Job 38
1 Darauf antwortete der Herr dem Job nach dem Gewitter also:
Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł:
2 "Wer ist denn dieser, der mit einsichtslosen Worten so dunkel findet meine Pläne?
Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?
3 Auf, gürte deine Lenden wie ein Mann! Ich will dich fragen; du belehre mich!
Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę.
4 Wo warst du denn, als ich die Erde gründete? Vermelde es, wenn Einsicht dir bekannt.
Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.
5 Wer nur bestimmte ihre Maße? Du weißt es ja. Wer hat die Meßschnur über sie gespannt?
Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął?
6 Worauf sind ihre Pfeiler eingesenkt? Wer hat für sie den Schlußstein eingesetzt?
Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny?
7 Wo warst du, als die Morgensterne jubelten, als alle Gottessöhne jauchzten?
Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży.
8 Wer schloß das Meer mit Toren ein, als dies hervorbrach wie aus einem Mutterschoß,
Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?
9 als ich Gewölk zu seinem Kleide machte und dichte Finsternis zu seinen Windeln?
Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego;
10 Ich gab ihm mein Gesetz, versah mit Riegeln seine Tore
Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego,
11 und sprach: 'Bis hierher und nicht weiter! Hier soll sich brechen deiner Wogen Überschwang!'
I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje.
12 Hast du in deinem Leben je dem Morgenrot geboten, dem Frührot seine Stätte angewiesen,
Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej?
13 der Erde Säume zu umfassen, damit die Frevler von ihr schwänden?
Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni.
14 Sie wandelt sich gleich Siegelton; sie färbt sich gleichwie ein Gewand.
Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci.
15 Den Frevlern wird ihr Licht entzogen; zerschmettert wird der schon erhobene Arm.
I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone.
16 Gelangtest du bis zu des Meeres Strudeln? Bist du gewandelt auf der Tiefe Grund?
Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się?
17 Und öffneten sich dir des Todes Tore, und schautest du des tiefen Dunkels Hüter?
Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś?
18 Hast du der Erde Breiten überschaut? Vermelde, wenn du dies alles weißt:
Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz?
19 Wo ist der Weg zur Wohnstätte des Lichtes,
Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje?
20 wo ist der Ort der Finsternis, auf daß du jenes zum Gebiete dieser führen und ihrer Wohnung Wege zeigen kannst?
Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej.
21 Du weißt es ja; denn damals wurdest du geboren, und deiner Tage Zahl ist groß.
Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała?
22 Bist du gekommen zu des Schnees Kammern? Hast du erblickt des Hagels Speicher,
Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli?
23 den für die Drangsalzeit ich aufgespart, für Kampf- und Fehdetage?
Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny.
24 Wo ist der Weg dahin, wo sich der Sturm zerteilt, von wo der Ostwind auf die Erde sich verbreitet?
Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi?
25 Wer hat Kanäle für den Regen hergestellt und einen Weg dem Wetterstrahl,
Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów?
26 um Regen menschenleerem Land zu geben, der Wüste, in der keine Leute wohnen,
Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka;
27 um öde Wildnis zu ersättigen, damit sie Pflanzen sprossen lasse?
Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.
28 Hat denn der Regen einen Vater? Wer hat die Tautropfen erzeugt?
Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi?
29 Aus wessen Schoße kommt das Eis? Wer hat des Himmels Reif geboren?
Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi?
30 Gleich dem Kristall verdichtet sich das Wasser; der Wasserfluten Fläche hält dann fest zusammen.
Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza.
31 Verknüpfest du die Bande der Plejaden, oder lösest du die Fesseln des Orion?
Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?
32 Führst du den Tierkreis aus zu seiner Zeit, und leitest den Bären du samt seinen Jungen?
Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz?
33 Erkennst du die Gesetze der Himmelshöhn? Bestimmst du ihre Herrschaft für die Erde?
I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?
34 Erhebst du zu der Wolke deine Stimme? Bedeckt dich dann ein Wasserschwall?
Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła?
35 Entsendest du die Blitze, daß sie gehen und zu dir sagen: 'Hier sind wir'?
Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy?
36 Wer legte in die Wolken Weisheit? Oder wer verlieh der Wolkenmasse Klugheit?
Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?
37 Wer treibt die Wolken weise fort? Wer legt des Himmels Krüge um,
Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi?
38 auf daß zu Gußwerk fließt der Staub zusammen und fest die Schollen aneinanderkleben?
Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły?
39 Erjagst du für die Löwin Beute? Und stillest du die Gier der jungen Leuen,
Izali lwowi łup łowisz, a lwiąt żywot napełniasz?
40 wenn in den Lagerstätten sie sich ducken, im Dickicht auf der Lauer liegen?
Gdy się tulą w jaskiniach swoich, i czyhają w cieniu jam swoich?
41 Wer gibt dem Raben seine Atzung, wenn seine Jungen schrein zu Gott und ohne Nahrung flattern?"
Któż gotuje krukowi pokarm jego, gdy dzieci jego do Boga wołają a tułają się, nie mając pokarmu?
