< Psalm 129 >
1 Ein Wallfahrtslied. »Sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an«
Pesem preizvrstna. Mnogo so me stiskali od mladosti moje, govori naj sedaj Izrael.
2 »sie haben mich hart bedrängt von meiner Jugend an, aber doch mich nicht überwältigt.
Mnogo so me stiskali od mladosti moje; vendar me niso zmogli.
3 Auf meinem Rücken haben die Pflüger gepflügt und lange Furchen gezogen;
Po hrbtu so mi orali orači, potegnili so vsako črto svojo.
4 doch der HERR ist gerecht: er hat zerhauen der Gottlosen Stricke.«
Gospod pravični presekal je debele vrvi krivičnih.
5 Zuschanden müssen werden und rückwärts weichen alle, die Zion hassen!
Osramotili se bodo in nazaj pognali vsi sovražniki Sijonovi.
6 Sie müssen gleichen dem Gras auf den Dächern, das dürr schon ist, bevor es in Halme schießt,
Bodo kakor seno na strehah, katero usahne, predno se izdere,
7 mit dem der Schnitter seine Hand nicht füllt, noch der Garbenbinder seinen Gewandbausch,
S katerim ne napolni roke svoje žanjec, ali naročja svojega, kdor veže snope.
8 und bei dem, wer des Weges vorübergeht, nicht ruft: »Gottes Segen sei über euch! Wir segnen euch im Namen des HERRN!«
In ne porekó mimo gredoči: Blagoslov Gospodov bodi z vami; blagoslavljamo vas v imenu Gospodovem.