Psalm 51
1 Auf den Siegesspender, ein Lied, von David, als der Prophet Nathan zu ihm kam, nachdem er zu Bathseba gegangen. Erbarm Dich meiner, Gott, nach Deiner Huld! Nach Deiner großen Güte tilge meine Missetaten!
Þennan sálm orti Davíð eftir að Natan spámaður hafði birt honum dóm Guðs vegna hórdóms hans með Batsebu og morðsins á Úría eiginmanni hennar. Þú góði og miskunnsami Guð, ó, fyrirgefðu mér! Vertu mér náðugur! Taktu burt synd mína og skömm!
2 Wasch meine Schuld mir gründlich ab, und reinige von meiner Sünde mich!
Þvoðu mig hreinan af syndasekt minni. Hreinsaðu hjarta mitt
3 Denn ich erkenne meine Missetaten, und meine Sünde schwebet stets vor mir.
því að ég játa synd mína – daga og nætur minnir hún á sig!
4 An Dir allein hab ich gesündigt, was bös in Deinen Augen ist, getan, daß Du gerecht dastehst bei Deinem Richterspruche und tadellos mit Deinem Richten.
Gegn þér, já þér einum, hef ég brotið. Drýgt hræðilega synd. Þú varst vitni að öllu þessu og dómur þinn er réttlátur.
5 Geboren bin ich in der Sünde; in Schuld hat meine Mutter mich empfangen. -
Syndugur var ég þegar móðir mín fæddi mig, sekur þegar ég varð til.
6 Du liebst die Wahrheit in unverhüllterweise und unterrichtest mich in Weisheit auf verborgne Art.
Þú vilt að menn séu hreinskilnir við sjálfa sig, einlægir og segi satt. Gefðu mér náð til að gera það!
7 Wasch mich mit Ysop rein von Sünden! Wasch mich, auf daß ich weißer sei als Schnee!
Þvoðu mig að ég verði hreinn, hreinsaðu mig svo ég verði hvítari en snjór.
8 Vernehmen laß mich Freud' und Wonne! Laß die von Dir zerschlagenen Gebeine jubeln!
Og þegar þú hefur refsað mér, þá gefðu mér gleði mína á ný.
9 Verbirg Dein Angesicht vor meinen Sünden, und tilge alle meine Missetaten!
Einblíndu ekki á syndir mínar, heldur afmáðu þær allar.
10 Erschaff mir, Gott, ein reines Herz, und in mir einen rechten Geist erzeuge!
Skapaðu í mér nýtt og hreint hjarta, ó Guð! Gefðu mér þinn heilaga anda svo að ég hugsi rétt og þrái það sem gott er.
11 Verstoß mich nimmermehr von Deinem Angesicht, und Deinen heiligen Geist entziehe mir nicht wieder! -
Varpaðu mér ekki burt frá þér og taktu ekki þinn heilaga anda frá mér.
12 Gib wieder mir die Wonne Deines Heils! Erquicke mich mit frohgemutem Geist!
Fylltu mig aftur gleði þíns hjálpræðis og löngun til að hlýða þér!
13 Die Irrenden belehre ich dann über Deine Wege, und Sünder kehren sich zu Dir. -
Þá get ég leitt aðra syndara inn á veg þinn svo að þeir – sekir eins og ég – játi syndir sínar og snúi sér til þín.
14 Gott, ohne Blutopfer, errette mich, Du meines Heiles Gott. Alsdann wird meine Zunge jubelnd Deine Liebe preisen.
Frelsaðu mig frá dauðans háska, ó Guð minn. Þú einn getur frelsað mig!
15 Herr, öffne Du mir meine Lippen! Dann wird mein Mund Dein Lob verkünden.
Leyf mér að syngja um miskunn þína, Drottinn. Opnaðu varir mínar svo að ég megi vegsama þig!
16 Denn Du verlangst nicht Blutopfer, noch andre Gaben. Nicht willst Du Brandopfer.
Þú hefur ekki þóknun á dýrafórnum, annars myndi ég láta þær í té. Og brennifórnir eru ekki í uppáhaldi hjá þér.
17 Mein Opfer, Gott, ist ein zerbrochener Geist, ein ganz gebrochen und zerknirschtes Herz, o Gott, verschmähst Du nie.
Þetta vilt þú: Auðmjúkan anda og iðrandi samvisku. Þann sem iðrast af öllu hjarta, munt þú ó Guð, ekki fyrirlíta.
18 In Deiner Gnade fördere Sion! Erbau die Mauern von Jerusalem!
Drottinn, lát Ísrael ekki gjalda syndar minnar. Hjálpaðu þjóð þinni og vernda Jerúsalem.
19 Dann findest Du an echten Opfern Freudesowie an Brand und ganzen Opfern. Auf Deinen Altar kommen dann Gebete.
Þegar hjarta mitt er rétt gagnvart þér, þá gleðst þú yfir verkum mínum og því sem ég fórna á altari þínu.
