Judas 1
1 Judas, Knecht Jesu Christi, Bruder aber des Jakobus, an die Berufenen, die in Gott, dem Vater, geliebt und durch Jesus Christus bewahrt sind:
యీశుఖ్రీష్టస్య దాసో యాకూబో భ్రాతా యిహూదాస్తాతేనేశ్వరేణ పవిత్రీకృతాన్ యీశుఖ్రీష్టేన రక్షితాంశ్చాహూతాన్ లోకాన్ ప్రతి పత్రం లిఖతి|
2 Barmherzigkeit, Friede und Liebe widerfahre euch mehr und mehr!
కృపా శాన్తిః ప్రేమ చ బాహుల్యరూపేణ యుష్మాస్వధితిష్ఠతు|
3 Geliebte, da es mir ein großes Anliegen ist, euch von unsrem gemeinsamen Heil zu schreiben, halte ich es für notwendig, euch zu schreiben mit der Ermahnung, daß ihr für den Glauben kämpfet, der den Heiligen ein für allemal übergeben worden ist.
హే ప్రియాః, సాధారణపరిత్రాణమధి యుష్మాన్ ప్రతి లేఖితుం మమ బహుయత్నే జాతే పూర్వ్వకాలే పవిత్రలోకేషు సమర్పితో యో ధర్మ్మస్తదర్థం యూయం ప్రాణవ్యయేనాపి సచేష్టా భవతేతి వినయార్థం యుష్మాన్ ప్రతి పత్రలేఖనమావశ్యకమ్ అమన్యే|
4 Es haben sich nämlich etliche Menschen eingeschlichen, für die schon längst folgendes Urteil geschrieben worden ist: «Gottlose, welche die Gnade unsres Gottes in Ausgelassenheit verkehren und den einzigen Herrscher und Herrn, Jesus Christus, verleugnen.»
యస్మాద్ ఏతద్రూపదణ్డప్రాప్తయే పూర్వ్వం లిఖితాః కేచిజ్జనా అస్మాన్ ఉపసృప్తవన్తః, తే ఽధార్మ్మికలోకా అస్మాకమ్ ఈశ్వరస్యానుగ్రహం ధ్వజీకృత్య లమ్పటతామ్ ఆచరన్తి, అద్వితీయో ఽధిపతి ర్యో ఽస్మాకం ప్రభు ర్యీశుఖ్రీష్టస్తం నాఙ్గీకుర్వ్వన్తి|
5 Ich will euch aber daran erinnern, obschon ihr alles schon einmal wußtet, daß der Herr, nachdem er das Volk aus dem Lande Ägypten errettet hatte, das zweitemal diejenigen vertilgte, die nicht glaubten,
తస్మాద్ యూయం పురా యద్ అవగతాస్తత్ పున ర్యుష్మాన్ స్మారయితుమ్ ఇచ్ఛామి, ఫలతః ప్రభురేకకృత్వః స్వప్రజా మిసరదేశాద్ ఉదధార యత్ తతః పరమ్ అవిశ్వాసినో వ్యనాశయత్|
6 und daß er die Engel, welche ihr Fürstentum nicht bewahrten, sondern ihre eigene Behausung verließen, für das Gericht des großen Tages mit ewigen Banden unter der Finsternis verwahrt hat; (aïdios g126)
యే చ స్వర్గదూతాః స్వీయకర్తృత్వపదే న స్థిత్వా స్వవాసస్థానం పరిత్యక్తవన్తస్తాన్ స మహాదినస్య విచారార్థమ్ అన్ధకారమయే ఽధఃస్థానే సదాస్థాయిభి ర్బన్ధనైరబధ్నాత్| (aïdios g126)
7 wie Sodom und Gomorra und die umliegenden Städte, die in gleicher Weise wie diese die Unzucht bis aufs äußerste trieben und anderem Fleisch nachgingen, nun als Beispiel vor uns liegen, indem sie die Strafe eines ewigen Feuers erleiden. (aiōnios g166)
అపరం సిదోమమ్ అమోరా తన్నికటస్థనగరాణి చైతేషాం నివాసినస్తత్సమరూపం వ్యభిచారం కృతవన్తో విషమమైథునస్య చేష్టయా విపథం గతవన్తశ్చ తస్మాత్ తాన్యపి దృష్టాన్తస్వరూపాణి భూత్వా సదాతనవహ్నినా దణ్డం భుఞ్జతే| (aiōnios g166)
8 Trotzdem beflecken auch diese in gleicher Weise mit ihren Träumereien das Fleisch, verachten die Herrschaft und lästern die Majestäten.
