Psalm 94

1 Gott der Rache, o HERR, du Gott der Rache, brich hervor!

Boże zemsty, PANIE Boże zemsty, objaw się!

2 Erhebe dich, du Richter der Erde, gib den Stolzen ihren Lohn!

Powstań, Sędzio [całej] ziemi, odpłać pysznym.

3 Wie lange sollen die Gottlosen, o HERR, wie lange sollen die Gottlosen frohlocken?

Jak długo niegodziwi, PANIE, jak długo niegodziwi będą się radować?

4 Sie halten viele und freche Reden; stolz überheben sich alle Übeltäter.

[Jak długo] będą pleść, mówić zuchwale i chełpić się wszyscy czyniący nieprawość?

5 Sie knebeln dein Volk, o HERR, und unterdrücken dein Erbteil.

Depczą twój lud, PANIE, i gnębią twoje dziedzictwo.

6 Sie erwürgen Witwen und Fremdlinge und ermorden Waisen;

Mordują wdowy i przybysza, zabijają sieroty.

7 und dann sagen sie: «Der HERR sieht es nicht, und der Gott Jakobs achtet es nicht!»

I mówią: PAN tego nie widzi, nie dostrzega tego Bóg Jakuba.

8 Nehmt doch Verstand an, ihr Unvernünftigen unter dem Volk, ihr Toren, wann wollt ihr klug werden?

Zrozumcie, nierozumni wśród ludu! A wy, głupcy, kiedy zmądrzejecie?

9 Der das Ohr gepflanzt hat, sollte der nicht hören? Der das Auge gebildet hat, sollte der nicht sehen?

Czy ten, który wszczepił ucho, nie słyszy? Czy ten, który ukształtował oko, nie widzi?

10 Der die Nationen züchtigt, sollte der nicht strafen, er, der die Menschen Erkenntnis lehrt?

Czy ten, który chłoszcze narody, nie będzie karał? [Ten], który uczy człowieka wiedzy, [czy nie wie]?

11 Der HERR kennt die Anschläge der Menschen, [weiß, ] daß sie vergeblich sind.

PAN zna myśli ludzkie; [wie], że są marnością.

12 Wohl dem Mann, den du, HERR, züchtigst und den du aus deinem Gesetze belehrst,

Błogosławiony mąż, którego ty chłoszczesz, PANIE, i uczysz go twym prawem;

13 ihm Ruhe zu geben vor den Tagen des Unglücks, bis dem Gottlosen die Grube gegraben wird.

Aby dać mu odpocząć od złych dni, aż będzie wykopany dół dla niegodziwego.

14 Denn der HERR wird sein Volk nicht verstoßen und sein Erbteil nicht verlassen;

PAN bowiem nie odrzuci swego ludu i nie opuści swego dziedzictwa.

15 denn zur Gerechtigkeit kehrt das Gericht zurück, und alle aufrichtigen Herzen werden ihm folgen!

Ale sąd powróci do sprawiedliwości, a wszyscy serca prawego [pójdą] za nim.

16 Wer steht mir bei wider die Bösen, wer tritt für mich ein wider die Übeltäter?

Któż stanie przy mnie przeciwko złoczyńcom? Kto ujmie się za mną przeciwko czyniącym nieprawość?

17 Wäre der HERR nicht meine Hilfe, wie bald würde meine Seele in der Totenstille wohnen!

Gdyby PAN nie przyszedł mi z pomocą, moja dusza przebywałaby w milczeniu.

18 Sooft ich aber auch sprach: «Mein Fuß ist wankend geworden», hat deine Gnade, o HERR, mich gestützt.

Gdy powiedziałem: Moja noga się chwieje, twoje miłosierdzie, PANIE, mnie wsparło.

19 Bei den vielen Sorgen in meinem Herzen erquickten deine Tröstungen meine Seele.

W niezliczonych myślach mego serca twoje pociechy rozweselają moją duszę.

20 Sollte mit dir Gemeinschaft haben der Thron des Verderbens, der Unheil schafft; durch Gesetz?

Czy sprzymierzy się z tobą tron nieprawości, który wyrządza krzywdę pod pozorem prawa?

21 Sie greifen die Seele des Gerechten an und verdammen unschuldiges Blut.

Zbierają się przeciw duszy sprawiedliwego i krew niewinną potępiają.

22 Aber der HERR ward mir zur festen Burg, zum Felsen, wo ich Zuflucht fand.

Lecz PAN jest moją twierdzą, mój Bóg – skałą mojej ucieczki.

23 Und er ließ ihr Unrecht auf sie selber fallen, und er wird sie durch ihre eigene Bosheit vertilgen; der HERR, unser Gott, wird sie vertilgen.

On obróci przeciwko nim ich nieprawość i za ich zło ich wytraci; wytraci ich PAN, nasz Bóg.