Actes 10
1 Il y avait à Césarée un certain homme, du nom de Corneille, centurion de la cohorte qui est appelée Italique,
கைஸரியாநக³ர இதாலியாக்²யஸைந்யாந்தர்க³த: கர்ணீலியநாமா ஸேநாபதிராஸீத்
2 Religieux et craignant Dieu, avec toute sa maison, faisant beaucoup d’aumônes au peuple, et priant Dieu sans cesse;
ஸ ஸபரிவாரோ ப⁴க்த ஈஸ்²வரபராயணஸ்²சாஸீத்; லோகேப்⁴யோ ப³ஹூநி தா³நாதீ³நி த³த்வா நிரந்தரம் ஈஸ்²வரே ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரே|
3 Cet homme vit manifestement en vision, vers la neuvième heure, un ange de Dieu venant à lui, et lui disant: Corneille.
ஏகதா³ த்ரு’தீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ஸ த்³ரு’ஷ்டவாந் ஈஸ்²வரஸ்யைகோ தூ³த: ஸப்ரகாஸ²ம்’ தத்ஸமீபம் ஆக³த்ய கதி²தவாந், ஹே கர்ணீலிய|
4 Et lui, le regardant, tout saisi de crainte, dit: Qu’est-ce, Seigneur? Et l’ange lui répondit: Tes prières et tes aumônes sont montées en souvenir devant Dieu.
கிந்து ஸ தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா பீ⁴தோ(அ)கத²யத், ஹே ப்ரபோ⁴ கிம்’? ததா³ தமவத³த் தவ ப்ரார்த²நா தா³நாதி³ ச ஸாக்ஷிஸ்வரூபம்’ பூ⁴த்வேஸ்²வரஸ்ய கோ³சரமப⁴வத்|
5 Et maintenant envoie des hommes à Joppé, et fais venir Simon, qui est surnommé Pierre;
இதா³நீம்’ யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரேஷ்ய ஸமுத்³ரதீரே ஸி²மோந்நாம்நஸ்²சர்ம்மகாரஸ்ய க்³ரு’ஹே ப்ரவாஸகாரீ பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் தம் ஆஹ்வாயய;
6 Il loge chez un certain Simon, corroyeur, dont la maison est près de la mer; c’est lui qui te dira ce qu’il faut faire.
தஸ்மாத் த்வயா யத்³யத் கர்த்தவ்யம்’ தத்தத் ஸ வதி³ஷ்யதி|
7 Lorsque l’ange qui lui parlait se fut retiré, il appela deux de ses serviteurs, et un soldat craignant Dieu, de ceux qui lui étaient subordonnés.
இத்யுபதி³ஸ்²ய தூ³தே ப்ரஸ்தி²தே ஸதி கர்ணீலிய: ஸ்வக்³ரு’ஹஸ்தா²நாம்’ தா³ஸாநாம்’ த்³வௌ ஜநௌ நித்யம்’ ஸ்வஸங்கி³நாம்’ ஸைந்யாநாம் ஏகாம்’ ப⁴க்தஸேநாஞ்சாஹூய
8 Quand il leur eut tout raconté, il les envoya à Joppé.
ஸகலமேதம்’ வ்ரு’த்தாந்தம்’ விஜ்ஞாப்ய யாபோ²நக³ரம்’ தாந் ப்ராஹிணோத்|
9 Or, le jour suivant, eux étant en chemin et approchant de la ville, Pierre monta sur le haut de la maison, vers la sixième heure, pour prier.
