< 2 Samuel 9 >
1 Et David dit: Penses-tu qu’il y ait quelqu’un qui soit resté de la maison de Saül, afin que je lui fasse miséricorde à cause de Jonathas?
Pea naʻe pehē ʻe Tevita, “ʻOku kei toe ni ha tokotaha ʻi he fale ʻo Saula, koeʻuhi ke u fakahā ha ʻofa ki ai koeʻuhi ko Sonatane?”
2 Or il y avait de la maison de Saül un serviteur du nom de Siba; lorsque le roi l’eut appelé près de lui, il lui dit: Es-tu Siba? Et celui-ci répondit: Oui, je suis votre serviteur.
Pea naʻe ʻi he fale ʻo Saula ʻae tamaioʻeiki ʻaia naʻe hingoa ko Sipa. Pea ʻi heʻenau ui mai ia [ke haʻu ]kia Tevita, naʻe pehē ʻe he tuʻi kiate ia, “Ko Sipa koe?” Pea naʻe pehē mai ʻe ia, “Ko hoʻo tamaioʻeiki au.”
3 Et le roi reprit: Est-ce qu’il reste quelqu’un de la maison de Saül, afin que j’use envers lui de la miséricorde de Dieu? Et Siba répondit au roi: Il reste le fils de Jonathas, infirme des pieds.
Pea naʻe pehē ʻe he tuʻi, “ʻOku ʻikai toe koā ha tokotaha ʻoe fale ʻo Saula, koeʻuhi ke u fakahā kiate ia ʻae ngāue lelei fakaʻotua kiate ia?” Pea naʻe pehē ʻe Sipa ki he tuʻi, “ʻOku kei [moʻui ]ha foha ʻo Sonatane ʻoku ketu.”
4 Où est-il? demanda David. Et Siba au roi: Voilà, répondit-il, qu’il est dans la maison de Machir, fils d’Ammiel, à Lodabar.
Pea naʻe pehē ʻe he tuʻi kiate ia, “ʻOku nofo ia ki fē?” Pea naʻe pehē ʻe Sipa ki he tuʻi, “Vakai, ʻoku nofo ia ʻi he fale ʻo Makili, ko e foha ʻo ʻAmieli ʻi Lotipale.”
5 Le roi David envoya donc, et le fit venir de la maison de Machir, fils d’Ammiel, de Lodabar.
Pea naʻe toki fekau ʻe Tevita ke ʻomi ia mei he fale ʻo Makili, ko e foha ʻo ʻAmieli, mei Lotipale.
6 Mais lorsque Miphiboseth, fils de Jonathas, fils de Saül, fut venu près de David, il tomba sur sa face et se prosterna. Et David lui dit: Miphiboseth. Lequel répondit: Me voici, votre serviteur.
Pea ko eni, ʻi heʻene haʻu kia Tevita, ʻa Mifiposeti ko e foha ʻo Sonatane, ko e foha ʻo Saula, naʻa ne tō hifo ki hono mata, ʻo ne fai fakaʻapaʻapa. Pea naʻe pehē ʻe Tevita, “Mifiposeti.” Pea naʻe tali ʻe ia, ʻo pehē, “Vakai ko hoʻo tamaioʻeiki au!”
7 Et David lui dit: Ne crains point, parce que je te ferai entièrement miséricorde, à cause de Jonathas, ton père, et je te rendrai tous les champs de Saül, ton père, et tu mangeras toujours du pain à ma table.
Pea naʻe pehē ʻe Tevita kiate ia, “ʻOua naʻa ke manavahē: he te u fakahā moʻoni kiate koe ʻae ʻofa, koeʻuhi ko Sonatane ko hoʻo tamai, pea te u toe ʻange kiate koe ʻae fonua kotoa pē ʻo Saula ko hoʻo tamai; pea te ke maʻu hoʻo meʻakai mei hoku keinangaʻanga maʻuaipē.”
8 Miphiboseth, se prosternant devant lui, dit: Qui suis-je, moi votre serviteur, pour que vous ayez regardé un chien mort, semblable à moi?
Pea naʻa ne punou hifo ia, ʻo ne pehē, “Ko e hā hoʻo tamaioʻeiki ke ke sio ai ki ha kulī mate ʻo hangē ko au?
9 C’est pourquoi le roi appela Siba, serviteur de David, et lui dit: J’ai donné au fils de ton maître tout ce qui était à Saül, et toute sa maison.
Pea naʻe toki ui ʻe he tuʻi kia Sipa ko e tamaioʻeiki ʻa Saula, ʻo ne pehē kiate ia, “Kuo u foaki ki he foha ʻo hoʻo ʻeiki, ʻae meʻa kotoa pē naʻe ʻo Saula pea mo hono fale kotoa pē.
10 Laboure donc la terre pour lui, toi, tes fils et tes serviteurs; et tu apporteras au fils de ton maître des aliments pour se nourrir; mais Miphiboseth, fils de ton maître, mangera toujours du pain à ma table. Or Siba avait quinze fils et vingt serviteurs.
Pea ko ia te ke ngoueʻi ʻae fonua maʻana, ʻe koe mo hoʻo ngaahi foha, pea mo hoʻo kau tamaioʻeiki, pea te ke utu mai, koeʻuhi ke ai ha meʻakai ki he foha ʻo hoʻo ʻeiki: ka ʻe kai ʻe Mifiposeti ko e foha ʻo hoʻo ʻeiki, ʻi hoku keinangaʻanga maʻuaipē.” Pea ko eni naʻe ʻia Sipa ʻae fānau tangata ʻe toko hongofulu ma nima, mo e kau tamaioʻeiki ʻe toko uofulu.
11 Et Siba dit au roi: Comme vous avez commandé, mon maître, le roi, à votre serviteur, ainsi fera votre serviteur; et Miphiboseth mangera à ma table, comme l’un des fils du roi.
Pea naʻe toki pehē ai ʻe Sipa ki he tuʻi, “ʻO hangē ko ia kotoa pē kuo fekau ʻe hoku ʻeiki ko e tuʻi ki heʻene tamaioʻeiki, ʻe pehē hono fai ʻe hoʻo tamaioʻeiki.” [Ka naʻe pehē ʻe he tuʻi, ]“ʻE kai ʻa Mifiposeti ʻi hoku keinangaʻanga ʻoʻoku ʻo hangē ko ha tokotaha ʻi he ngaahi foha ʻoe tuʻi.”
12 Or, Miphiboseth avait un fils très jeune, du nom de Micha; et toute la parenté de la maison de Siba servait Miphiboseth.
Pea naʻe maʻu ʻe Mifiposeti ʻae foha siʻi ʻaia naʻe ui ko Mika. Pea ko kinautolu kotoa pē naʻe nofo ʻi he fale ʻo Sipa naʻa nau tauhi kia Mifiposeti.
13 Et Miphiboseth habitait à Jérusalem, parce qu’il était nourri habituellement de la table du roi; et il était boiteux de l’un et de l’autre pied.
Ko ia naʻe nofo ai ʻa Mifiposeti ki Selūsalema; he naʻa ne kai maʻuaipē ʻi he keinangaʻanga ʻoe tuʻi; pea naʻe ketu hono vaʻe fakatouʻosi.