< Rut 4 >
1 Boas ging hinauf ins Tor und setzte sich daselbst. Und siehe, da der Erbe vorüberging, redete Boas mit ihm und sprach: Komm und setze dich etwa hie oder da her. Und er kam und setzte sich.
Боазо джиля тай бэшля ды форохкирэн ударэн. Тай акэ дыкхэл: джял кодыва родо, пала савэ вов дэдуманя. Боазо акхарда лэ тай пхэнда: — Амал, поджя, бэш. Кодыва поджиля тай бэшля.
2 Und er nahm zehn Männer von den Ältesten der Stadt und sprach: Setzet euch her! Und sie setzten sich.
Боазо анда дэшэн манушэн пхурэдэрэн ды форо тай пхэнда лэнди: — Бэшэн катэ. Вонэ бэшлэ.
3 Da sprach er zu dem Erben: Naemi, die vom Land der Moabiter wiederkommen ist, beut feil das Stück Feld, das unsers Bruders war, Elimelechs.
Боазо пхэнда родости: — Дума джял пала маля Элимелехостири, амарэ родохкири. Нооми рисиля пхуятар Моаво тай битинэл лэ.
4 Darum gedachte ich's vor deine Ohren zu bringen und zu sagen: Willst du es beerben, so kaufe es vor den Bürgern und vor den Ältesten meines Volks; willst du es aber nicht beerben, so sage mir's, daß ich's wisse; denn es ist kein Erbe ohne du und ich nach dir. Er sprach: Ich will's beerben.
Мэ думисардом, со трэбуни тэ пхэнэ тути пала када. Камэх, вытин кадыя маля англа всаворэн, ко исин катэ, тай англа пхурэдэрэн мурэ народостар. Камэх — вытин. Сар на камэх — пхэн манди, соб мэ тэ джянав. Тути трэбуни англэ тэ вытинэ када, мэ — авэр, касти трэбуни тэ вытинэ. — Мэ вытинава, — пхэнда кодыва.
5 Boas sprach: Welches Tages du das Feld kaufst von der Hand Naemis, so mußt du auch Ruth, die Moabitin, des Verstorbenen Weib, nehmen, daß du dem Verstorbenen einen Namen erweckest auf sein Erbteil.
Боазо пхэнда: — Кала вытинэґа маля Ноомиятири, тути трэбуни тэ лэ моавитянка Руфь, кастэ муля ром, соб, кала тумэндэ быяндёлапэ чяворо, всаворо хаббэ тэ ачелпэ лэсти.
6 Da sprach er: Ich mag es nicht beerben, daß ich nicht vielleicht mein Erbteil verderbe. Beerbe du, was ich beerben soll; denn ich mag es nicht beerben.
Тунчи пашутно родо пхэнда: — Нат, манди на выджял тэ вытинэ. Дарав, соб тэ на хасявэл мандэ вса. Мэк пала тут вса авэла, вытин ту, мандэ на выджял.
7 Es war aber von alters her eine solche Gewohnheit in Israel: Wenn einer ein Gut nicht beerben noch erkaufen wollte, auf daß allerlei Sache bestünde, so zog er seinen Schuh aus und gab ihn dem andern; das war das Zeugnis in Israel.
(Англал ды Израили сля упхэнимо: кала пэрэдэнас вытинимо тай парувэнас, соб ды калэ тэ авэл зор, мануш слэлас пэстар цэрюли тай отдэлас аврэсти. Кади ды Израили састярэнас упхэнимо.)
8 Und der Erbe sprach zu Boas: Kaufe du es; und zog seinen Schuh aus.
— Тин ту, — пхэнда пашутно родо Боазости тай слиля цэруля.
9 Und Boas sprach zu den Ältesten und zu allem Volk: Ihr seid heute Zeugen, daß ich alles gekauft habe, was Elimelechs gewesen ist, und alles, was Chiljons und Mahlons, von der Hand Naemis.
Боазо пхэнда пхурэдэрэнди тай всаворэсти народости: — Тумэ допхэнимаря: екхатар мэ тинав Ноомиятэ вса, со сля Элимелехостэ, Килионостэ тай Махлоностэ.
