Psalm 103

1 Von David. Lobe den HERRN, meine Seele, und alles, was in mir ist, seinen heiligen Namen!

Psalm Dawida. Błogosław, moja duszo, PANA, i całe moje wnętrze – jego święte imię.

2 Lobe den HERRN, meine Seele, und vergiß nicht, was er dir Gutes getan!

Błogosław, moja duszo, PANA, i nie zapominaj o wszystkich jego dobrodziejstwach.

3 Der dir alle deine Sünden vergibt und alle deine Gebrechen heilt;

On przebacza wszystkie twoje nieprawości, on uzdrawia wszystkie twoje choroby;

4 der dein Leben vom Verderben erlöst, der dich krönt mit Gnade und Barmherzigkeit;

On wybawia twoje życie od zguby, on cię koronuje miłosierdziem i wielką litością.

5 der dein Alter mit Gutem sättigt, daß du wieder jung wirst wie ein Adler.

On nasyca dobrem twoje usta i odnawia twoją młodość jak u orła.

6 Der HERR übt Gerechtigkeit und schafft allen Unterdrückten Recht.

PAN wymierza sprawiedliwość i sąd wszystkim uciśnionym.

7 Er hat seine Wege Mose kundgetan, den Kindern Israel seine Taten.

Dał poznać swe drogi Mojżeszowi, a synom Izraela swoje dzieła.

8 Barmherzig und gnädig ist der HERR, geduldig und von großer Güte.

Łaskawy i litościwy jest PAN, nieskory do gniewu i [pełen] wielkiego miłosierdzia.

9 Er wird nicht immerdar hadern und nicht ewiglich zürnen.

Nie będzie się spierał bez końca ani wiecznie [gniewu] chował.

10 Er hat nicht mit uns gehandelt nach unsern Sünden und uns nicht vergolten nach unsrer Missetat;

Nie postępuje z nami według naszych grzechów ani nie odpłaca nam według naszych nieprawości.

11 denn so hoch der Himmel über der Erde ist, so groß ist seine Gnade über die, so ihn fürchten;

Jak wysoko bowiem są niebiosa nad ziemią, [tak] wielkie [jest] jego miłosierdzie nad tymi, którzy się go boją.

12 so fern der Morgen ist vom Abend, hat er unsre Übertretung von uns entfernt.

Jak daleko jest wschód od zachodu, [tak] daleko oddalił od nas nasze występki.

13 Wie sich ein Vater über Kinder erbarmt, so erbarmt sich der HERR über die, so ihn fürchten;

Jak ojciec ma litość nad dziećmi, tak PAN ma litość nad tymi, którzy się go boją.

14 denn er weiß, was für ein Gemächte wir sind; er denkt daran, daß wir Staub sind.

On bowiem wie, z czego jesteśmy ulepieni; pamięta, że jesteśmy prochem.

15 Eines Menschen Tage sind wie Gras; er blüht wie eine Blume auf dem Felde;

Dni człowieka są jak trawa, kwitnie jak kwiat polny.

16 wenn ein Wind darüber geht, so ist sie nimmer da, und ihre Stätte kennt sie nicht mehr;

Wiatr na niego powieje, a już go nie ma i nie pozna go już jego miejsce.

17 aber die Gnade des HERRN währt von Ewigkeit zu Ewigkeit über die, so ihn fürchten, und seine Gerechtigkeit auf Kindeskind;

Ale miłosierdzie PANA od wieków na wieki nad tymi, którzy się go boją, a jego sprawiedliwość nad synami synów;

18 bei denen, die seinen Bund bewahren und an seine Gebote gedenken, sie zu tun.

[Nad tymi], którzy strzegą jego przymierza i pamiętają, aby wypełnić jego przykazania.

19 Der HERR hat seinen Thron im Himmel gegründet, und seine Herrschaft erstreckt sich über alles.

PAN na niebiosach ustanowił [swój] tron, a jego królestwo panuje nad wszystkimi.

20 Lobet den HERRN, ihr seine Engel, ihr starken Helden, die ihr seinen Befehl ausrichtet, gehorsam der Stimme seines Worts!

Błogosławcie PANA, jego aniołowie, potężni siłą, którzy wypełniacie jego rozkazy, będąc posłuszni głosowi jego słowa.

21 Lobet den HERRN, alle seine Heerscharen, seine Diener, die ihr seinen Willen tut!

Błogosławcie PANA, wszystkie jego zastępy, jego słudzy, którzy spełniacie jego wolę.

22 Lobet den HERRN, alle seine Werke, an allen Orten seiner Herrschaft! Lobe den HERRN, meine Seele!

Błogosławcie PANA, wszystkie jego dzieła, we wszystkich miejscach jego panowania. Błogosław, moja duszo, PANA.