< Ayubu 38 >

1 Nake Jehova agĩcookeria Ayubu ũhoro arĩ kĩhuhũkanio-inĩ, akĩmwĩra atĩrĩ:
Depois d'isto o Senhor respondeu a Job d'um redemoinho, e disse:
2 “Nũũ ũyũ ũrekĩra kĩrĩra gĩakwa nduma na ciugo itarĩ na ũmenyo?
Quem é este que escurece o conselho com palavras sem conhecimento?
3 Wĩhotore ta mũndũ mũrũme; nĩngũkũũria ciũria, nawe ũkĩnjookerie.
Agora cinge os teus lombos, como homem; e perguntar-te-hei, e tu me ensina.
4 “Warĩ kũ rĩrĩa ndaakire mũthingi wa thĩ? Njĩĩra akorwo ũrĩ na ũũgĩ wa kũmenya.
Onde estavas tu, quando eu fundava a terra? faze-m'o saber, se tens intelligencia.
5 Nũũ wathimire mũigana wayo? Ti-itherũ wee nĩũũĩ! Nũũ watambũrũkirie rũrigi rwa gũthima igũrũ rĩayo?
Quem lhe poz as medidas? se tu o sabes; ou quem estendeu sobre ella o cordel?
6 Mĩthingi yayo yahandirwo igũrũ rĩa kĩĩ, kana nũũ wahaandire ihiga rĩayo rĩa koine,
Sobre que estão fundadas as suas bases? ou quem assentou a sua pedra da esquina,
7 hĩndĩ ĩrĩa njata cia rũciinĩ ciainire hamwe, na araika othe makĩanĩrĩra nĩ gũkena?
Quando as estrellas da alva juntas alegremente cantavam, e todos os filhos de Deus jubilavam?
8 “Nũũ wahingĩrĩirie iria na mĩrango rĩrĩa rĩatumũkire kuuma nda,
Ou quem encerrou o mar com portas, quando trasbordou e saiu da madre;
9 rĩrĩa ndatuire matu nguo ciarĩo, na ngĩrĩoha nduma nene ta taama warĩo,
Quando eu puz as nuvens por sua vestidura, e a escuridão por envolvedouro?
10 rĩrĩa ndarĩkĩrĩire mĩhaka, na ngĩrĩhingĩra na mĩrango yarĩo, na ngĩĩkĩra mĩgĩĩko handũ hayo,
Quando passei sobre elle o meu decreto, e lhe puz portas e ferrolhos;
11 rĩrĩa ndoigire atĩrĩ, ‘Ũkinyage o haha na ndũkanahakĩre; makũmbĩ maku macio metĩĩi-rĩ, hau nĩho marĩĩkinyaga’?
E disse: Até aqui virás, e não mais adiante, e aqui se quebrarão as tuas ondas empolladas?
12 “Kuuma o kĩambĩrĩria-rĩ, ũrĩ waathana atĩ rũciinĩ rũgĩe ho, kana ũkĩonereria ũtheri wa rũciinĩ harĩa ũkuumĩrĩra,
Ou desde os teus dias déste ordem á madrugada? ou mostraste á alva o seu logar;
13 nĩguo ũhote kũnyiita thĩ na mĩthia yaguo, nao arĩa aaganu maribaribwo moime kuo?
Para que pegasse dos fins da terra, e os impios fossem sacudidos d'ella;
14 Thĩ ĩhaanaga ta rĩũmba rĩhũrĩtwo mũhũũri; mũonekere wayo ũtariĩ ta mũhianĩre wa nguo.
E se transformasse como o barro, sob o sello, e se pozessem como vestidos;
15 Andũ arĩa aaganu nĩmaimagwo ũtheri wao, na guoko kwao kũrĩa kuoetwo na igũrũ gũkoinwo.
E dos impios se desvie a sua luz, e o braço altivo se quebrante;
16 “Ũrĩ wathiĩ rũgendo nginya kũrĩa iria rĩtherũkagĩra, kana ũgaceera itwe-inĩ cia ndia kũrĩa kũriku mũno?
Ou entraste tu até ás origens do mar? ou passeaste no mais profundo do abysmo?
17 Ũrĩ wonio ihingo cia gĩkuũ? Ũrĩ wona ihingo cia kĩĩruru gĩa gĩkuũ?
Ou descobriram-se-te as portas da morte? ou viste as portas da sombra da morte?
18 Ũrĩ wamenya ũnene wa wariĩ wa thĩ? Njĩĩra akorwo nĩũũĩ maũndũ macio mothe.
Ou com o teu entendimento chegaste ás larguras da terra? faze-m'o saber, se sabes tudo isto.
19 “Njĩra ya gũthiĩ kũrĩa ũtheri ũtũũraga nĩĩrĩkũ? Nayo nduma ĩikaraga kũ?
Onde está o caminho para onde mora a luz? e, quanto ás trevas, onde está o seu logar;
20 No ũcitware gwacio? Nĩũũĩ tũcĩra twa gũthiĩ kũrĩa itũũraga?
Para que as tragas aos seus limites, e para que saibas as veredas da sua casa?
