിതീയചോരയോഃ പാദാൻ അഭഞ്ജൻ;
33 εις δε τον Ιησούν ελθόντες, ως είδον αυτόν ήδη τεθνηκότα, δεν συνέθλασαν αυτού τα σκέλη,
കിന്തു യീശോഃ സന്നിധിം ഗത്വാ സ മൃത ഇതി ദൃഷ്ട്വാ തസ്യ പാദൗ നാഭഞ്ജൻ|
34 αλλ' εις των στρατιωτών εκέντησε με λόγχην την πλευράν αυτού, και ευθύς εξήλθεν αίμα και ύδωρ.
പശ്ചാദ് ഏകോ യോദ്ധാ ശൂലാഘാതേന തസ്യ കുക്ഷിമ് അവിധത് തത്ക്ഷണാത് തസ്മാദ് രക്തം ജലഞ്ച നിരഗച്ഛത്|
35 Και ο ιδών μαρτυρεί, και αληθινή είναι η μαρτυρία αυτού, και εκείνος εξεύρει ότι αλήθειαν λέγει, διά να πιστεύσητε σεις.
യോ ജനോഽസ്യ സാക്ഷ്യം ദദാതി സ സ്വയം ദൃഷ്ടവാൻ തസ്യേദം സാക്ഷ്യം സത്യം തസ്യ കഥാ യുഷ്മാകം വിശ്വാസം ജനയിതും യോഗ്യാ തത് സ ജാനാതി|
36 Διότι έγειναν ταύτα, διά να πληρωθή η γραφή, Οστούν αυτού δεν θέλει συντριφθή.
തസ്യൈകമ് അസ്ധ്യപി ന ഭംക്ഷ്യതേ,
37 Και πάλιν άλλη γραφή λέγει· Θέλουσιν επιβλέψει εις εκείνον, τον οποίον εξεκέντησαν.
തദ്വദ് അന്യശാസ്ത്രേപി ലിഖ്യതേ, യഥാ, "ദൃഷ്ടിപാതം കരിഷ്യന്തി തേഽവിധൻ യന്തു തമ്പ്രതി| "
38 Μετά δε ταύτα Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, όστις ήτο μαθητής του Ιησού, κεκρυμμένος όμως διά τον φόβον των Ιουδαίων, παρεκάλεσε τον Πιλάτον να σηκώση το σώμα του Ιησού· και ο Πιλάτος έδωκεν άδειαν. Ήλθε λοιπόν και εσήκωσε το σώμα του Ιησού.
അരിമഥീയനഗരസ്യ യൂഷഫ്നാമാ ശിഷ്യ ഏക ആസീത് കിന്തു യിഹൂദീയേഭ്യോ ഭയാത് പ്രകാശിതോ ന ഭവതി; സ യീശോ ർദേഹം നേതും പീലാതസ്യാനുമതിം പ്രാർഥയത, തതഃ പീലാതേനാനുമതേ സതി സ ഗത്വാ യീശോ ർദേഹമ് അനയത്|
39 Ήλθε δε και ο Νικόδημος, όστις είχεν ελθεί προς τον Ιησούν διά νυκτός κατ' αρχάς, φέρων μίγμα σμύρνης και αλόης έως εκατόν λίτρας.
അപരം യോ നികദീമോ രാത്രൗ യീശോഃ സമീപമ് അഗച്ഛത് സോപി ഗന്ധരസേന മിശ്രിതം പ്രായേണ പഞ്ചാശത്സേടകമഗുരും ഗൃഹീത്വാഗച്ഛത്|
40 Έλαβον λοιπόν το σώμα του Ιησού και έδεσαν αυτό με σάβανα μετά των αρωμάτων, καθώς είναι συνήθεια εις τους Ιουδαίους να ενταφιάζωσιν.
തതസ്തേ യിഹൂദീയാനാം ശ്മശാനേ സ്ഥാപനരീത്യനുസാരേണ തത്സുഗന്ധിദ്രവ്യേണ സഹിതം തസ്യ ദേഹം വസ്ത്രേണാവേഷ്ടയൻ|
41 Ήτο δε εν τω τόπω όπου εσταυρώθη κήπος, και εν τω κήπω μνημείον νέον, εις το οποίον ουδείς έτι είχε τεθή.
അപരഞ്ച യത്ര സ്ഥാനേ തം ക്രുശേഽവിധൻ തസ്യ നികടസ്ഥോദ്യാനേ യത്ര കിമപി മൃതദേഹം കദാപി നാസ്ഥാപ്യത താദൃശമ് ഏകം നൂതനം ശ്മശാനമ് ആസീത്|
42 Εκεί λοιπόν έθεσαν τον Ιησούν διά την παρασκευήν των Ιουδαίων, διότι ήτο πλησίον το μνημείον.
യിഹൂദീയാനാമ് ആസാദനദിനാഗമനാത് തേ തസ്മിൻ സമീപസ്ഥശ്മശാനേ യീശുമ് അശായയൻ|
