Πετρου Α΄ 1
1 Πέτρος, απόστολος Ιησού Χριστού, προς τους παρεπιδήμους τους διεσπαρμένους εις Πόντον, Γαλατίαν, Καππαδοκίαν, Ασίαν και Βιθυνίαν,
PETER, an apostle of Jesus Christ, to the sojourners, dispersed through Pontus, Galatia, Cappadocia, Asia, and Bithynia,
2 εκλεκτούς κατά πρόγνωσιν Θεού Πατρός, διά του αγιασμού του Πνεύματος, εις υπακοήν και ραντισμόν του αίματος του Ιησού Χριστού· πληθυνθείη χάρις και ειρήνη εις εσάς.
elect according to the foreknowledge of God the Father, by sanctification of the Spirit, that they might be brought to the obedience, and sprinkled with the blood of Jesus Christ: grace unto you and peace be multiplied.
3 Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις κατά το πολύ έλεος αυτού ανεγέννησεν ημάς εις ελπίδα ζώσαν διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού εκ νεκρών,
Blessed be the God and Father of our Lord Jesus Christ, who according to his abundant mercy hath begotten us again unto an animating hope through the resurrection of Jesus Christ from the dead,
4 εις κληρονομίαν άφθαρτον και αμίαντον και αμάραντον, πεφυλαγμένην εν τοις ουρανοίς δι' ημάς,
for an inheritance incorruptible, and undefiled, and unfading, reserved in the heavens for you,
5 οίτινες με την δύναμιν του Θεού φυλαττόμεθα διά της πίστεως, εις σωτηρίαν ετοίμην να αποκαλυφθή εν τω εσχάτω καιρώ·
who are guarded by the omnipotence of God, through faith to obtain the salvation which is ready to appear at the last time.
6 διά το οποίον αγαλλιάσθε, αν και τώρα ολίγον, εάν χρειασθή, λυπηθήτε εν διαφόροις πειρασμοίς,
Wherein ye exult, though yet for a little space, (if it must be so, ) ye are in sorrow through various trials:
7 ίνα η δοκιμή της πίστεώς σας, πολύ τιμιωτέρα ούσα παρά το χρυσίον το φθειρόμενον διά πυρός δε δοκιμαζόμενον, ευρεθή εις έπαινον και τιμήν και δόξαν όταν φανερωθή ο Ιησούς Χριστός,
that the test of your faith (much more precious than that of gold, which is of a perishing nature, though proved by fire) may be found unto praise and honour and glory at the revelation of Jesus Christ:
8 τον οποίον αν και δεν είδετε αγαπάτε, εις τον οποίον, αν και τώρα δεν βλέπητε αυτόν, πιστεύοντες όμως αγαλλιάσθε με χαράν ανεκλάλητον και ένδοξον,
whom though ye have not seen, ye love; on whom, though ye have not as yet gazed, yet believing, ye exult with joy unutterable and glorious:
9 απολαμβάνοντες το τέλος της πίστεώς σας, την σωτηρίαν των ψυχών.
receiving the end of your faith, the salvation of your souls.
10 Περί της οποίας σωτηρίας εξεζήτησαν και εξηρεύνησαν οι προφήται οι προφητεύσαντες περί της χάριτος, ήτις έμελλε να έλθη εις εσάς·
Concerning which salvation the prophets eagerly sought and diligently inquired, who prophesied of the grace which is come to you:
11 ερευνώντες εις τίνα ή ποίον καιρόν εφανέρονε το εν αυτοίς Πνεύμα του Χριστού, ότε προεμαρτύρει τα πάθη του Χριστού και τας μετά ταύτα δόξας·
investigating to what time and to what conjuncture the Spirit of Christ in them pointed, when predicting the sufferings coming upon Christ, and the glories subsequent thereto.
12 εις τους οποίους απεκαλύφθη ότι ουχί δι' εαυτούς, αλλά δι' ημάς υπηρέτουν αυτά, τα οποία τώρα ανηγγέλθησαν προς εσάς διά των κηρυξάντων το ευαγγέλιον εις εσάς εν Πνεύματι Αγίω τω αποσταλέντι απ' ουρανού, εις τα οποία επιθυμούσιν οι άγγελοι να παρακύψωσι.
