< Thaburi 107 >

1 Cookeriai Jehova ngaatho, nĩgũkorwo nĩ mwega; wendo wake ũtũũraga tene na tene.
Halleluja! Lov HERREN, thi han er god, thi hans Miskundhed varer evindelig!
2 Andũ arĩa makũũrĩtwo nĩ Jehova nĩmakiuge ũguo: o acio akũũrĩte kuuma guoko-inĩ gwa thũ,
Saa skal HERRENS genløste sige, de, han løste af Fjendens Haand
3 o acio aacookanĩrĩirie amarutĩte mabũrũri-inĩ, kuuma mwena wa irathĩro na wa ithũĩro, na kuuma mwena wa gathigathini na wa gũthini.
og samlede ind fra Landene, fra Øst og Vest, fra Nord og fra Havet.
4 Amwe morũũrire werũ-inĩ ũtarĩ kĩndũ, maagĩte njĩra ya kũmakinyia itũũra inene kũrĩa mangĩatũũrire.
I den øde Ørk for de vild, fandt ikke Vej til beboet By,
5 Maarĩ ahũtu na makanyoota, na makaaga mwĩhoko thĩinĩ wao.
de led baade Sult og Tørst, deres Sjæl var ved at vansmægte;
6 Nao magĩkaĩra Jehova marĩ mĩnyamaro-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma thĩĩna-inĩ.
men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler
7 Aamagereirie njĩra nũngarũ, nginya magĩkinya itũũra inene kũrĩa mangĩonire gwa gũtũũra.
og førte dem ad rette Vej, saa de kom til beboet By.
8 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ,
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
9 nĩgũkorwo nĩwe ũnyootoraga andũ arĩa anyootu, na akahũũnia arĩa ahũtu na maũndũ mega.
Thi han mætted den vansmægtende Sjæl og fyldte den sultne med godt.
10 Amwe maaikarĩte nduma-inĩ o na nduma-inĩ nene mũno, makĩnyamarĩka marĩ ohe na mĩnyororo ya kĩgera,
De sad i Mulm og Mørke, bundne i Pine og Jern,
11 nĩgũkorwo nĩmaremeire ciugo cia Mũrungu, o na makĩagĩra kĩrĩra kĩa Ũrĩa-ũrĩ-Igũrũ-Mũno bata.
fordi de havde staaet Guds Ord imod og ringeagtet den Højestes Raad.
12 Nĩ ũndũ ũcio akĩmarutithia wĩra wa hinya; nao makĩhĩngwo na gũkĩaga wa kũmateithia.
Deres Hjerte var knuget af Kummer, de faldt, der var ingen, som hjalp;
13 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ thĩĩna-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma mĩnyamaro-inĩ.
men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
14 Nake aamarutire nduma-inĩ, akĩmaruta kũu nduma-inĩ nene mũno, na agĩtuanga mĩnyororo ĩrĩa moohetwo nayo.
førte dem ud af Mørket og Mulmet og sønderrev deres Baand.
15 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ,
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn.
16 nĩgũkorwo nĩoinangaga ihingo cia gĩcango na akoinanga mĩgĩĩko ya kĩgera.
Thi han sprængte Døre af Kobber og sønderslog Slaaer af Jern.
17 Amwe maatuĩkire andũ akĩĩgu nĩ ũndũ wa mĩthiĩre yao ya ũremi, o na nĩ ũndũ wa waganu wao magĩtuĩka a gũthĩĩnĩka.
De sygnede hen for Synd og led for Brødes Skyld,
18 Magĩtuĩka a kũira ngoro mona irio o ciothe, nao magĩkuhĩrĩria ihingo cia gĩkuũ.
de væmmedes ved al Slags Mad, de kom Dødens Porte nær;
19 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ mĩnyamaro-inĩ, nake akĩmaruta thĩĩna-inĩ.
men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
20 Aatũmire kiugo gĩake akĩmahonia; aamateithũrire kuuma mbĩrĩra-inĩ.
sendte sit Ord og lægede dem og frelste deres Liv fra Graven.
21 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ.
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn
22 Nĩmakĩrute igongona rĩa gũcookia ngaatho, na mamenyithanie mawĩko make makĩinaga nyĩmbo cia gĩkeno.
og ofre Lovprisningsofre og med Jubel forkynde hans Gerninger.