తథైవేమే స్వప్నాచారిణోఽపి స్వశరీరాణి కలఙ్కయన్తి రాజాధీనతాం న స్వీకుర్వ్వన్త్యుచ్చపదస్థాన్ నిన్దన్తి చ|
9 Der Erzengel Michael dagegen, als er mit dem Teufel in Streit geriet und über den Leib Moses verhandelte, wagte kein lästerndes Urteil zu fällen, sondern sprach: «Der Herr strafe dich!»
కిన్తు ప్రధానదివ్యదూతో మీఖాయేలో యదా మూససో దేహే శయతానేన వివదమానః సమభాషత తదా తిస్మన్ నిన్దారూపం దణ్డం సమర్పయితుం సాహసం న కృత్వాకథయత్ ప్రభుస్త్వాం భర్త్సయతాం|
10 Diese aber lästern alles, was sie nicht verstehen; was sie aber von Natur wie die unvernünftigen Tiere wissen, darin verderben sie sich.
కిన్త్విమే యన్న బుధ్యన్తే తన్నిన్దన్తి యచ్చ నిర్బ్బోధపశవ ఇవేన్ద్రియైరవగచ్ఛన్తి తేన నశ్యన్తి|
11 Wehe ihnen, denn sie sind den Weg Kains gegangen und haben sich durch den betrüglichen Lohn Bileams verlocken lassen und sind durch die Widersetzlichkeit Koras ins Verderben geraten!
తాన్ ధిక్, తే కాబిలో మార్గే చరన్తి పారితోషికస్యాశాతో బిలియమో భ్రాన్తిమనుధావన్తి కోరహస్య దుర్మ్ముఖత్వేన వినశ్యన్తి చ|
12 Das sind die, welche bei euren Liebesmahlen in anstößiger Weise miteinander schmausen, indem sie ohne Scheu sich selbst weiden, Wolken ohne Wasser, von Winden umhergetrieben, unfruchtbare Bäume im Spätherbst, zweimal erstorben und entwurzelt,
యుష్మాకం ప్రేమభోజ్యేషు తే విఘ్నజనకా భవన్తి, ఆత్మమ్భరయశ్చ భూత్వా నిర్లజ్జయా యుష్మాభిః సార్ద్ధం భుఞ్జతే| తే వాయుభిశ్చాలితా నిస్తోయమేఘా హేమన్తకాలికా నిష్ఫలా ద్వి ర్మృతా ఉన్మూలితా వృక్షాః,
13 wilde Wellen des Meeres, die ihre eigene Schande ausschäumen, Irrsterne, welchen das Dunkel der Finsternis in Ewigkeit aufbehalten ist. (aiōn g165)
స్వకీయలజ్జాఫేణోద్వమకాః ప్రచణ్డాః సాముద్రతరఙ్గాః సదాకాలం యావత్ ఘోరతిమిరభాగీని భ్రమణకారీణి నక్షత్రాణి చ భవన్తి| (aiōn g165)
14 Es hat aber auch von diesen Enoch, der siebente nach Adam, geweissagt mit den Worten:
ఆదమతః సప్తమః పురుషో యో హనోకః స తానుద్దిశ్య భవిష్యద్వాక్యమిదం కథితవాన్, యథా, పశ్య స్వకీయపుణ్యానామ్ అయుతై ర్వేష్టితః ప్రభుః|
15 «Siehe, der Herr ist gekommen mit seinen heiligen Zehntausenden, um Gericht zu halten über alle und alle Gottlosen zu strafen wegen all ihrer gottlosen Taten, womit sie sich vergangen, und wegen aller harten Worte, welche die gottlosen Sünder gegen ihn geredet haben.»
