Apostelgeschichte 1
1 Die erste Rede habe ich getan, lieber Theophilus, von alle dem, das Jesus anfing, beides, zu tun und zu lehren,
హే థియఫిల, యీశుః స్వమనోనీతాన్ ప్రేరితాన్ పవిత్రేణాత్మనా సమాదిశ్య యస్మిన్ దినే స్వర్గమారోహత్ యాం యాం క్రియామకరోత్ యద్యద్ ఉపాదిశచ్చ తాని సర్వ్వాణి పూర్వ్వం మయా లిఖితాని|
2 bis an den Tag, da er aufgenommen ward, nachdem er den Aposteln, welche er hatte erwählt, durch den Heiligen Geist Befehl getan hatte,
స స్వనిధనదుఃఖభోగాత్ పరమ్ అనేకప్రత్యయక్షప్రమాణౌః స్వం సజీవం దర్శయిత్వా
3 welchen er sich nach seinem Leiden lebendig erzeigt hatte durch mancherlei Erweisungen, und ließ sich sehen unter ihnen vierzig Tage lang und redete mit ihnen vom Reich Gottes.
చత్వారింశద్దినాని యావత్ తేభ్యః ప్రేరితేభ్యో దర్శనం దత్త్వేశ్వరీయరాజ్యస్య వర్ణనమ అకరోత్|
4 Und als er sie versammelt hatte, befahl er ihnen, daß sie nicht von Jerusalem wichen, sondern warteten auf die Verheißung des Vaters, welche ihr habt gehört (sprach er) von mir;
అనన్తరం తేషాం సభాం కృత్వా ఇత్యాజ్ఞాపయత్, యూయం యిరూశాలమోఽన్యత్ర గమనమకృత్వా యస్తిన్ పిత్రాఙ్గీకృతే మమ వదనాత్ కథా అశృణుత తత్ప్రాప్తిమ్ అపేక్ష్య తిష్ఠత|
5 denn Johannes hat mit Wasser getauft, ihr aber sollt mit dem Heiligen Geist getauft werden nicht lange nach diesen Tagen.
యోహన్ జలే మజ్జితావాన్ కిన్త్వల్పదినమధ్యే యూయం పవిత్ర ఆత్మని మజ్జితా భవిష్యథ|
6 Die aber, so zusammengekommen waren, fragten ihn und sprachen: HERR, wirst du auf diese Zeit wieder aufrichten das Reich Israel?
పశ్చాత్ తే సర్వ్వే మిలిత్వా తమ్ అపృచ్ఛన్ హే ప్రభో భవాన్ కిమిదానీం పునరపి రాజ్యమ్ ఇస్రాయేలీయలోకానాం కరేషు సమర్పయిష్యతి?
7 Er aber sprach zu ihnen: Es gebührt euch nicht, zu wissen Zeit oder Stunde, welche der Vater seiner Macht vorbehalten hat;
తతః సోవదత్ యాన్ సర్వ్వాన్ కాలాన్ సమయాంశ్చ పితా స్వవశేఽస్థాపయత్ తాన్ జ్ఞాతృం యుష్మాకమ్ అధికారో న జాయతే|
8 sondern ihr werdet die Kraft des Heiligen Geistes empfangen, welcher auf euch kommen wird, und werdet meine Zeugen sein zu Jerusalem und in ganz Judäa und Samarien und bis an das Ende der Erde.
కిన్తు యుష్మాసు పవిత్రస్యాత్మన ఆవిర్భావే సతి యూయం శక్తిం ప్రాప్య యిరూశాలమి సమస్తయిహూదాశోమిరోణదేశయోః పృథివ్యాః సీమాం యావద్ యావన్తో దేశాస్తేషు యర్వ్వేషు చ మయి సాక్ష్యం దాస్యథ|