பரஸ்மிந் தி³நே தே யாத்ராம்’ க்ரு’த்வா யதா³ நக³ரஸ்ய ஸமீப உபாதிஷ்ட²ந், ததா³ பிதரோ த்³விதீயப்ரஹரவேலாயாம்’ ப்ரார்த²யிதும்’ க்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்ட²ம் ஆரோஹத்|
10 Et comme il eut faim, il voulut prendre quelque nourriture. Pendant qu’on lui en apprêtait, il lui survint un ravissement d’esprit:
ஏதஸ்மிந் ஸமயே க்ஷுதா⁴ர்த்த: ஸந் கிஞ்சித்³ போ⁴க்தும் ஐச்ச²த் கிந்து தேஷாம் அந்நாஸாத³நஸமயே ஸ மூர்ச்சி²த: ஸந்நபதத்|
11 Il vit le ciel ouvert, et comme une grande nappe suspendue par les quatre coins, et qu’on abaissait du ciel sur la terre,
ததோ மேக⁴த்³வாரம்’ முக்தம்’ சதுர்பி⁴: கோணை ர்லம்பி³தம்’ ப்³ரு’ஹத்³வஸ்த்ரமிவ கிஞ்சந பா⁴ஜநம் ஆகாஸா²த் ப்ரு’தி²வீம் அவாரோஹதீதி த்³ரு’ஷ்டவாந்|
12 Et dans laquelle étaient toutes sortes de quadrupèdes, de reptiles de la terre, et d’oiseaux du ciel.
தந்மத்⁴யே நாநப்ரகாரா க்³ராம்யவந்யபஸ²வ: கே²சரோரோகா³மிப்ரப்⁴ரு’தயோ ஜந்தவஸ்²சாஸந்|
13 Et une voix vint à lui: Lève-toi, Pierre, tue et mange.
அநந்தரம்’ ஹே பிதர உத்தா²ய ஹத்வா பு⁴ம்’க்ஷ்வ தம்ப்ரதீயம்’ க³க³ணீயா வாணீ ஜாதா|
14 Mais Pierre dit: À Dieu ne plaise. Seigneur, car je n’ai jamais mangé rien d’impur et de souillé.
ததா³ பிதர: ப்ரத்யவத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ ஈத்³ரு’ஸ²ம்’ மா ப⁴வது, அஹம் ஏதத் காலம்’ யாவத் நிஷித்³த⁴ம் அஸு²சி வா த்³ரவ்யம்’ கிஞ்சித³பி ந பு⁴க்தவாந்|
15 Et la voix lui dit encore une seconde fois: Ce que Dieu a purifié, ne l’appelle pas impur.
தத: புநரபி தாத்³ரு’ஸீ² விஹயஸீயா வாணீ ஜாதா யத்³ ஈஸ்²வர: ஸு²சி க்ரு’தவாந் தத் த்வம்’ நிஷித்³த⁴ம்’ ந ஜாநீஹி|
16 Or cela fut fait par trois fois, et aussitôt la nappe fut retirée dans le ciel.
இத்த²ம்’ த்ரி: ஸதி தத் பாத்ரம்’ புநராக்ரு’ஷ்டம்’ ஆகாஸ²ம் அக³ச்ச²த்|
17 Pendant que Pierre hésitait en lui-même sur ce que signifiait la vision qu’il avait eue, voilà que les hommes qui avaient été envoyés par Corneille, s’enquérant de la maison de Simon, arrivèrent à la porte.
தத: பரம்’ யத்³ த³ர்ஸ²நம்’ ப்ராப்தவாந் தஸ்ய கோ பா⁴வ இத்யத்ர பிதரோ மநஸா ஸந்தே³க்³தி⁴, ஏதஸ்மிந் ஸமயே கர்ணீலியஸ்ய தே ப்ரேஷிதா மநுஷ்யா த்³வாரஸ்ய ஸந்நிதா⁴வுபஸ்தா²ய,
18 Et ayant appelé, ils demandaient si ce n’était point là que logeait Simon, surnommé Pierre.
ஸி²மோநோ க்³ரு’ஹமந்விச்ச²ந்த: ஸம்ப்ரு’ச்²யாஹூய கதி²தவந்த: பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் ஸ கிமத்ர ப்ரவஸதி?