సర్వ్వాన్ ప్రతి విచారాజ్ఞాసాధనాయాగమిష్యతి| తదా చాధార్మ్మికాః సర్వ్వే జాతా యైరపరాధినః| విధర్మ్మకర్మ్మణాం తేషాం సర్వ్వేషామేవ కారణాత్| తథా తద్వైపరీత్యేనాప్యధర్మ్మాచారిపాపినాం| ఉక్తకఠోరవాక్యానాం సర్వ్వేషామపి కారణాత్| పరమేశేన దోషిత్వం తేషాం ప్రకాశయిష్యతే||
16 Das sind Unzufriedene, die mit ihrem Schicksal hadern und dabei nach ihren Lüsten wandeln; und ihr Mund redet übertriebene Worte, wenn sie dem Nutzen zuliebe ins Angesicht schmeicheln.
తే వాక్కలహకారిణః స్వభాగ్యనిన్దకాః స్వేచ్ఛాచారిణో దర్పవాదిముఖవిశిష్టా లాభార్థం మనుష్యస్తావకాశ్చ సన్తి|
17 Ihr aber, Geliebte, gedenket der Worte, die zum voraus von den Aposteln unsres Herrn Jesus Christus gesprochen worden sind,
కిన్తు హే ప్రియతమాః, అస్మాకం ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్య ప్రేరితై ర్యద్ వాక్యం పూర్వ్వం యుష్మభ్యం కథితం తత్ స్మరత,
18 als sie euch sagten: «In den letzten Zeiten werden Spötter auftreten, die nach ihren eigenen gottlosen Lüsten wandeln.»
ఫలతః శేషసమయే స్వేచ్ఛాతో ఽధర్మ్మాచారిణో నిన్దకా ఉపస్థాస్యన్తీతి|
19 Das sind die, welche sich absondern, seelische Menschen, die den Geist nicht haben.
ఏతే లోకాః స్వాన్ పృథక్ కుర్వ్వన్తః సాంసారికా ఆత్మహీనాశ్చ సన్తి|
20 Ihr aber, Geliebte, erbauet euch selbst auf euren allerheiligsten Glauben und betet im heiligen Geist;
కిన్తు హే ప్రియతమాః, యూయం స్వేషామ్ అతిపవిత్రవిశ్వాసే నిచీయమానాః పవిత్రేణాత్మనా ప్రార్థనాం కుర్వ్వన్త
21 bewahret euch selbst in der Liebe Gottes und hoffet auf die Barmherzigkeit unsres Herrn Jesus Christus zum ewigen Leben. (aiōnios g166)
ఈశ్వరస్య ప్రేమ్నా స్వాన్ రక్షత, అనన్తజీవనాయ చాస్మాకం ప్రభో ర్యీశుఖ్రీష్టస్య కృపాం ప్రతీక్షధ్వం| (aiōnios g166)
22 Und weiset diejenigen zurecht, welche sich trennen;
అపరం యూయం వివిచ్య కాంశ్చిద్ అనుకమ్పధ్వం
23 andere aber rettet, indem ihr sie aus dem Feuer reißet, und wieder anderer erbarmet euch aus Furcht, wobei ihr auch den vom Fleische befleckten Rock hassen sollt.
కాంశ్చిద్ అగ్నిత ఉద్ధృత్య భయం ప్రదర్శ్య రక్షత, శారీరికభావేన కలఙ్కితం వస్త్రమపి ఋతీయధ్వం|
24 Dem aber, welcher mächtig genug ist, euch ohne Fehl zu bewahren und euch unsträflich, mit Freuden vor das Angesicht seiner Herrlichkeit zu stellen,
అపరఞ్చ యుష్మాన్ స్ఖలనాద్ రక్షితుమ్ ఉల్లాసేన స్వీయతేజసః సాక్షాత్ నిర్ద్దోషాన్ స్థాపయితుఞ్చ సమర్థో
25 Gott allein, unsrem Retter durch Jesus Christus, unsren Herrn, gebührt Herrlichkeit, Majestät, Macht und Gewalt vor aller Zeit, jetzt und in alle Ewigkeit! Amen. (aiōn g165)
యో ఽస్మాకమ్ అద్వితీయస్త్రాణకర్త్తా సర్వ్వజ్ఞ ఈశ్వరస్తస్య గౌరవం మహిమా పరాక్రమః కర్తృత్వఞ్చేదానీమ్ అనన్తకాలం యావద్ భూయాత్| ఆమేన్| (aiōn g165)
