Προς Θεσσαλονικεις Α΄ 3
1 Διά τούτο μη υποφέροντες πλέον, εκρίναμεν εύλογον να απομείνωμεν μόνοι εν Αθήναις,
അതോഽഹം യദാ സന്ദേഹം പുനഃ സോഢും നാശക്നുവം തദാനീമ് ആഥീനീനഗര ഏകാകീ സ്ഥാതും നിശ്ചിത്യ
2 και επέμψαμεν Τιμόθεον, τον αδελφόν ημών και διάκονον του Θεού και συνεργόν ημών εις το ευαγγέλιον του Χριστού, διά να σας στηρίξη και να σας παρηγορήση περί της πίστεώς σας,
സ്വഭ്രാതരം ഖ്രീഷ്ടസ്യ സുസംവാദേ സഹകാരിണഞ്ചേശ്വരസ്യ പരിചാരകം തീമഥിയം യുഷ്മത്സമീപമ് അപ്രേഷയം|
3 διά να μη κλονίζηται μηδείς εν ταις θλίψεσι ταύταις. Διότι σεις εξεύρετε ότι εις τούτο είμεθα τεταγμένοι·
വർത്തമാനൈഃ ക്ലേശൈഃ കസ്യാപി ചാഞ്ചല്യം യഥാ ന ജായതേ തഥാ തേ ത്വയാ സ്ഥിരീക്രിയന്താം സ്വകീയധർമ്മമധി സമാശ്വാസ്യന്താഞ്ചേതി തമ് ആദിശം|
4 διότι ότε ήμεθα παρ' υμίν, προελέγομεν προς εσάς ότι μέλλομεν να υποφέρωμεν θλίψεις, καθώς και έγεινε και εξεύρετε.
വയമേതാദൃശേ ക്ലേശേ നിയുക്താ ആസ്മഹ ഇതി യൂയം സ്വയം ജാനീഥ, യതോഽസ്മാകം ദുർഗതി ർഭവിഷ്യതീതി വയം യുഷ്മാകം സമീപേ സ്ഥിതികാലേഽപി യുഷ്മാൻ അബോധയാമ, താദൃശമേവ ചാഭവത് തദപി ജാനീഥ|
5 Διά τούτο και εγώ μη υποφέρων πλέον έπεμψα διά να μάθω την πίστιν σας, μήπως σας επείρασεν ο πειράζων και αποβή εις μάτην ο κόπος ημών.
തസ്മാത് പരീക്ഷകേണ യുഷ്മാസു പരീക്ഷിതേഷ്വസ്മാകം പരിശ്രമോ വിഫലോ ഭവിഷ്യതീതി ഭയം സോഢും യദാഹം നാശക്നുവം തദാ യുഷ്മാകം വിശ്വാസസ്യ തത്ത്വാവധാരണായ തമ് അപ്രേഷയം|
6 Ήδη δε ότε ήλθεν ο Τιμόθεος από σας προς ημάς και έφερε προς ημάς καλάς αγγελίας περί της πίστεως και της αγάπης σας, και ότι έχετε πάντοτε αγαθήν ενθύμησιν ημών, επιποθούντες να ίδητε ημάς καθώς και ημείς εσάς,
കിന്ത്വധുനാ തീമഥിയോ യുഷ്മത്സമീപാദ് അസ്മത്സന്നിധിമ് ആഗത്യ യുഷ്മാകം വിശ്വാസപ്രേമണീ അധ്യസ്മാൻ സുവാർത്താം ജ്ഞാപിതവാൻ വയഞ്ച യഥാ യുഷ്മാൻ സ്മരാമസ്തഥാ യൂയമപ്യസ്മാൻ സർവ്വദാ പ്രണയേന സ്മരഥ ദ്രഷ്ടുമ് ആകാങ്ക്ഷധ്വേ ചേതി കഥിതവാൻ|
7 διά τούτο παρηγορήθημεν, αδελφοί, διά σας εν όλη τη θλίψει και στενοχωρία ημών διά της πίστεώς σας·
ഹേ ഭ്രാതരഃ, വാർത്താമിമാം പ്രാപ്യ യുഷ്മാനധി വിശേഷതോ യുഷ്മാകം ക്ലേശദുഃഖാന്യധി യുഷ്മാകം വിശ്വാസാദ് അസ്മാകം സാന്ത്വനാജായത;
8 διότι τώρα ζώμεν, εάν σεις μένητε σταθεροί εις τον Κύριον.
യതോ യൂയം യദി പ്രഭാവവതിഷ്ഠഥ തർഹ്യനേന വയമ് അധുനാ ജീവാമഃ|
9 Επειδή τίνα ευχαριστίαν δυνάμεθα να ανταποδώσωμεν εις τον Θεόν διά σας δι' όλην την χαράν, την οποίαν χαίρομεν διά σας έμπροσθεν του Θεού ημών,
വയഞ്ചാസ്മദീയേശ്വരസ്യ സാക്ഷാദ് യുഷ്മത്തോ ജാതേന യേനാനന്ദേന പ്രഫുല്ലാ ഭവാമസ്തസ്യ കൃത്സ്നസ്യാനന്ദസ്യ യോഗ്യരൂപേണേശ്വരം ധന്യം വദിതും കഥം ശക്ഷ്യാമഃ?
10 νύκτα και ημέραν δεόμενοι καθ' υπερβολήν να ίδωμεν το πρόσωπόν σας και να αναπληρώσωμεν τας ελλείψεις της πίστεώς σας;
വയം യേന യുഷ്മാകം വദനാനി ദ്രഷ്ടും യുഷ്മാകം വിശ്വാസേ യദ് അസിദ്ധം വിദ്യതേ തത് സിദ്ധീകർത്തുഞ്ച ശക്ഷ്യാമസ്താദൃശം വരം ദിവാനിശം പ്രാർഥയാമഹേ|
11 Αυτός δε ο Θεός και Πατήρ ημών και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είθε να κατευθύνη την οδόν ημών προς εσάς·
അസ്മാകം താതേനേശ്വരേണ പ്രഭുനാ യീശുഖ്രീഷ്ടേന ച യുഷ്മത്സമീപഗമനായാസ്മാകം പന്ഥാ സുഗമഃ ക്രിയതാം|
12 εσάς δε ο Κύριος να αυξήση και να περισσεύση εις την αγάπην προς αλλήλους και προς πάντας, καθώς και ημείς περισσεύομεν προς εσάς,
പരസ്പരം സർവ്വാംശ്ച പ്രതി യുഷ്മാകം പ്രേമ യുഷ്മാൻ പ്രതി ചാസ്മാകം പ്രേമ പ്രഭുനാ വർദ്ധ്യതാം ബഹുഫലം ക്രിയതാഞ്ച|
13 διά να στηρίξη τας καρδίας σας αμέμπτους εις την αγιωσύνην έμπροσθεν του Θεού και Πατρός ημών εν τη παρουσία του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μετά πάντων των αγίων αυτού.
അപരമസ്മാകം പ്രഭു ര്യീശുഖ്രീഷ്ടഃ സ്വകീയൈഃ സർവ്വൈഃ പവിത്രലോകൈഃ സാർദ്ധം യദാഗമിഷ്യതി തദാ യൂയം യഥാസ്മാകം താതസ്യേശ്വരസ്യ സമ്മുഖേ പവിത്രതയാ നിർദോഷാ ഭവിഷ്യഥ തഥാ യുഷ്മാകം മനാംസി സ്ഥിരീക്രിയന്താം|
