Psalm 34
1 Von David. Als er seine Gebärde verstellte vor Abimelech und dieser ihn von sich trieb und er hinwegging. Ich will den HERRN allezeit preisen, sein Lob soll immerdar in meinem Munde sein.
Psalm Dawidowy, gdy sobie odmienił postawę przed Abimelechem, od którego będąc wygnany, odszedł. Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.
2 Meine Seele rühme sich des HERRN; die Elenden sollen es hören und sich freuen.
W Panu się chlubić będzie dusza moja, co usłyszawszy pokorni rozweselą się.
3 Preiset mit mir den HERRN, und lasset uns miteinander seinen Namen erhöhen!
Wielbijcie Pana ze mną, a wywyższajmy imię jego społecznie.
4 Da ich den HERRN suchte, antwortete er mir und errettete mich aus aller meiner Furcht.
Bom szukał Pana, i wysłuchał mię, a ze wszystkich strachów moich wyrwał mię.
5 Die auf ihn blicken, werden strahlen, und ihr Angesicht wird nicht erröten.
Którzy nań spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.
6 Da dieser Elende rief, hörte der HERR und half ihm aus allen seinen Nöten.
Ten chudzina wołał, a Pan wysłuchał, i ze wszystkich ucisków jego wybawił go.
7 Der Engel des HERRN lagert sich um die her, so ihn fürchten, und errettet sie.
Zatacza obóz Anioł Pański około tych, którzy się go boją, i wyrywa ich.
8 Schmecket und sehet, wie freundlich der HERR ist; wohl dem, der auf ihn traut!
Skosztujcież, a obaczcie, jako jest dobry Pan: błogosławiony człowiek, który w nim ufa.
9 Fürchtet den HERRN, ihr seine Heiligen; denn die ihn fürchten, haben keinen Mangel.
Bójcie się Pana święci jego; bo niemasz niedostatku bojącym się go.
10 Junge Löwen leiden Not und Hunger; aber die den HERRN suchen, müssen nichts Gutes entbehren.
Lwięta niedostatek cierpią i głód; lecz szukającym Pana nie będzie schodziło na wszelkiem dobrem.
11 Kommt her, ihr Kinder, hört mir zu; ich will euch die Furcht des HERRN lehren!
Pójdźcież synowie, słuchajcie mię; bojaźni Pańskiej was nauczę.
12 Wer hat Lust zum Leben und möchte gern gute Tage sehen?
Któż jest, co chce długo żyć, a miłuje dni, aby widział dobra?
13 Behüte deine Zunge vor Bösem und deine Lippen, daß sie nicht trügen;
Strzeż języka twego od złego, a warg twoich, aby nie mówiły zdrady.
14 weiche vom Bösen und tue Gutes, suche Frieden und jage ihm nach!
Odwróć się od złego, a czyń dobrze; szukaj pokoju, a ścigaj go.
15 Die Augen des HERRN achten auf die Gerechten und seine Ohren auf ihr Schreien;
Oczy Pańskie otworzone są na sprawiedliwych, a uszy jego na wołanie ich;
16 das Antlitz des HERRN steht wider die, so Böses tun, daß er ihr Gedächtnis von der Erde vertilge.
Ale oblicze Pańskie przeciwko tym, którzy broją złości, aby wykorzenił z ziemi pamiątkę ich.
17 Als jene schrieen, hörte der HERR und rettete sie aus aller ihrer Not.
Wołają sprawiedliwi, a Pan ich wysłuchiwa, i ze wszystkich trudności ich wybawia ich.
18 Der HERR ist nahe denen, die zerbrochenen Herzens sind, und hilft denen, deren Geist zerschlagen ist.
Bliski jest Pan tym, którzy są skruszonego serca, a utrapionych w duchu zachowuje.
19 Der Gerechte muß viel leiden; aber der HERR rettet ihn aus dem allem.
Wiele złego przychodzi na sprawiedliwego; ale z tego wszystkiego wyrywa go Pan.
20 Er bewahrt ihm alle seine Gebeine, daß nicht eines derselben zerbrochen wird.
On strzeże wszystkich kości jego, tak, iż i jedna z nich nie skruszy się.
21 Den Gottlosen wird die Bosheit töten, und die den Gerechten hassen, müssen es büßen.
Zabije złość niepobożnego, a którzy w nienawiści mają sprawiedliwego, będą spustoszeni;
22 Der HERR erlöst die Seele seiner Knechte, und alle, die auf ihn vertrauen, werden es nicht zu büßen haben.
Ale Pan odkupi duszę sług swoich, a nie będą spustoszeni wszyscy, którzy w nim ufają.