19 Cependant, comme Pierre songeait à la vision, l’Esprit lui dit: Voilà trois hommes qui te cherchent.
யதா³ பிதரஸ்தத்³த³ர்ஸ²நஸ்ய பா⁴வம்’ மநஸாந்தோ³லயதி ததா³த்மா தமவத³த், பஸ்²ய த்ரயோ ஜநாஸ்த்வாம்’ ம்ரு’க³யந்தே|
20 Lève-toi donc, descends, et va avec eux sans hésitation aucune, parce que c’est moi qui les ai envoyés.
த்வம் உத்தா²யாவருஹ்ய நி: ஸந்தே³ஹம்’ தை: ஸஹ க³ச்ச² மயைவ தே ப்ரேஷிதா: |
21 Or Pierre étant descendu vers les hommes dit: Je suis celui que vous cherchez; quelle est la cause pour laquelle vous êtes venus?
தஸ்மாத் பிதரோ(அ)வருஹ்ய கர்ணீலியப்ரேரிதலோகாநாம்’ நிகடமாக³த்ய கதி²தவாந் பஸ்²யத யூயம்’ யம்’ ம்ரு’க³யத்⁴வே ஸ ஜநோஹம்’, யூயம்’ கிந்நிமித்தம் ஆக³தா: ?
22 Ils répondirent: Corneille, centurion, homme juste et craignant Dieu, et ayant pour lui le témoignage de toute la nation juive a reçu d’un ange saint l’ordre de vous appeler dans sa maison, et d’écouter vos paroles.
ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந் கர்ணீலியநாமா ஸு²த்³த⁴ஸத்த்வ ஈஸ்²வரபராயணோ யிஹூதீ³யதே³ஸ²ஸ்தா²நாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ஸுக்²யாத்யாபந்ந ஏக: ஸேநாபதி ர்நிஜக்³ரு’ஹம்’ த்வாமாஹூய நேதும்’ த்வத்த: கதா² ஸ்²ரோதுஞ்ச பவித்ரதூ³தேந ஸமாதி³ஷ்ட: |
23 Les faisant donc entrer, il les logea. Mais le jour suivant, il partit avec eux; et quelques-uns des frères de Joppé l’accompagnèrent.
ததா³ பிதரஸ்தாநப்⁴யந்தரம்’ நீத்வா தேஷாமாதித்²யம்’ க்ரு’தவாந், பரே(அ)ஹநி தை: ஸார்த்³த⁴ம்’ யாத்ராமகரோத், யாபோ²நிவாஸிநாம்’ ப்⁴ராத்ரு’ணாம்’ கியந்தோ ஜநாஸ்²ச தேந ஸஹ க³தா: |
24 Et le jour d’après il entra dans Césarée. Or Corneille les attendait, ses parents et ses amis les plus intimes étant assemblés.
பரஸ்மிந் தி³வஸே கைஸரியாநக³ரமத்⁴யப்ரவேஸ²ஸமயே கர்ணீலியோ ஜ்ஞாதிப³ந்தூ⁴ந் ஆஹூயாநீய தாந் அபேக்ஷ்ய ஸ்தி²த: |
25 Et il arriva que lorsque Pierre entrait, il vint au devant de lui, et, tombant à ses pieds, il l’adora.
பிதரே க்³ரு’ஹ உபஸ்தி²தே கர்ணீலியஸ்தம்’ ஸாக்ஷாத்க்ரு’த்ய சரணயோ: பதித்வா ப்ராணமத்|
26 Mais Pierre le releva, disant: Levez-vous; et moi aussi je ne suis qu’un homme.
பிதரஸ்தமுத்தா²ப்ய கதி²தவாந், உத்திஷ்டா²ஹமபி மாநுஷ: |
27 Et s’entretenant avec lui, il entra, et trouva un grand nombre de personnes qui étaient assemblées;
ததா³ கர்ணீலியேந ஸாகம் ஆலபந் க்³ரு’ஹம்’ ப்ராவிஸ²த் தந்மத்⁴யே ச ப³ஹுலோகாநாம்’ ஸமாக³மம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா தாந் அவத³த்,
28 Et il leur dit: Vous savez, vous, quelle abomination c’est pour un homme juif, que de fréquenter ou même d’approcher un étranger; mais Dieu m’a montré à ne traiter aucun homme d’impur ou de souillé.