9 Und da er solches gesagt, ward er aufgehoben zusehends, und eine Wolke nahm ihn auf vor ihren Augen weg.
ఇతి వాక్యముక్త్వా స తేషాం సమక్షం స్వర్గం నీతోఽభవత్, తతో మేఘమారుహ్య తేషాం దృష్టేరగోచరోఽభవత్|
10 Und als sie ihm nachsahen, wie er gen Himmel fuhr, siehe, da standen bei ihnen zwei Männer in weißen Kleidern,
యస్మిన్ సమయే తే విహాయసం ప్రత్యనన్యదృష్ట్యా తస్య తాదృశమ్ ఊర్ద్వ్వగమనమ్ అపశ్యన్ తస్మిన్నేవ సమయే శుక్లవస్త్రౌ ద్వౌ జనౌ తేషాం సన్నిధౌ దణ్డాయమానౌ కథితవన్తౌ,
11 welche auch sagten: Ihr Männer von Galiläa, was stehet ihr und sehet gen Himmel? Dieser Jesus, welcher von euch ist aufgenommen gen Himmel, wird kommen, wie ihr ihn gesehen habt gen Himmel fahren.
హే గాలీలీయలోకా యూయం కిమర్థం గగణం ప్రతి నిరీక్ష్య దణ్డాయమానాస్తిష్ఠథ? యుష్మాకం సమీపాత్ స్వర్గం నీతో యో యీశుస్తం యూయం యథా స్వర్గమ్ ఆరోహన్తమ్ అదర్శమ్ తథా స పునశ్చాగమిష్యతి|
12 Da wandten sie um gen Jerusalem von dem Berge, der da heißt Ölberg, welcher ist nahe bei Jerusalem und liegt einen Sabbatweg davon.
తతః పరం తే జైతుననామ్నః పర్వ్వతాద్ విశ్రామవారస్య పథః పరిమాణమ్ అర్థాత్ ప్రాయేణార్ద్ధక్రోశం దురస్థం యిరూశాలమ్నగరం పరావృత్యాగచ్ఛన్|
13 Und als sie hineinkamen, stiegen sie auf den Söller, da denn sich aufhielten Petrus und Jakobus, Johannes und Andreas, Philippus und Thomas, Bartholomäus und Matthäus, Jakobus, des Alphäus Sohn, und Simon Zelotes und Judas, des Jakobus Sohn.
నగరం ప్రవిశ్య పితరో యాకూబ్ యోహన్ ఆన్ద్రియః ఫిలిపః థోమా బర్థజమయో మథిరాల్ఫీయపుత్రో యాకూబ్ ఉద్యోగా శిమోన్ యాకూబో భ్రాతా యిహూదా ఏతే సర్వ్వే యత్ర స్థానే ప్రవసన్తి తస్మిన్ ఉపరితనప్రకోష్ఠే ప్రావిశన్|
14 Diese alle waren stets beieinander einmütig mit Beten und Flehen samt den Weibern und Maria, der Mutter Jesus, und seinen Brüdern.
పశ్చాద్ ఇమే కియత్యః స్త్రియశ్చ యీశో ర్మాతా మరియమ్ తస్య భ్రాతరశ్చైతే సర్వ్వ ఏకచిత్తీభూత సతతం వినయేన వినయేన ప్రార్థయన్త|
15 Und in den Tagen trat auf Petrus unter die Jünger und sprach (es war aber eine Schar zuhauf bei hundertundzwanzig Namen):
తస్మిన్ సమయే తత్ర స్థానే సాకల్యేన వింశత్యధికశతం శిష్యా ఆసన్| తతః పితరస్తేషాం మధ్యే తిష్ఠన్ ఉక్తవాన్
16 Ihr Männer und Brüder, es mußte die Schrift erfüllet werden, welche zuvor gesagt hat der Heilige Geist durch den Mund Davids von Judas, der ein Führer war derer, die Jesus fingen;
హే భ్రాతృగణ యీశుధారిణాం లోకానాం పథదర్శకో యో యిహూదాస్తస్మిన్ దాయూదా పవిత్ర ఆత్మా యాం కథాం కథయామాస తస్యాః ప్రత్యక్షీభవనస్యావశ్యకత్వమ్ ఆసీత్|
17 denn er war zu uns gezählt und hatte dies Amt mit uns überkommen.