10 Dazu auch Ruth, die Moabitin, Mahlons Weib, nehme ich zum Weibe, daß ich dem Verstorbenen einen Namen erwecke auf sein Erbteil, und sein Name nicht ausgerottet werde unter seinen Brüdern und aus dem Tor seines Orts; Zeugen seid ihr des heute.
Кади ж моавитянка Руфь, со сля ромни Махлонохкири, мэ лав пэсти ды ромнен, соб ко авэла латар тэ авэн хулая пхуяти, со сля лэстэ, тай соб тэ на хасявэл лэхкиро родо ды амаро форо. Тумэ калэсти допхэнимаря!
11 Und alles Volk, das im Tor war, samt den Ältesten sprachen: Wir sind Zeugen. Der HERR mache das Weib, das in dein Haus kommt, wie Rahel und Lea, die beide das Haus Israel gebauet haben; und wachse sehr in Ephratha und werde gepreiset zu Bethlehem!
Всаворэ ко котэ сля пашэ ударэн тай пхурэдэра пхэндэ: — Акэ, амэ допхэнимаря! Мэк РАЙ дэла ромняти, сави заджял ды тиро цэр, бут чяворэн, сар сля Рахилятэ тай Лиятэ, савэндар джиля всаворя нородо Израилёхкоро! Тэ авэх зорало ды Эфрата, тай тэ джянэн тут ды Вифлеемо.
12 Und dein Haus werde wie das Haus Perez, den Thamar Juda gebar, von dem Samen, den dir der HERR geben wird von dieser Dirne.
Мэк РАЙ дэла тути чяворэн кала тэрня джювлятар! Мэк тиро цэр авэла пхуджило пы цэр Парецостиро, савэ Тамар быянда Иудасти!
13 Also nahm Boas die Ruth, daß sie sein Weib ward. Und da er bei ihr lag, gab ihr der HERR, daß sie schwanger ward, und gebar einen Sohn.
Боазо лиля Руфь пэсти ды ромнен. Вонэ сле екхтханэ, тай дыня РАЙ, вой быянда лэсти чявэ.
14 Da sprachen die Weiber zu Naemi: Gelobet sei der HERR, der dir nicht hat lassen abgehen einen Erben zu dieser Zeit, daß sein Name in Israel bliebe.
Джювля пхэндэ Нооми: — Наис РАЕСТИ, саво на ачявда тут би чяворэндиро! Тэ лашарэлпэ вов ды Израили!
15 Der wird dich erquicken und dein Alter versorgen. Denn deine Schnur, die dich geliebet hat, hat ihn geboren, welche dir besser ist denn sieben Söhne.
Вов рисарэла тути джюимо тай подрицарэла тут ды пуранэн бэршэн! Бори тири, сави камэл тут, быянда лэ! Вой важ тути фэдэр, сар ефта чявэн.
16 Und Naemi nahm das Kind und legte es auf ihren Schoß und ward seine Wärterin.
Нооми пхиравэлас пы вастэн чяворэ, саво быяндапэ, тай дыкхэлас пала лэ.
17 Und ihre Nachbarinnen gaben ihm einen Namen und sprachen: Naemi ist ein Kind geboren; und hießen ihn Obed, der ist der Vater Isais, welcher ist Davids Vater.
Пашэ джювля дэдумэнас: — Ноомиятэ быяндапэ чяворо! Вонэ дыне лэсти лав тай акхардэ лэ Овидо. Када дад Иессеехкоро, саво сля дад Давидохкоро.
18 Dies ist das Geschlecht Perez: Perez zeugete Hezron;
Акэ родо Давидохкоро, саво джял Парецостар: Парецо сля дад Хецронохкоро,
19 Hezron zeugete Ram; Ram zeugete Amminadab;
Хецроно сля дад Рамости, Рамо сля дад Аминадавости,
20 Amminadab zeugete Nahesson; Nahesson zeugete Salma;
Аминадаво сля дад Нахшоности, Нахшоно сля дад Салмоности,
21 Salma zeugete Boas; Boas zeugete Obed;
Салмоно сля дад Боазости, Боазо сля дад Овидости,
22 Obed zeugete Isai; Isai zeugete David.
Овидо сля дад Иессеести, Иессеи сля дад Давидости.