அந்யஜாதீயலோகை: மஹாலபநம்’ வா தேஷாம்’ க்³ரு’ஹமத்⁴யே ப்ரவேஸ²நம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ நிஷித்³த⁴ம் அஸ்தீதி யூயம் அவக³ச்ச²த²; கிந்து கமபி மாநுஷம் அவ்யவஹார்ய்யம் அஸு²சிம்’ வா ஜ்ஞாதும்’ மம நோசிதம் இதி பரமேஸ்²வரோ மாம்’ ஜ்ஞாபிதவாந்|
29 C’est pourquoi, ayant été appelé, je suis venu sans hésitation. Je vous demande donc pour quel sujet vous m’avez appelé?
இதி ஹேதோராஹ்வாநஸ்²ரவணமாத்ராத் காஞ்சநாபத்திம் அக்ரு’த்வா யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம் ஆக³தோஸ்மி; ப்ரு’ச்சா²மி யூயம்’ கிந்நிமித்தம்’ மாம் ஆஹூயத?
30 Et Corneille lui dit: Il y a en ce moment quatre jours, j’étais priant dans ma maison, à la neuvième heure; et voilà qu’un homme vêtu de blanc se présenta devant moi, et dit:
ததா³ கர்ணீலிய: கதி²தவாந், அத்³ய சத்வாரி தி³நாநி ஜாதாநி ஏதாவத்³வேலாம்’ யாவத்³ அஹம் அநாஹார ஆஸந் ததஸ்த்ரு’தீயப்ரஹரே ஸதி க்³ரு’ஹே ப்ரார்த²நஸமயே தேஜோமயவஸ்த்ரப்⁴ரு’த்³ ஏகோ ஜநோ மம ஸமக்ஷம்’ திஷ்ட²ந் ஏதாம்’ கதா²ம் அகத²யத்,
31 Corneille, ta prière a été exaucée, et tes aumônes ont été en souvenir devant Dieu.
ஹே கர்ணீலிய த்வதீ³யா ப்ரார்த²நா ஈஸ்²வரஸ்ய கர்ணகோ³சரீபூ⁴தா தவ தா³நாதி³ ச ஸாக்ஷிஸ்வரூபம்’ பூ⁴த்வா தஸ்ய த்³ரு’ஷ்டிகோ³சரமப⁴வத்|
32 Ainsi envoie à Joppé et fais venir Simon, qui est surnommé Pierre; il est logé dans la maison de Simon, corroyeur, près de la mer.
அதோ யாபோ²நக³ரம்’ ப்ரதி லோகாந் ப்ரஹித்ய தத்ர ஸமுத்³ரதீரே ஸி²மோந்நாம்ந: கஸ்யசிச்சர்ம்மகாரஸ்ய க்³ரு’ஹே ப்ரவாஸகாரீ பிதரநாம்நா விக்²யாதோ ய: ஸி²மோந் தமாஹூயய; தத: ஸ ஆக³த்ய த்வாம் உபதே³க்ஷ்யதி|
33 Aussitôt donc, j’ai envoyé vers vous, et vous m’avez fait la grâce de venir. Maintenant donc, nous sommes tous devant vous pour entendre tout ce que le Seigneur vous a commandé.
