< Jesaja 15 >

1 Weissagung wider Moab: Über Nacht wird Ar-Moab verwüstet; es ist vertilgt! Über Nacht wird Kir-Moab verwüstet; es ist vertilgt!
Moab toƣrisida yüklǝngǝn wǝⱨiy; Ⱨalakǝtlik bir kǝqtila, Moabtiki Ar xǝⱨiri wǝyran ⱪilinidu; Ⱨalakǝtlik bir kǝqtila, Moabtiki Kir xǝⱨiri yoⱪ ⱪilinidu;
2 Bait und Dibon steigen zu ihren Höhen hinauf, um zu weinen; Moab heult auf dem Nebo und zu Medeba; auf allen Häuptern sind Glatzen, und alle Bärte sind abgeschnitten.
Yiƣa-zarlar kɵtürüx üqün, Mana u buthanisiƣa, Dibonƣa, xundaⱪla [barliⱪ] egizliklirigǝ qiⱪti; Moab Nebo wǝ Mǝdǝba xǝⱨǝrliri üqün pǝryad kɵtüridu; Ⱨǝmmǝ baxlar taⱪir kɵrünidu, Jimiki saⱪallar kesilip qüxürüldi.
3 Auf ihren Gassen sind sie mit dem Sack umgürtet; auf ihren Dächern und Plätzen heult alles und geht weinend einher.
Koqilarda ular bɵz kiyidu; Ɵgziliridǝ, mǝydanlirida, ⱨǝrbir adǝm kɵz yaxlirini yaƣdurup pǝryad kɵtüridu.
4 Hesbon und Eleale schreien, daß man ihre Stimme bis gen Jahaz hört. Darob werden Moabs Bewaffnete laut schreien, der Mut wird ihnen entsinken.
Ⱨǝxbonƣa, Elealaⱨ xǝⱨǝrlirigǝ yiƣa olixidu, Awazliri Yaⱨaz xǝⱨirigimu yetip baridu. Xunga Moabning ǝskǝrlirimu nida ⱪilidu; Uning wujud-baƣrini titrǝk basidu.
5 Von Herzen jammere ich um Moab; sie fliehen bis nach Zoar, der dreijährigen Kuh, sie steigen weinend hinauf nach Luchit; auf dem Wege nach Horonaim erheben sie ein erschütterndes Geschrei.
Mening ⱪǝlbimmu Moab üqün yiƣa-zar kɵtüridu; Ularning ⱪaqⱪunliri Zoarƣa ⱨǝm Əglat-Xeli-Xijaƣa bǝdǝr ⱪaqidu; Mana ular toplixip, yiƣliƣan peti Luⱨitⱪa qiⱪidiƣan dawan yoli bilǝn yuⱪiriƣa mangidu, Ⱨoronaimƣa qüxidiƣan yolda turup ⱨalakǝttin nalǝ-zar kɵtüridu.
6 Denn die Quellen von Nimrim sind verschüttet, das Gras ist verdorrt, alles Kraut abgefressen, kein grünes Hälmchen ist mehr da!
Qünki Nimrimdiki sular ⱪurup ketidu, Ot-qɵplǝr solixip, Gül-giyaⱨ tügǝp ketidu; Ⱨeq yap-yexilliⱪ ⱪalmaydu.
7 Darum tragen sie den Rest ihrer Habe, was sie noch retten konnten, über den Weidenbach.
Xunga ular bayliⱪliri, tapⱪan-tǝrginini yiƣip «Tǝrǝk wadisi»din ɵtmǝkqi bolidu;
8 Denn das Geschrei geht im ganzen Land Moab um; ihr Wehklagen reicht bis nach Eglaim, bis zum Brunnen Elim ihr Geheul.
Ularning kɵtürgǝn yiƣisi Moabning qegrasiƣa, Aⱨu-zarliri ǝglaimƣa, Piƣanliri Bǝǝr-elimƣa yetidu.
9 Denn die Wasser Dimons sind voll Blut; ja, ich verhänge noch mehr über Dimon: über die entronnenen Moabiter kommt ein Löwe, auch über den Rest, der noch im Lande ist.
Dimonning suliri ⱪanƣa tolup ketidu, Qünki Dimonning üstigǝ tehimu kɵp balayi’apǝtni toplaymǝn; Qünki Moabning ⱪaqⱪunliri ⱨǝm zeminida ⱪalƣanliriningmu üstigǝ bir xirni ǝwǝtimǝn.

< Jesaja 15 >