< Πραξεις 3 >

1 επι το αυτο δε πετροσ και ιωαννησ ανεβαινον εισ το ιερον επι την ωραν τησ προσευχησ την ενατην
One day, as Peter and John were going up into the Temple Courts for the three o’clock Prayers,
2 και τισ ανηρ χωλοσ εκ κοιλιασ μητροσ αυτου υπαρχων εβασταζετο ον ετιθουν καθ ημεραν προσ την θυραν του ιερου την λεγομενην ωραιαν του αιτειν ελεημοσυνην παρα των εισπορευομενων εισ το ιερον
a man, who had been lame from his birth, was being carried by. This man used to be set down every day at the gate of the Temple called ‘the Beautiful Gate,’ to beg of those who went in.
3 οσ ιδων πετρον και ιωαννην μελλοντασ εισιεναι εισ το ιερον ηρωτα ελεημοσυνην
Seeing Peter and John on the point of entering, he asked them to give him something.
4 ατενισασ δε πετροσ εισ αυτον συν τω ιωαννη ειπεν βλεψον εισ ημασ
Peter fixed his eyes on him, and so did John, and then Peter said, “Look at us.”
5 ο δε επειχεν αυτοισ προσδοκων τι παρ αυτων λαβειν
The man was all attention, expecting to get something from them;
6 ειπεν δε πετροσ αργυριον και χρυσιον ουχ υπαρχει μοι ο δε εχω τουτο σοι διδωμι εν τω ονοματι ιησου χριστου του ναζωραιου εγειραι και περιπατει
but Peter added, “I have no gold or silver, but I give you what I have. In the name of Jesus Christ of Nazareth, get up and walk.”
7 και πιασασ αυτον τησ δεξιασ χειροσ ηγειρεν παραχρημα δε εστερεωθησαν αυτου αι βασεισ και τα σφυρα
Grasping the lame man by the right hand, Peter lifted him up. Instantly the man’s feet and ankles became strong,
8 και εξαλλομενοσ εστη και περιεπατει και εισηλθεν συν αυτοισ εισ το ιερον περιπατων και αλλομενοσ και αινων τον θεον
and, leaping up, he stood and began to walk about, and then went with them into the Temple Courts, walking, and leaping, and praising God.
9 και ειδεν αυτον πασ ο λαοσ περιπατουντα και αινουντα τον θεον
All the people saw him walking about and praising God;
10 επεγινωσκον τε αυτον οτι ουτοσ ην ο προσ την ελεημοσυνην καθημενοσ επι τη ωραια πυλη του ιερου και επλησθησαν θαμβουσ και εκστασεωσ επι τω συμβεβηκοτι αυτω
and, when they recognized him as the man who used to sit begging at the Beautiful Gate of the Temple, they were utterly astonished and amazed at what had happened to him.
11 κρατουντοσ δε του ιαθεντοσ χωλου τον πετρον και ιωαννην συνεδραμεν προσ αυτουσ πασ ο λαοσ επι τη στοα τη καλουμενη σολομωντοσ εκθαμβοι
While the man still clung to Peter and John, the people all quickly gathered around them in the Colonnade named after Solomon, in the greatest astonishment.
12 ιδων δε πετροσ απεκρινατο προσ τον λαον ανδρεσ ισραηλιται τι θαυμαζετε επι τουτω η ημιν τι ατενιζετε ωσ ιδια δυναμει η ευσεβεια πεποιηκοσιν του περιπατειν αυτον
On seeing this, Peter said to the people, “People of Israel, why are you surprised at this? And why do you stare at us, as though we, by any power or piety of our own, had enabled this man to walk?
13 ο θεοσ αβρααμ και ισαακ και ιακωβ ο θεοσ των πατερων ημων εδοξασεν τον παιδα αυτου ιησουν ον υμεισ μεν παρεδωκατε και ηρνησασθε αυτον κατα προσωπον πιλατου κριναντοσ εκεινου απολυειν
The God of Abraham, Isaac, and Jacob, the God of our ancestors, has done honor to his servant Jesus – him whom you gave up and disowned before Pilate, when he had decided to set him free.