இதி காரணாத் தத்க்ஷணாத் தவ நிகடே லோகாந் ப்ரேஷிதவாந், த்வமாக³தவாந் இதி ப⁴த்³ரம்’ க்ரு’தவாந்| ஈஸ்²வரோ யாந்யாக்²யாநாநி கத²யிதும் ஆதி³ஸ²த் தாநி ஸ்²ரோதும்’ வயம்’ ஸர்வ்வே ஸாம்ப்ரதம் ஈஸ்²வரஸ்ய ஸாக்ஷாத்³ உபஸ்தி²தா: ஸ்ம: |
34 Alors, ouvrant la bouche, Pierre dit: En vérité, je vois que Dieu ne fait point acception des personnes;
ததா³ பிதர இமாம்’ கதா²ம்’ கத²யிதும் ஆரப்³த⁴வாந், ஈஸ்²வரோ மநுஷ்யாணாம் அபக்ஷபாதீ ஸந்
35 Mais qu’en toute nation celui qui le craint et pratique la justice, lui est agréable.
யஸ்ய கஸ்யசித்³ தே³ஸ²ஸ்ய யோ லோகாஸ்தஸ்மாத்³பீ⁴த்வா ஸத்கர்ம்ம கரோதி ஸ தஸ்ய க்³ராஹ்யோ ப⁴வதி, ஏதஸ்ய நிஸ்²சயம் உபலப்³த⁴வாநஹம்|
36 Dieu a envoyé la parole aux enfants d’Israël, annonçant la paix par Jésus-Christ (qui est le Seigneur de tous);
ஸர்வ்வேஷாம்’ ப்ரபு⁴ ர்யோ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்தேந ஈஸ்²வர இஸ்ராயேல்வம்’ஸா²நாம்’ நிகடே ஸுஸம்’வாத³ம்’ ப்ரேஷ்ய ஸம்மேலநஸ்ய யம்’ ஸம்’வாத³ம்’ ப்ராசாரயத் தம்’ ஸம்’வாத³ம்’ யூயம்’ ஸ்²ருதவந்த: |
37 Vous savez, vous, ce qui est arrivé dans toute la Judée, en commençant par la Galilée, après le baptême que Jean a prêché;
யதோ யோஹநா மஜ்ஜநே ப்ரசாரிதே ஸதி ஸ கா³லீலதே³ஸ²மாரப்⁴ய ஸமஸ்தயிஹூதீ³யதே³ஸ²ம்’ வ்யாப்நோத்;
38 Comment Dieu a oint de l’Esprit-Saint et de sa vertu, Jésus de Nazareth, qui a passé en faisant le bien et guérissant tous ceux qui étaient opprimés par le diable, parce que Dieu était avec lui.
ப²லத ஈஸ்²வரேண பவித்ரேணாத்மநா ஸ²க்த்யா சாபி⁴ஷிக்தோ நாஸரதீயயீஸு²: ஸ்தா²நே ஸ்தா²நே ப்⁴ரமந் ஸுக்ரியாம்’ குர்வ்வந் ஸை²தாநா க்லிஷ்டாந் ஸர்வ்வலோகாந் ஸ்வஸ்தா²ந் அகரோத், யத ஈஸ்²வரஸ்தஸ்ய ஸஹாய ஆஸீத்;
39 Et nous, nous sommes témoins de tout ce qu’il a fait dans le pays des Juifs et à Jérusalem, ce Jésus qu’ils ont tué, le suspendant à un bois.
வயஞ்ச யிஹூதீ³யதே³ஸே² யிரூஸா²லம்நக³ரே ச தேந க்ரு’தாநாம்’ ஸர்வ்வேஷாம்’ கர்ம்மணாம்’ ஸாக்ஷிணோ ப⁴வாம: | லோகாஸ்தம்’ க்ருஸே² வித்³த்⁴வா ஹதவந்த: ,
40 Dieu l’a ressuscité le troisième jour, et lui a donné de se manifester,
கிந்து த்ரு’தீயதி³வஸே ஈஸ்²வரஸ்தமுத்தா²ப்ய ஸப்ரகாஸ²ம் அத³ர்ஸ²யத்|
41 Non à tout le peuple, mais aux témoins préordonnés de Dieu, à nous, qui avons mangé et bu avec lui, après qu’il fut ressuscité des morts.