23 Angĩ maagereire iria-inĩ marĩ marikabu-inĩ; maathiiaga wonjoria kũu maria-inĩ manene.
De for ud paa Havet i Skibe, drev Handel paa vældige Vande,
24 Nĩmoonire mawĩko ma Jehova, makĩona ciĩko ciake cia magegania kũu kũriku.
blev Vidne til HERRENS Gerninger, hans Underværker i Dybet;
25 Nĩgũkorwo aaririe, akĩarahũra kĩhuhũkanio kĩrĩa gĩatũmire iria rĩgĩe na makũmbĩ.
han bød, og et Stormvejr rejste sig, Bølgerne taarnedes op;
26 Marikabu igĩikanio na igũrũ, na igĩcooka igĩikanio na kũu thĩ kũrĩa kũriku; andũ acio magĩkua ngoro nĩ ũndũ marĩ ũgwati-inĩ mũnene.
mod Himlen steg de, i Dybet sank de, i Ulykken svandt deres Mod;
27 Makĩagaga na magĩtũgũũga ta andũ arĩĩu; ũũgĩ wao wothe nĩwakinyĩte mũthia.
de tumled og raved som drukne, borte var al deres Visdom;
28 Hĩndĩ ĩyo magĩkaĩra Jehova marĩ thĩĩna-inĩ, nake akĩmahonokia kuuma mĩnyamaro-inĩ.
men de raabte til HERREN i Nøden, han frelste dem af deres Trængsler,
29 Nake akĩhooreria kĩhuhũkanio kĩu kĩnene; namo makũmbĩ ma iria rĩu magĩkirio ki.
skiftede Stormen til Stille, saa Havets Bølger tav;
30 Nao magĩkena nĩ iria rĩu kũhoorera, nake akĩmakinyia nginya gĩcukĩro-inĩ kĩa marikabu kĩrĩa merirĩirie gũkinya.
og glade blev de, fordi det stilned; han førte dem til Havnen, de søgte.
31 Nĩmagĩcookerie Jehova ngaatho nĩ ũndũ wa wendo wake ũrĩa ũtathiraga, na mawĩko make ma magegania marĩa eekĩire andũ.
Lad dem takke HERREN for hans Miskundhed, for hans Underværker mod Menneskens Børn,
32 Nĩmamũtũũgĩrie kĩũngano-inĩ kĩa andũ, na mamũgooce marĩ kĩama-inĩ kĩa athuuri.
ophøje ham i Folkets Forsamling og prise ham i de Ældstes Kreds!
33 Aagarũrire kũrĩa kwarĩ njũũĩ gũgĩtuĩka werũ, nakuo kũrĩa kwarĩ ithima ciathereraga gũgĩtuĩka kũndũ kũngʼaru,
Floder gør han til Ørken og Kilder til øde Land,
34 naguo bũrũri ũrĩa woimaga irio mũno akĩũtua werũ wa igata ũtaarĩ kĩndũ, tondũ wa waganu wa andũ arĩa maatũũraga kuo.
til Saltsteppe frugtbart Land for Ondskabens Skyld hos dem, som bor der.
35 Aagarũrire kũrĩa kwarĩ werũ gũkĩgĩa tũria twa maaĩ, nakuo kũrĩa kwarĩ kũngʼaru agĩtũma gũkunũke ithima;
Ørken gør han til Vanddrag, det tørre Land til Kilder;
36 nao andũ arĩa maarĩ ahũtu akĩmarehe kuo, nao magĩaka itũũra inene rĩa gũikara.
der lader han sultne bo, saa de grunder en By at bo i,
37 Maarĩmire mĩgũnda na makĩhaanda mĩthabibũ, ĩrĩa yaciarire magetha maingĩ;
tilsaar Marker og planter Vin og høster Afgrødens Frugt.
38 aamarathimire nao makĩingĩha mũno, na ndaarekire mahiũ mao manyiihe.
Han velsigner dem, de bliver mange, han lader det ikke skorte paa Kvæg.
39 Mũigana wao ũgĩcooka ũkĩnyiiha, na makĩagithio hinya, nĩ kũhinyĩrĩrio, na kũnyariirĩka, o na kĩeha;
De bliver faa og segner under Modgangs og Kummers Tryk,
40 we ũrĩa ũnyararithagia andũ arĩa marĩ igweta-rĩ, agĩtũma morũũre kũndũ gũtaarĩ njĩra.
han udøser Haan over Fyrster og lader dem rave i vejløst Øde.
41 No rĩrĩ, nĩarutire andũ arĩa abatari mathĩĩna-inĩ, na andũ a nyũmba ciao akĩmaingĩhia o ta mahiũ.
Men han løfter den fattige op af hans Nød og gør deres Slægter som Hjorde;
42 Andũ arĩa arũngĩrĩru monaga ũguo magakena, no arĩa othe aaganu nĩgũkirio makiragio.
de oprigtige ser det og glædes, men al Ondskab lukker sin Mund.
43 Mũndũ o wothe mũũgĩ-rĩ, nĩarũmbũiye maũndũ macio, na ecũũranie ũhoro wa wendo mũnene wa Jehova.
Hvo som er viis, han mærke sig det og lægge sig HERRENS Naade paa Sinde!

< Thaburi 107 >