Thimo 5
1 Mũrũ wakwa, thikĩrĩria ũũgĩ ũyũ wakwa, tega gũtũ wega ũigue ciugo ciakwa cia ũtaũku,
Son min, gjev agt på min visdom, lut øyra ned til mitt vit!
2 nĩguo ũtũũrie ũbaarĩrĩri, nayo mĩromo yaku ĩtũũrie ũmenyo.
So du kann halda deg gløggtenkt, og lipporne gøyma på kunnskap.
3 Nĩgũkorwo mĩromo ya mũtumia mũtharia itaataga ũũkĩ, na mĩario yake ĩnyorokete gũkĩra maguta;
For honning dryp av skjøkjelippor, og hennar gom er sleipar’ enn olje,
4 no marigĩrĩrio nĩmũrũrũ ta maaĩ ma nyongo, nĩ mũũgĩ ta rũhiũ rwa njora rũrĩa rũũgĩ mbarĩ cierĩ.
men til slutt er ho beisk som malurt, kvass som eit tvieggja sverd.
Hennar føter stig ned til dauden, hennar fet fører radt til helheims. (Sheol h7585)
6 Ndeciiragia ũhoro wa njĩra ya muoyo; njĩra ciake nĩ njogomu, nowe ndooĩ ũguo.
Ho gjeng ikkje livsens stig, gålaus vinglar ho vegvill.
7 Atĩrĩrĩ, ariũ akwa, ta thikĩrĩriai; mũtikanatiganĩrie ũrĩa ngũmwĩra.
Og no, søner, høyr på meg, og vik ikkje frå det munnen min mæler!
8 Thiiagĩrai njĩra ĩrĩ kũraya nake, mũtigakuhĩrĩrie mũrango wa nyũmba yake,
Lat din veg vera langt frå henne, kom’kje nær til husdøri hennar!
9 nĩguo mũtikaheane hinya wanyu mwega kũrĩ andũ angĩ, na mĩaka yanyu kũrĩ mũndũ ũtarĩ tha,
Annars gjev du din vænleik til andre, åt ein hardstyrar åri dine.
10 nĩguo ageni matikehũũnie na ũtonga wanyu, na kĩrĩa ũnogeire gĩtongie mũciĩ wa mũndũ wa kũngĩ.
Av di eiga vil framande mettast, det du samla med stræv, kjem i annanmanns hus,
11 Marigĩrĩrio-inĩ ma muoyo waku nĩũgacaaya, hĩndĩ ĩrĩa nyama cia mwĩrĩ waku na mwĩrĩ waku igaakorwo ithirĩte hinya.
so du lyt stynja til slutt når ditt hold og kjøt er upptært,
12 Ũkoiga atĩrĩ, “Hĩ, kaĩ nĩndathũũrire gũtaarwo-ĩ! Hĩ, kaĩ ngoro yakwa nĩyamenete kũrũithio-ĩ!
og segja: «Kor kunde eg hata tukt, og hjarta mitt vanvyrda age?
13 Ndingĩathĩkĩire arutani akwa, kana thikĩrĩrie ataarani akwa.
Kvi høyrde eg ikkje på meistrarne mine, og lydde på deim som lærde meg?
14 Nĩnginyĩte hũgũrũrũ-inĩ cia mwanangĩko, ndĩ o gatagatĩ-inĩ ga kĩũngano gĩothe.”
Nær var eg komen ille i det midt i mengdi som sat til tings.»
15 Atĩrĩrĩ, nyuuaga maaĩ ma itangi rĩaku we mwene, maaĩ marĩa mathereraga moimĩte gĩthima-inĩ gĩaku mwene.
Drikk or din eigen brunn, det som renn or di eigi kjelda!
16 Nĩ kwagĩrĩire ithima ciaku ciunagĩre maaĩ barabara-inĩ, kana tũrũũĩ twaku tuunagĩre ihaaro-inĩ cia mũingĩ?
Skulde kjeldorne dine renna på gata, vatsbekkjerne dine ute på torgi?
17 Nĩmagĩtũũre marĩ maku wiki, matigatuĩke maku na mũndũ wa kũngĩ o na rĩ.
Lat deim vera berre for deg, og ikkje for framande med deg!
18 Gĩthima gĩaku kĩrorathimwo, nawe ũkenagĩre mũtumia wa ũnini waku.
Kjelda di vere velsigna, gled du deg i din ungdoms viv.
19 Athakarĩte ta thwariga ya mũgoma, akaagĩra ta gathiiya ka mũgoma: kĩiganagwo nĩ nyondo ciake hĩndĩ ciothe, ũkenagio nĩ wendo wake hĩndĩ ciothe.
Elskhugs-hindi, ynde-gasella - barmen hennar alltid deg kveikje, stødt vere du trylt av hennar kjærleik.
20 Mũrũ wakwa, nĩ kĩĩ kĩngĩtũma ũkenio nĩ mũtumia mũtharia? Nĩ kĩĩ kĩngĩtũma ũhĩmbĩrie gĩthũri kĩa mũtumia wa mũndũ ũngĩ?
Kvi skulde du, son min, tryllast av onnor kona, og femna barmen på framand kvinna?
21 Nĩgũkorwo mĩthiĩre ya mũndũ nĩyonagwo nĩ Jehova, nake nĩatuĩragia njĩra ciake ciothe.
For Herren hev kvar manns vegar for augo, og han jamnar alle hans stigar.
22 Ciĩko njũru cia mũndũ mwaganu nĩcio imũtegaga; nga cia mehia make nĩcio imuohaga, ikamũrũmia biũ.
Den gudlause vert fanga i misgjerningarne sine, hans synde-band bind honom fast.
23 Mũndũ ũcio nĩagaakua nĩ kwaga ũtaaro, akoora nĩ ũndũ wa ũrimũ wake mũnene.
Han døyr av di han ikkje let seg aga, og ved sin store dårskap tumlar han i koll.