ஸர்வ்வலோகாநாம்’ நிகட இதி ந ஹி, கிந்து தஸ்மிந் ஸ்²மஸா²நாது³த்தி²தே ஸதி தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ போ⁴ஜநம்’ பாநஞ்ச க்ரு’தவந்த ஏதாத்³ரு’ஸா² ஈஸ்²வரஸ்ய மநோநீதா: ஸாக்ஷிணோ யே வயம் அஸ்மாகம்’ நிகடே தமத³ர்ஸ²யத்|
42 Et il nous a commandé de prêcher au peuple et d’attester que c’est celui que Dieu a établi juge des vivants et des morts.
ஜீவிதம்ரு’தோப⁴யலோகாநாம்’ விசாரம்’ கர்த்தும் ஈஸ்²வரோ யம்’ நியுக்தவாந் ஸ ஏவ ஸ ஜந: , இமாம்’ கதா²ம்’ ப்ரசாரயிதும்’ தஸ்மிந் ப்ரமாணம்’ தா³துஞ்ச ஸோ(அ)ஸ்மாந் ஆஜ்ஞாபயத்|
43 C’est à lui que tous les prophètes rendent ce témoignage que tous ceux qui croient en lui reçoivent, par son nom, la rémission des péchés.
யஸ்தஸ்மிந் விஸ்²வஸிதி ஸ தஸ்ய நாம்நா பாபாந்முக்தோ ப⁴விஷ்யதி தஸ்மிந் ஸர்வ்வே ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ஏதாத்³ரு’ஸ²ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ த³த³தி|
44 Pierre parlant encore, l’Esprit-Saint descendit sur tous ceux qui écoutaient la parole.
பிதரஸ்யைதத்கதா²கத²நகாலே ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸ்²ரோத்ரு’ணாமுபரி பவித்ர ஆத்மாவாரோஹத்|
45 Et les fidèles circoncis, qui étaient venus avec Pierre, s’étonnèrent grandement de ce que la grâce de l’Esprit-Saint était aussi répandue sur les gentils.
தத: பிதரேண ஸார்த்³த⁴ம் ஆக³தாஸ்த்வக்சே²தி³நோ விஸ்²வாஸிநோ லோகா அந்யதே³ஸீ²யேப்⁴ய: பவித்ர ஆத்மநி த³த்தே ஸதி
46 Car ils les entendaient parlant diverses langues et glorifiant Dieu.
தே நாநாஜாதீயபா⁴ஷாபி⁴: கதா²ம்’ கத²யந்த ஈஸ்²வரம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸந்தி, இதி த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ்²ருத்வா ச விஸ்மயம் ஆபத்³யந்த|
47 Alors Pierre dit: Peut-on refuser l’eau du baptême à ceux qui ont reçu l’Esprit-Saint comme nous?
ததா³ பிதர: கதி²தவாந், வயமிவ யே பவித்ரம் ஆத்மாநம்’ ப்ராப்தாஸ்தேஷாம்’ ஜலமஜ்ஜநம்’ கிம்’ கோபி நிஷேத்³து⁴ம்’ ஸ²க்நோதி?
48 Et il ordonna qu’ils fussent baptisés au nom du Seigneur Jésus-Christ. Alors ils le prièrent de demeurer avec eux quelques jours.
தத: ப்ரபோ⁴ ர்நாம்நா மஜ்ஜிதா ப⁴வதேதி தாநாஜ்ஞாபயத்| அநந்தரம்’ தே ஸ்வை: ஸார்த்³த⁴ம்’ கதிபயதி³நாநி ஸ்தா²தும்’ ப்ரார்த²யந்த|
