Hebraeer 1
1 Nachdem Gott vor Zeiten manchmal und auf mancherlei Weise zu den Vätern geredet hat durch die Propheten, hat er zuletzt in diesen Tagen zu uns geredet durch den Sohn,
పురా య ఈశ్వరో భవిష్యద్వాదిభిః పితృలోకేభ్యో నానాసమయే నానాప్రకారం కథితవాన్
2 welchen er zum Erben von allem eingesetzt, durch welchen er auch die Weltzeiten gemacht hat; (aiōn g165)
స ఏతస్మిన్ శేషకాలే నిజపుత్రేణాస్మభ్యం కథితవాన్| స తం పుత్రం సర్వ్వాధికారిణం కృతవాన్ తేనైవ చ సర్వ్వజగన్తి సృష్టవాన్| (aiōn g165)
3 welcher, da er die Ausstrahlung seiner Herrlichkeit und der Ausdruck seines Wesens ist und alle Dinge trägt mit dem Wort seiner Kraft, und nachdem er die Reinigung unserer Sünden durch sich selbst vollbracht, sich zur Rechten der Majestät in der Höhe gesetzt hat
స పుత్రస్తస్య ప్రభావస్య ప్రతిబిమ్బస్తస్య తత్త్వస్య మూర్త్తిశ్చాస్తి స్వీయశక్తివాక్యేన సర్వ్వం ధత్తే చ స్వప్రాణైరస్మాకం పాపమార్జ్జనం కృత్వా ఊర్ద్ధ్వస్థానే మహామహిమ్నో దక్షిణపార్శ్వే సముపవిష్టవాన్|
4 und um so viel mächtiger geworden ist als die Engel, als der Name, den er ererbt hat, ihn vor ihnen auszeichnet.
దివ్యదూతగణాద్ యథా స విశిష్టనామ్నో ఽధికారీ జాతస్తథా తేభ్యోఽపి శ్రేష్ఠో జాతః|
5 Denn zu welchem von den Engeln hat er jemals gesagt: «Du bist mein Sohn; heute habe ich dich gezeugt»? Und wiederum: «Ich werde sein Vater sein, und er wird mein Sohn sein»?
యతో దూతానాం మధ్యే కదాచిదీశ్వరేణేదం క ఉక్తః? యథా, "మదీయతనయో ఽసి త్వమ్ అద్యైవ జనితో మయా| " పునశ్చ "అహం తస్య పితా భవిష్యామి స చ మమ పుత్రో భవిష్యతి| "
6 Und wie er den Erstgeborenen wiederum in die Welt einführt, spricht er: «Und es sollen ihn alle Engel Gottes anbeten!»
అపరం జగతి స్వకీయాద్వితీయపుత్రస్య పునరానయనకాలే తేనోక్తం, యథా, "ఈశ్వరస్య సకలై ర్దూతైరేష ఏవ ప్రణమ్యతాం| "
7 Von den Engeln zwar heißt es: «Er macht seine Engel zu Winden und seine Diener zu Feuerflammen»;
దూతాన్ అధి తేనేదమ్ ఉక్తం, యథా, "స కరోతి నిజాన్ దూతాన్ గన్ధవాహస్వరూపకాన్| వహ్నిశిఖాస్వరూపాంశ్చ కరోతి నిజసేవకాన్|| "
8 aber von dem Sohn: «Dein Thron, o Gott, währt von Ewigkeit zu Ewigkeit. Das Zepter deines Reiches ist ein gerades Zepter; (aiōn g165)
కిన్తు పుత్రముద్దిశ్య తేనోక్తం, యథా, "హే ఈశ్వర సదా స్థాయి తవ సింహాసనం భవేత్| యాథార్థ్యస్య భవేద్దణ్డో రాజదణ్డస్త్వదీయకః| (aiōn g165)
9 du hast Gerechtigkeit geliebt und Ungerechtigkeit gehaßt, darum hat dich, Gott, dein Gott mit Freudenöl gesalbt, mehr als deine Genossen!»
పుణ్యే ప్రేమ కరోషి త్వం కిఞ్చాధర్మ్మమ్ ఋతీయసే| తస్మాద్ య ఈశ ఈశస్తే స తే మిత్రగణాదపి| అధికాహ్లాదతైలేన సేచనం కృతవాన్ తవ|| "
10 Und: «Du, Herr, hast im Anfang die Erde gegründet, und die Himmel sind deiner Hände Werk.
పునశ్చ, యథా, "హే ప్రభో పృథివీమూలమ్ ఆదౌ సంస్థాపితం త్వయా| తథా త్వదీయహస్తేన కృతం గగనమణ్డలం|
11 Sie werden vergehen, du aber bleibst; sie werden alle veralten wie ein Kleid,
ఇమే వినంక్ష్యతస్త్వన్తు నిత్యమేవావతిష్ఠసే| ఇదన్తు సకలం విశ్వం సంజరిష్యతి వస్త్రవత్|
12 und wie einen Mantel wirst du sie zusammenrollen, und sie sollen verwandelt werden. Du aber bleibst, der du bist, und deine Jahre nehmen kein Ende.»
సఙ్కోచితం త్వయా తత్తు వస్త్రవత్ పరివర్త్స్యతే| త్వన్తు నిత్యం స ఏవాసీ ర్నిరన్తాస్తవ వత్సరాః|| "
13 Zu welchem von den Engeln aber hat er jemals gesagt: «Setze dich zu meiner Rechten, bis ich deine Feinde hinlege als Schemel deiner Füße»?
అపరం దూతానాం మధ్యే కః కదాచిదీశ్వరేణేదముక్తః? యథా, "తవారీన్ పాదపీఠం తే యావన్నహి కరోమ్యహం| మమ దక్షిణదిగ్భాగే తావత్ త్వం సముపావిశ|| "
14 Sind sie nicht allzumal dienstbare Geister, ausgesandt zum Dienste um derer willen, welche das Heil ererben sollen?
యే పరిత్రాణస్యాధికారిణో భవిష్యన్తి తేషాం పరిచర్య్యార్థం ప్రేష్యమాణాః సేవనకారిణ ఆత్మానః కిం తే సర్వ్వే దూతా నహి?