14 υμεισ δε τον αγιον και δικαιον ηρνησασθε και ητησασθε ανδρα φονεα χαρισθηναι υμιν
You, I say, disowned the holy and righteous one, and asked for the release of a murderer!
15 τον δε αρχηγον τησ ζωησ απεκτεινατε ον ο θεοσ ηγειρεν εκ νεκρων ου ημεισ μαρτυρεσ εσμεν
The guide to life you put to death! But God raised him from the dead – and of that we are ourselves witnesses.
16 και επι τη πιστει του ονοματοσ αυτου τουτον ον θεωρειτε και οιδατε εστερεωσεν το ονομα αυτου και η πιστισ η δι αυτου εδωκεν αυτω την ολοκληριαν ταυτην απεναντι παντων υμων
And it is by faith in the name of Jesus, that this man, whom you all see and know, has – by his name – been made strong. Yes, it is the faith inspired by Jesus that has made this complete cure of the man, before the eyes of you all.
17 και νυν αδελφοι οιδα οτι κατα αγνοιαν επραξατε ωσπερ και οι αρχοντεσ υμων
And yet, my friends, I know that you acted as you did from ignorance, and your rulers also.
18 ο δε θεοσ α προκατηγγειλεν δια στοματοσ παντων των προφητων αυτου παθειν τον χριστον επληρωσεν ουτωσ
But it was in this way that God fulfilled all that he had long ago foretold, as to the sufferings of his Christ, by the lips of all the prophets.
19 μετανοησατε ουν και επιστρεψατε εισ το εξαλειφθηναι υμων τασ αμαρτιασ οπωσ αν ελθωσιν καιροι αναψυξεωσ απο προσωπου του κυριου
Therefore, repent and turn so that your sins may be wiped away; so that happier times may come from the Lord himself,
20 και αποστειλη τον προκεχειρισμενον υμιν χριστον ιησουν
and so that he may send you, in Jesus, your long-appointed Christ.
21 ον δει ουρανον μεν δεξασθαι αχρι χρονων αποκαταστασεωσ παντων ων ελαλησεν ο θεοσ δια στοματοσ παντων των αγιων αυτου προφητων απ αιωνοσ (aiōn g165)
But heaven must be his home, until the days of the Universal Restoration, of which God has spoken by the lips of his holy prophets from the very first. (aiōn g165)
22 μωσησ μεν γαρ προσ τουσ πατερασ ειπεν οτι προφητην υμιν αναστησει κυριοσ ο θεοσ ημων εκ των αδελφων υμων ωσ εμε αυτου ακουσεσθε κατα παντα οσα αν λαληση προσ υμασ
Moses himself said – ‘The Lord your God will raise up from among yourselves a prophet, as he raised me. To him you will listen whenever he speaks to you.
23 εσται δε πασα ψυχη ητισ εαν μη ακουση του προφητου εκεινου εξολοθρευθησεται εκ του λαου
And it will be that should anyone among the people not listen to that prophet, he will be utterly destroyed.’
24 και παντεσ δε οι προφηται απο σαμουηλ και των καθεξησ οσοι ελαλησαν και κατηγγειλαν τασ ημερασ ταυτασ
Yes, and all the prophets from Samuel onwards, and all their successors who had a message to deliver, told of these days.
25 υμεισ εστε υιοι των προφητων και τησ διαθηκησ ησ διεθετο ο θεοσ προσ τουσ πατερασ ημων λεγων προσ αβρααμ και εν τω σπερματι σου ενευλογηθησονται πασαι αι πατριαι τησ γησ
You yourselves are the heirs of the prophets, and heirs, too, of the covenant which God made with your ancestors, when he said to Abraham – ‘In your descendants will all the nations of the earth be blessed.’
26 υμιν πρωτον ο θεοσ αναστησασ τον παιδα αυτου ιησουν απεστειλεν αυτον ευλογουντα υμασ εν τω αποστρεφειν εκαστον απο των πονηριων υμων
For you, first, God raised up his servant, and sent him to bless you, by turning each one of you from his wicked ways.”

< Πραξεις 3 >