21 Ti-itherũ wee nĩũũĩ, nĩgũkorwo warĩ mũciare! Wee-rĩ, nĩũtũũrĩte mĩaka mĩingĩ!
Acaso tu o sabes, porque já então eras nascido, e por ser grande o numero dos teus dias?
22 “Ũrĩ watoonya makũmbĩ kũrĩa tharunji ĩigĩtwo, kana ũkĩona makũmbĩ kũrĩa mbura ya mbembe ĩigĩtwo,
Ou entraste tu até aos thesouros da neve? e viste os thesouros da saraiva,
23 o icio njigĩte nĩ ũndũ wa mahinda ma thĩĩna, ngaciiga nĩ ũndũ wa matukũ ma mbaara na ma kũrũa.
Que eu retenho até do tempo da angustia, até ao dia da peleja e da guerra?
24 Njĩra ya gũthiĩ kũrĩa ũtheri ũgayanagĩrio nĩĩrĩkũ, kana ya gũthiĩ kũrĩa rũhuho rwa irathĩro rũhurunjagĩrwo gũkũ thĩ?
Onde está o caminho em que se reparte a luz, e se espalha o vento oriental sobre a terra?
25 Nũũ wenjagĩra mbura ya kĩboboto mũtaro wa kũgerera, kana agatemera mbura ya marurumĩ njĩra,
Quem abriu para a inundação um leito, e um caminho para os relampagos dos trovões;
26 nĩguo mbura yure bũrũri ũtatũũraga mũndũ, na yure werũ kũrĩa gũtarĩ mũndũ,
Para chover sobre a terra, onde não ha ninguem, e no deserto, em que não ha gente;
27 nĩguo ĩhũũnagie kũu gũtiganĩrie gũgakira ihooru, na ĩtũme kũmere nyeki?
Para fartar a terra deserta e assolada, e para fazer crescer os renovos da herva?
28 Mbura nĩĩrĩ ithe? Nũũ mũciari wa matata ma ime?
A chuva porventura tem pae? ou quem géra as gottas do orvalho,
29 Tharunji yumaga nda ya ũ? Nũũ ũciaraga mbaa ĩrĩa yumaga igũrũ,
De cujo ventre procede o gelo? e quem gera a geada do céu?
30 rĩrĩa maaĩ momaga ta ihiga, rĩrĩa maaĩ marĩa marĩ igũrũ wa iria magwatana?
Como debaixo de pedra as aguas se escondem: e a superficie do abysmo se coalha.
31 “Wee-rĩ, wahota kuohania njata iria thaka cia Kĩrĩmĩra? Wahota kuohora mĩkanda ya njata iria ciĩtagwo Karaũ?
Ou poderás tu ajuntar as delicias das sete estrellas, ou soltar os atilhos do Orion?
32 Wahota kuumagaragia njata iria ciĩtagwo Mazarothu o mahinda maacio maakinya, kana wahota gũtongoria Nduba na ciana ciayo?
Ou produzir as constellações a seu tempo? e guiar a Ursa com seus filhos?
33 Nĩũũĩ mawatho ma igũrũ? No ũhote kũhaanda wathani wa Ngai ũrũme gũkũ thĩ?
Sabes tu as ordenanças dos céus? ou podes dispor do dominio d'elles sobre a terra?
34 “Wahota kwanĩrĩra nginya mũgambo waku ũkinye matu-inĩ nĩguo kuure wĩhumbĩre na kĩguũ kĩa maaĩ?
Ou podes levantar a tua voz até ás nuvens, para que a abundancia das aguas te cubra?
35 Wee nĩwe ũtũmaga heni ithiĩ na njĩra ciacio? Nĩikũrehagĩra ũhoro igakwĩra atĩ, ‘Tũrĩ haha’?
Ou enviarás aos raios para que saiam, e te digam: Eis-nos aqui?
36 Nũũ waheire ngoro ũũgĩ, kana akĩhe meciiria ũmenyo?
Quem poz a sabedoria nas entranhas? ou quem deu ao sentido o entendimento?
37 Nũũ ũrĩ na ũũgĩ wa gũtara matu? Nũũ ũngĩhota kũinamia ndigithũ cia maaĩ cia igũrũ
Quem numerará as nuvens pela sabedoria? ou os odres dos céus, quem os abaixará,
38 rĩrĩa rũkũngũ rwatondora, nayo ndoro ĩkooma ĩkanyiitana?
Quando se funde o pó n'uma massa, e se apegam os torrões uns aos outros?
39 “Nĩwe ũguĩmagĩra mũrũũthi wa mũgoma wone gĩa kũrĩa, kana nĩwe ũniinagĩra mĩrũũthi ngʼaragu
Porventura caçarás tu preza para a leôa? ou fartaras a fome dos filhos dos leões,
40 rĩrĩa ĩkomereire imamo-inĩ ciayo, kana rĩrĩa ĩikaraga yoheirie nyamũ ihinga-inĩ?
Quando se agacham nos covis, e estão á espreita nas covas?
41 Nũũ ũheaga ihuru irio rĩrĩa tũcui twarĩo tũgũkaĩra Mũrungu tũkĩũrũũraga nĩ kwaga irio?
Quem prepara aos corvos o seu alimento, quando os seus pintainhos gritam a Deus e andam vagueando, por não terem de comer?

< Ayubu 38 >