స జనోఽస్మాకం మధ్యవర్త్తీ సన్ అస్యాః సేవాయా అంశమ్ అలభత|
18 Dieser hat erworben den Acker um den ungerechten Lohn und ist abgestürzt und mitten entzweigeborsten, und all sein Eingeweide ausgeschüttet.
తదనన్తరం కుకర్మ్మణా లబ్ధం యన్మూల్యం తేన క్షేత్రమేకం క్రీతమ్ అపరం తస్మిన్ అధోముఖే భృమౌ పతితే సతి తస్యోదరస్య విదీర్ణత్వాత్ సర్వ్వా నాడ్యో నిరగచ్ఛన్|
19 Und es ist kund geworden allen, die zu Jerusalem wohnen, also daß dieser Acker genannt wird auf ihrer Sprache: Hakeldama (das ist: ein Blutacker).
ఏతాం కథాం యిరూశాలమ్నివాసినః సర్వ్వే లోకా విదాన్తి; తేషాం నిజభాషయా తత్క్షేత్రఞ్చ హకల్దామా, అర్థాత్ రక్తక్షేత్రమితి విఖ్యాతమాస్తే|
20 Denn es steht geschrieben im Psalmbuch: “Seine Behausung müsse wüst werden, und sei niemand, der darin wohne”, und: “Sein Bistum empfange ein anderer.”
అన్యచ్చ, నికేతనం తదీయన్తు శున్యమేవ భవిష్యతి| తస్య దూష్యే నివాసార్థం కోపి స్థాస్యతి నైవ హి| అన్య ఏవ జనస్తస్య పదం సంప్రాప్స్యతి ధ్రువం| ఇత్థం గీతపుస్తకే లిఖితమాస్తే|
21 So muß nun einer unter diesen Männern, die bei uns gewesen sind die ganze Zeit über, welche der HERR Jesus unter uns ist aus und ein gegangen,
అతో యోహనో మజ్జనమ్ ఆరభ్యాస్మాకం సమీపాత్ ప్రభో ర్యీశోః స్వర్గారోహణదినం యావత్ సోస్మాకం మధ్యే యావన్తి దినాని యాపితవాన్
22 von der Taufe des Johannes an bis auf den Tag, da er von uns genommen ist, ein Zeuge seiner Auferstehung mit uns werden.
తావన్తి దినాని యే మానవా అస్మాభిః సార్ద్ధం తిష్ఠన్తి తేషామ్ ఏకేన జనేనాస్మాభిః సార్ద్ధం యీశోరుత్థానే సాక్షిణా భవితవ్యం|
23 Und sie stellten zwei, Joseph, genannt Barsabas, mit dem Zunahmen Just, und Matthias,
అతో యస్య రూఢి ర్యుష్టో యం బర్శబ్బేత్యుక్త్వాహూయన్తి స యూషఫ్ మతథిశ్చ ద్వావేతౌ పృథక్ కృత్వా త ఈశ్వరస్య సన్నిధౌ ప్రార్య్య కథితవన్తః,
24 beteten und sprachen: HERR, aller Herzen Kündiger, zeige an, welchen du erwählt hast unter diesen zweien,
హే సర్వ్వాన్తర్య్యామిన్ పరమేశ్వర, యిహూదాః సేవనప్రేరితత్వపదచ్యుతః
25 daß einer empfange diesen Dienst und Apostelamt, davon Judas abgewichen ist, daß er hinginge an seinen Ort.
సన్ నిజస్థానమ్ అగచ్ఛత్, తత్పదం లబ్ధుమ్ ఏనయో ర్జనయో ర్మధ్యే భవతా కోఽభిరుచితస్తదస్మాన్ దర్శ్యతాం|
26 Und sie warfen das Los über sie, und das Los fiel auf Matthias; und er ward zugeordnet zu den elf Aposteln.
తతో గుటికాపాటే కృతే మతథిర్నిరచీయత తస్మాత్ సోన్యేషామ్ ఏకాదశానాం ప్రరితానాం మధ్యే గణితోభవత్|
