Ayubu 26
1 Ningĩ Ayubu agĩcookia atĩrĩ:
Job antwoordde, en sprak
2 “Kaĩ ũrĩ gũteithia ũrĩa ũtarĩ na ũhoti-ĩ! Kaĩ ũrĩ kũhonokia guoko kũrĩa gũtarĩ na hinya-ĩ!
Hoe goed weet ge den zwakke te helpen, De krachteloze arm te stutten?
3 Kaĩ ũrĩ gũtaara mũndũ ũtarĩ na ũũgĩ-ĩ! Na atĩrĩ, kaĩ nĩwonanĩtie ũmenyo mũnene-ĩ!
Hoe weet ge den onwetende raad te geven, En wat wijze lessen spreidt ge ten toon?
4 Nũũ wagũteithia kwaria ciugo icio? Na nĩ roho waũ waria na kanua gaku?
Met wiens hulp hebt ge uw woord gesproken Wiens geest is van u uitgegaan?
5 “Arĩa akuũ marĩ na ruo rũnene, o acio marĩ rungu rwa maaĩ na kĩrĩa gĩothe gĩtũũraga kuo.
De schimmen beven onder de aarde De wateren sidderen met die erin wonen;
Het dodenrijk ligt naakt voor zijn oog, De onderwereld zonder bedekking. (Sheol h7585)
7 Atambũrũkagia matu ma mwena wa gathigathini igũrũ rĩa kũndũ gũtarĩ kĩndũ; nayo thĩ ndarĩ kĩndũ amĩcunjurĩtie nakĩo.
Hij spant het Noorden over de baaierd, Hangt de aarde boven het niet;
8 Athayaga maaĩ thĩinĩ wa matu make, no matu macio matingĩtembũrwo nĩ ũritũ wamo.
Hij knevelt de wateren in zijn zwerk, De wolken bersten niet onder haar last;
9 Ahumbagĩra ũthiũ wa mweri rĩrĩa waiganana, agatambũrũkia matu make igũrũ rĩaguo.
Hij bedekt het gelaat der volle maan, En spreidt er zijn nevel over uit.
10 Nĩekĩrĩte rũkiriri igũrũ rĩa maaĩ, rũkahakania ũtheri na nduma.
Hij trekt een kring langs de waterspiegel, Waar het licht aan de duisternis grenst;
11 Itugĩ iria itiirĩrĩire igũrũ nĩ ithingithaga, ikagegearaga nĩ ũndũ wa ikũũmana rĩake.
De zuilen van de hemel staan te waggelen, Rillen van angst voor zijn donderende stem.
12 Nĩoirugire maaĩ ma iria na ũndũ wa hinya wake; na nĩ ũndũ wa ũũgĩ wake nĩatinaangirie Rahabu tũcunjĩ.
Hij zwiept de zee door zijn kracht, Ranselt Ráhab door zijn beleid;
13 Mĩhũmũ yake nĩyo yathakaririe igũrũ; guoko gwake nĩ gwatheecire nyoka ĩrĩa ĩnyororokaga na ihenya.
Zijn adem blaast de hemel schoon, Zijn hand doorboort de vluchtende Slang!
14 Atĩrĩrĩ, ĩno no mĩthia ya mawĩra make; kaĩ no kamũheehũ kanini tũiguaga ka ũhoro wake-ĩ! Nũũ ũngĩgĩtaũkĩrwo nĩ marurumĩ ma ũhoti wake?”
Is dit nog enkel de zoom van zijn wegen Hoe weinig verstaan wij ervan, En wie begrijpt dan de kracht van zijn donder?
