Psalm 83
1 Ein Gesang, ein Lied, von Asaph. Gott, sei nicht still! Schweig nicht! Bleib nicht so ruhig, Gott!
Guð, vertu ekki þögull og afskiptalaus þegar við biðjum til þín. Svaraðu okkur! Já, bjargaðu okkur!
2 Denn siehe, Deine Feinde sind geschäftig; das Haupt erheben Deine Hasser.
Heyrirðu ekki skarkalann og ysinn í hópi óvina þinna? Sérðu ekki hvað þeir aðhafast, þessir hatursmenn þínir?
3 Sie halten, Deinem Volk zuwider, listig Rat, beraten gegen Deine Schutzbefohlenen.
Þeir eru með ráðagerðir um að tortíma þeim sem þú elskar!
4 Sie sprechen: "Auf, wir wollen sie als Volk vernichten. Nie werde mehr des Namen Israels gedacht!"
„Komum!“segja þeir, „þurrkum út Ísrael, svo að þeir hætti að vera til og gleymist.“
5 Einmütig halten Rat und schließen gegen Dich ein Bündnis
Þetta var samþykkt af leiðtogum þeirra. Þessir undirrituðu sáttmála um að fylkja liði gegn almáttugum Guði:
6 Edoms und Ismaels Gezelte, Moabs und die der Agarener,
Ísmaelítar, Edomítar, Móabítar og Hagrítar.
7 Gebal, Ammon und Amalek, Philisterland und Tyrier.
Einnig Gebalmenn, Ammon, Amalek, Filistear og Týrusbúar.
8 Auch Assur schließt sich ihnen an; sie leihen ihren Arm den Söhnen Lots. (Sela)
Assýría hefur líka slegist í hópinn og gjört bandalag við afkomendur Lots.
9 Behandle sie wie Midian, wie Sisara, wie Jabin an dem Kisonsbach!
Farðu með þá eins og Midíansmenn forðum, já eins og þú fórst með Sísera og Jabín við Kíshonlæk
10 Zu Endor wurden sie vertilgt; sie wurden Dünger für das Ackerfeld.
og með óvini þína við Endór, en lík þeirra urðu að áburði á jörðina.
11 Tu ihren Edlen wie Oreb und Zeeb, wie Zeba und Salmunna, allen ihren Fürsten!
Láttu höfðingja þeirra falla eins og Óreb og Seeb, foringja þeirra deyja líkt og Seba og Salmúna
12 Sie sprechen: "Lasset Gottes Auen uns erobern!"
sem sögðu: „Leggjum undir okkur haglendi Drottins!“
13 Mein Gott! Mach sie dem Wirbellaube gleich, den Stoppeln vor dem Winde!
Þú, Guð minn, feyktu þeim burt eins og ryki, eins og hismi fyrir vindi
14 Wie Feuer, das den Wald verzehrt, wie Flammen, Berge sengend,
– eins og skógi sem brennur til ösku.
15 jag ihnen nach mit Deinem Wetter! Und schreckt sie mit Deinem Sturme!
Flæmdu þá burt í óveðri, skelfdu þá með fellibyl þínum.
16 Füll an ihr Angesicht mit Schmach, auf daß sie Deinen Namen fürchten, Herr!
Drottinn, láttu þá kenna á andúð þinni uns þeir viðurkenna mátt þinn og vald.
17 Sie sollen schämen sich, für immerdar verwirrt, mit Schanden untergehen!
Láttu öll þeirra verk mistakast, svo að þeir skelfist og blygðist sín
18 Dann merken sie, daß Du mit Deinem Namen heißest
og viðurkenni að þú einn, Drottinn, ert Guð yfir öllum guðum og að jörðin öll er á þínu valdi.