To whom it was revealed, that not for themselves, but for us were their ministrations employed in the things which are now declared unto you by those who have preached the gospel unto you by the Holy Ghost sent down from heaven; on which things the angels bending forwards eagerly desire to gaze.
13 Διά τούτο αναζωσθέντες τας οσφύας της διανοίας σας, εγκρατεύεσθε και έχετε τελείαν ελπίδα εις την χάριν την ερχομένην εις εσάς, όταν αποκαλυφθή ο Ιησούς Χριστός,
Wherefore girding up the loins of your mind, vigilant, wait with assured hope for the grace, which shall be brought unto you at the revelation of Jesus Christ;
14 ως τέκνα υπακοής μη συμμορφούμενοι με τας προτέρας επιθυμίας, τας οποίας είχετε εν αγνοία υμών,
as obedient children, not conformed to the former passions of the days of your ignorance:
15 αλλά καθώς είναι άγιος εκείνος, όστις σας εκάλεσεν, ούτω και σεις γίνεσθε άγιοι εν πάση διαγωγή·
but as he who hath called you is holy, be ye holy also in all your conduct:
16 διότι είναι γεγραμμένον· Άγιοι γίνεσθε, διότι εγώ είμαι άγιος.
because it is written, “Be ye holy; for I am holy.”
17 Και εάν επικαλήσθε Πατέρα τον κρίνοντα απροσωπολήπτως κατά το έργον εκάστου, διάγετε μετά φόβου τον καιρόν της παροικίας σας,
And if ye invoke him as Father, who without respect of persons judgeth according to every man’s work, conduct yourselves during the time of your sojourning with jealous fear:
18 εξεύροντες ότι δεν ελυτρώθητε από της ματαίας πατροπαραδότου διαγωγής υμών διά φθαρτών, αργυρίου ή χρυσίου,
knowing that ye have not been redeemed out of your vain manner of life, derived traditionally from your fathers, by the corruptible things, silver and gold,
19 αλλά διά του τιμίου αίματος του Χριστού, ως αμνού αμώμου και ασπίλου,
but by the precious blood of Christ, as the unblemished and spotless lamb:
20 όστις ήτο μεν προωρισμένος προ καταβολής κόσμου, εφανερώθη δε εν τοις εσχάτοις καιροίς διά σας,
who was indeed predestined before the foundation of the world, but manifested in these last times for us,
21 τους πιστεύοντας δι' αυτού εις τον Θεόν, τον αναστήσαντα αυτόν εκ νεκρών και δόντα εις αυτόν δόξαν, ώστε η πίστις σας και η ελπίς να ήναι εις τον Θεόν.
who by him believe in God, that raised him from the dead, and gave him glory; that your faith and hope might be in God.
22 Καθαρίσαντες λοιπόν τας ψυχάς σας με την υπακοήν της αληθείας διά του Πνεύματος προς φιλαδελφίαν ανυπόκριτον, αγαπήσατε ενθέρμως αλλήλους εκ καθαράς καρδίας,
Having purified your souls by obedience to the truth through the Spirit unto fraternal affection undissembled, love each other intensely out of a pure heart:
23 επειδή ανεγεννήθητε ουχί εκ φθαρτού σπέρματος, αλλά αφθάρτου, διά του λόγου του Θεού του ζώντος και μένοντος εις τον αιώνα. (aiōn g165)
born again, not of corruptible seed, but of incorruptible, by the quickening word of God, and which abideth for ever. (aiōn g165)
24 Διότι Πάσα σαρξ είναι ως χόρτος, και πάσα δόξα ανθρώπου ως άνθος χόρτου. Εξηράνθη ο χόρτος, και το άνθος αυτού εξέπεσεν.
“For all flesh is as grass, and all the glory of man, as the flower of grass. The grass withereth, and the flower of it falleth off:”
